کتاب قدرت سکوت و زمان حال (جلد دوم)

   کتاب قدرت سکوت و زمان حال (جلد دوم) نوشتهٔ احمد علامه فلسفی در انتشارات فراروان‌شناسی چاپ شده است. سکوت در اثر بستن دهان نیست، در اثر بازکردن فکر است، هر چه فکر بازتر، سکوت بیشتر، هر چه فکر بسته‌تر، دهان بازتر! حکیمی را گفتند: چگونه به عقل کسی می‌توان پی برد؟ گفت: از حرف‌هایش. پرسیدند: اگر چیزی نگفت چه؟ پاسخ داد: هیچ‌کس آن‌قدر عاقل نیست که همیشه سکوت کند.

 ... اصولاً انسان‌های بزرگ، گوش‌کردن و انسان‌های کوچک حرف‌زدن را به انحصار خود درمی‌آورند. اشخاص اندیشمند، اهل سکون و سکوت شنونده‌اند و اشخاص تهی مغز و خودشیفته، پرحرف و سفسطه‌گر هستند. سکوت ساده‌ترین و طبیعی‌ترین راه برای آرام‌کردن ذهن و فرونشاندن احساسات و هیجانات نامتعارف است؛ لذا ضدّ همهِ آفات زبان و مفاسد آن، سکوت است.

درباره کتاب قدرت سکوت و زمان حال (جلد دوم)

صُمت یعنی سکوت باطنی که باید سکوتی مبتنی بر مراقبت، تفکّر، تعقل و ذکر باشد؛ در غیر این صورت بی فائده و خطاست. سکوت یکی از راهکارهای مقابله با هجوم داده‌هایی است که تعادل و شخصیت انسان امروزی را به چالش می‌کشد. از نظر مولانا، آدمی در مسیر رسیدن به حقیقتِ ناب نیازمند سکوت سالکانه و عارفانه است؛ زیرا سالک در سیر و سلوک گاه به مراتبی می‌رسد که نمی‌تواند از آن سخن براند، ازاین‌رو، به‌ناچار حرکت در ساحل آرام خاموشی را برمی‌گزیند. قدرت سکوت خود را با حضور در لحظه حال، چندین برابر کنید. سکوتِ محض بجا، مبتنی بر روشن بینی، از علائم عقلانیت، عدالت،بصیرت و حکمت است .

سالک با مراقبهٔ سکون و سکوت در لحظهٔ حال، حضور خود را در محضر خداوند متعال یکتا، آگاهانه و روشن‌بینانه مشاهده می‌کند و در بی زمانی، ممکن است ذره‌ای از پرتو عظمت آفرینش لایتناهی خدا را شهودی روئیت و ادراک نماید .

زمان "قبل و بعد"ی دارد که به‌هم‌پیوسته هستند. در صورت ضرورت بررسی و آسیب‌شناسی به گذشته و آینده که به زمان حال و لحظه مرتبط است می‌توان تفکر، تفحص و تجربه‌آمیزی کرد. غم و افسوس گذشته را نخورید و حرص فردا را نزنید؛ حسرت گذشته و آرزوهای دراز آینده را رها کنید.

کتاب قدرت سکوت و زمان حال (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب قدرت سکوت و زمان حال (جلد دوم)

۳۷۴ - استقرار در لحظه حال را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و با تمرکز و آگاهانه حاضر، ناظر و حضور داشته باشیم و از این مرحله به بعد چنانچه مراتب سیر و سلوک را با انجام تمرینات مستمر مراقبه سکون و سکوت و تزکّیه نفس طی کردیم وارد مرحله بی زمانی می‌شویم که زمینهٔ فراآگاهی، روشن بینی، ادراکات فراحسّی فراهم می گردد. هنگامی که در لحظه حال در محضر خدای یکتا با حضور قلب حاضر هستیم از هجمه های عصیانگر بیرونی رها شده و در ساحل دریای بیکران درونی همان آرامش حقیقی یعنی «الا بذکر الله تطمئن القلوب» قرار داریم.

۳۷۵ - ما هنگامی که با گذشته های دردناک و رنج آور خود زندگی می کنیم به دلیل این است که هیزم های جمع آوری شده از دوران کودکی تا کنون در ضمیر ناخودآگاه خویش را مشتعل کرده و می کنیم و در آن به خودسوزی نامرئی می پردازیم. در آیندهٔ نیامده نیز با اضطراب، دلهره و ترس به سر می بریم به خاطر این که ظاهراً بدان امکان دسترسی نداریم. لذا با گذشته‌های غم بار و آینده ترسناک که ذاتاً وجود خارجی ندارد، زندگی رنج آوری داریم. در حالی که آنچه حقیقت دارد، حضور آگاهانه در زمان حال و در محضر خداست. بدیهی است در مرحله بعدی آن یعنی در بی زمانی درد و رنج و عذابی احساس نمی شود چون در چنین حالتی از کثرت به وحدت می رسیم و با خداوند متعال یکتا همسویی، هماهنگی، یگانگی و دوستی پیدا می کنیم و مشمول آیه شریفه «فَإِذَا سَوَّیتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ» (ترجمه: پس آن گاه که او را به خلقت کامل بیاراستم و از روح خود در او بدمیدم بر او به سجده در افتید) می شویم ما با خدا هستیم و خدا با ماست. بنا براین احساس رهایی و پرواز و نیز طعم آرامش باطنی و امنیّت خاطر حقیقی را ادراک می کنیم.