کتاب قانون قهرمانان

کتاب قانون قهرمانان، نوشته ویلیام اچ. مک‌ریون و ترجمه مهدی عزیزی است. این کتاب درس‌هایی برگرفته از زندگی‌هایی پربار دارد که می‌توانند مانند چراغی، راه پیش روی ما را روشن کنند. 

درباره کتاب قانون قهرمانان

قهرمانان چه کسانی هستند؟ آن‌ها چطور زندگی کرده‌اند؟ چه ویژگی برجسته و شاخصی در وجودشان بوده که آن‌ها را به قهرمان بدل کرده است؟ اگر از شما بپرسند قهرمان زندگی شما کیست؟ نام چه کسی را می‌برید؟

شاید جالب باشد بدانیم که قهرمانانه رفتار کردن، به رفتارهای لحظه‌ای ما و تصمیماتی که در یک آن می‌گیریم بستگی ندارد، بلکه مجموعه ویژگی‌ها و صفات اخلاقی که همیشه از خود بروز می‌دهیم است که از ما یک قهرمان واقعی می‌سازد. کسی که فداکار است، شجاعت به خرج می‌دهد، صداقت دارد و فروتنی و تواضع در وجودش نهادینه شده است. این ویژگی‌ها به علاوه هزاران ویژگی مثبت دیگر است که از ما یک قهرمان می‌سازد. 

ویلیام اچ. مک‌‌ریون در کتاب قانون قهرمانان، داستان‌هایی را گردآوری کرده است که از دل زندگی‌های انسان‌های قهرمان بیرون آمده است.این کتاب به ما راز حقیقی قهرمان بودن را نشان می‌دهد. 

کتاب قانون قهرمانان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب قانون قهرمانان را به تمام کسانی پیشنهاد می‌کنیم که تصمیم گرفته‌اند در زندگی خود مانند قهرمانان باشند. اگر به داستان‌هایی نیاز دارید که به شما انگیزه برای زندگ کردن و درست زندگی کردن بدهند، این کتاب مناسب شما است. 

بخشی از کتاب قانون قهرمانان

سناتور تیم اسکات، اولین سناتور آفریقایی-آمریکایی از ایالت کارولینای جنوبی، در سخنرانی خود در این مراسم گفت: «رالف جانسون میراثی به جا گذاشت که می‌تواند تا ابد ادامه یابد. او دیدگاهی داشت که همه باید از آن استقبال کنیم؛ اینکه در کنار هم بهتر هستیم. او جان خود را برای هدفی بزرگ‌تر فدا کرد. این جوهرهٔ خدمت است. قهرمانان واقعی ما دیده نمی‌شوند و در ابتدا گمنام هستند، اما برای همیشه در قلب و ذهن ما -و البته امیدوارم که در اعمال ما- زنده خواهند بود.»

رالف جانسون جان خود را فدای یک هدف اصیل کرد؛ نه جنگ ویتنام، بلکه عشق و دوستی مردانی که در کنار او خدمت می‌کردند. این اقدام قهرمانانه در تپه‌ای بسیار دور، زندگی تفنگداران هم‌رزمش را برای همیشه تغییر داد و این میراثی بود که تا ابد باقی خواهد ماند.

با این حال، فداکاری‌های بیشتر ما به شکل یک لحظهٔ درخشان و با شجاعت فوق‌العاده متبلور نمی‌شود. فداکاری‌های بسیاری از ما اقدامات کوچکی است که در طول زمان به یک چیز ارزشمند تبدیل می‌شود؛ چیزی قابل توجه. به عنوان مثال یک مادر تنها که برای مراقبت از فرزندان خود دو شیفت کار می‌کند، معلمی که بیش از خود دانش‌آموز برای آموزش او زحمت می‌کشد، پلیسی که مربیگری بسکتبال نوجوانان را نیز به عهده می‌گیرد، کودکی که از پدر یا مادر بیمار خود پرستاری می‌کند. آنچه ارزش این فداکاری‌ها را بیشتر می‌کند این است که هیچ جمعیت تشویق‌کننده‌ای وجود ندارد که بتواند از آن‌ها تشکر کند، هیچ سخنرانی پرآب‌وتابی دربارهٔ این شجاعت‌ها ایراد نمی‌شود و هیچ جایزه‌ای به آن‌ها اختصاص نمی‌یابد. بله، در ازای این فداکاری‌ها هیچ امتیازی به شما تعلق نمی‌گیرد جز اینکه قلباً می‌دانید کارتان شرافتمندانه بوده است؛ عملی صرفاً از سر لطف و بدون انتظار قدردانی.

همهٔ این فداکاری‌ها در واقع سرمایه‌گذاری برای بشریت است و مانند هر سرمایه‌گذاری دیگری، افزودن هرروزهٔ مقادیر اندکی به آن باعث افزایش دارایی شما می‌شود، نه ثروتی که مصرف کنید و تمام شود، بلکه ثروتی که شما را غنی خواهد کرد، غنی از رضایت، غنی از قدردانی.

یادگیری فداکاری آسان است. با ایثارهای کوچک روزانه شروع کنید. کمی برای دوستان‌تان وقت بگذارید. کمی از وجودتان را وقف هدفی ارزشمند کنید. کمی بیشتر به خانوادهٔ خود عشق بورزید. هر روز -بدون وقفه- قدری از وجودتان را به دیگری ببخشید. به این ترتیب بخشیدن به عادت و قسمتی از وجود شما تبدیل خواهد شد. بعد از یک ماه، یک سال، یک دهه و یک عمر، این فداکاری‌ها جمع می‌شود و حاصل‌شان چشمگیر خواهد بود. اگر این کار را انجام دهید، آن فداکاری‌ها نعمت، پاداش و دل‌مشغولیِ فاخری خواهد بود و دیگر هیچ باری سنگین‌تر از آن نخواهد بود که نتوانید به دوش بکشید. شما میراثی شایستهٔ احترام و تحسین برجای خواهید گذاشت؛ میراث یک قهرمان.

قانون قهرمانان

یاد می‌گیرم که هر روز، بدون وقفه با اختصاص‌دادن کمی وقت، قدری استعداد و بخشی از خودم به نیازمندان، فداکاری کنم.