کتاب سلامت روانی و آسیب شناسی روانی در کودکان و نوجوان

سلامت روانی و آسیب شناسی روانی در کودکان و نوجوان اثر جهان آرا سالاریان و سیده صدیقه بازسفیدبر است.

اکثر تعاریف موجود از سلامت روانی بر اهمیت تمامیت و یکپارچگی شخصیت تاکید دارند و سلامت روانی را تعادل بین اعضا و محیط در رسیدن به خود شکوفایی می‌دانند.

سلامت روان به معنی بلوغ یا تعادل عاطفی، رفتاری و اجتماعی ؛ فقدان اختلال روانی یا رفتاری؛ وضعیت رفاه روانشناختی که در آن فرد به یک ترکیبی رضایت بخش که برای خود و محیط اجتماعی اش قابل قبول است، دست یافته است ؛ وجود توازنی از عشق، کار، تفریح و اوقات فراغت است.

تعریف سازمان بهداشت جهانی از سلامت روانی به معنی حالتی از سلامتی است که فرد متوجه توانایی‌های خود می‌شود، می‌تواند با تنش‌های طبیعی زندگی مقابله کند، می‌تواند کارآمد و باارزش باشد. همچنین سازمان بهداشت جهانی تأکید می‌کند که سلامت روان تنها شامل نبود اختلال روانی نیست.                  دوران کودکی و نوجوانی مهم ترین مرحله رشد و تکامل جسمی‌و روانی کودک و نوجوان است و آسیب در این دوران پیامدهای طولانی مدت در آینده را در پی خواهدداشت و خصوصا آسیب‌ها و آزارهای جنسی به کودکان چون کمتر قابل شناسایی است و برای کودکان که معمولا قادر به بیان آسیب نیستند. می‌توان گفت پیامدهای غیرقابل جبران درحال و آینده برای کودک اتفاق می‌افتد. مهمترین و حساس‌ترین مرحله شکل گیری شخصیت، رفتار اجتماعی و خصوصیات فردی انسان، مرحله کودکی هر فرد است که این رفتارها تا حدودی متاثر از محیط، آموزش‌ها و عوامل بازدارنده است.       

 درباره کتاب سلامت روانی و آسیب شناسی روانی در کودکان و نوجوان

اهمیت زندگی خانوادگی برای کودکان به مراتب از افراد بالغ بیشتر است. چراکه در اینجا است که کودک اولین تجربیات خود را در زیستن با دیگران می‌آموزد. در محیط خانواده است که پایه رشد و فعالیت‌های آینده کودک گذاشته می‌شود. اینکه در روابط ما با سایرین عشق و محبت حکمفرما است یا خصومت و نفرت، تا حد بسیار زیادی به تربیت خانوادگی بستگی دارد. اصولا کلیه رفتارهای دوران نوجوانی، جوانی و بالاتر، چه اجتماعی باشد ویا ضد اجتماعی، در نتیجه تجربیات گذشته به وجود می‌آید و با توجه به این تجربیات است که میتوان این حالات و رفتارها را توجیه کرد. در حالیکه روابط شکل گرفته در سنین کودکی به رشد کمک می‌کند اما اگر مخرب باشند می‌تواند تاثیرات منفی بر دیگر دوران زندگیِ فرد و در سنین بالاتر داشته باشد. مواجه شدن کودکان با آسیب‌های جسمی‌و عاطفی در سنین پایین روی امید به زندگی، روابط و سلامت روان آنها تاثیر سوء دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد آسیب‌های دوران کودکی همچون آزار و اذیت جنسی، طلاق والدین و مصرف الکل در خانه احتمال ابتلای فرد به بیماری قلبی، سکته مغزی، افسردگی و دیابت را در دوران بعدی زندگی افزایش می‌دهد. به علاوه، این مشکلات در دوران کودکی خطر بروز رفتارهای خطرزا همچون استعمال مواد دخانی را افزایش داده و می‌تواند به کاهش نرخ امید به زندگی دامن بزند. همچنین این کودکان به دلیل آنکه توسط بزرگسالانی که وظیفه تربیت و محافظت از آنان را بر عهده داشته مورد اذیت قرار گرفته اند دچار احساس عدم اعتماد به دیگران می‌شوند. بی شک سلامت جسمی، روحی و روانی در این مقطع کودکی و جوانی اساس احساسات زیبا و تجربیات موفق است. نوجوان بلوغ را تجربه می‌کند و تنها با دانش از وقایع این دوران است که می‌تواند به خوبی از تغییرات روحی و جسمی‌خود استقبال کند و از آن یک فرصت در جهت رشد مهیا کند. وی خود را در میان انبوهی از نیازهای جدید و احساسات نو می‌بیند، تغییرانی که به خودی خود ذاتی مقدس دارد و هدف اش آماده سازی انسان برای بر عهده گرفتن مسئولیت‌های زندگی اجتماعی و خانوادگی است. این تغییرات دنیای جدیدی از توانایی‌ها را به روی نوجوان می‌گشاید و در مقابل مسئولیت‌های زندگی گوناگون فردی، خانوادگی، اجتماعی و از همه مهم تر مسئولیت در مقابل خود و خدای خود را پدید می‌آورد. سلامت روح و جسم کلید برخورد صحیح با این تغییرات بالقوهٔ مثبت است. نوجوان باید بداند که چه مسائلی روح و جسم اش را تهدید می‌کند. او باید بداند که در مقابل توانایی‌هایی که خداوند به او اعطا کرده، چه مسئولیت‌هایی دارد. او باید روش‌های حفظ سلامت خود را بشناسد و با آگاهی بر تهدیدات بیرونی مقابله کند و در عین حال از جوانی خود لذت برد و آن را در خدمت ارتقاء خود و جامعه به کار گیرد. هدف این کتاب بررسی و آسیب شناسی روانی و سلامت روان در کودکان و نوجوان است.                                اهمیت سلامت روانی در کودک و نوجوان، اختلال‌های روانی در کودک و نوجوان، آسیب‌ روانی و هیجانی، آسیب‌های فردی و روان‌شناختی اینترنت برای کودک و نوجوان و نشانه‌های آسیب‌ها و اختلالات روانی در نوجوانان مطالبی هستند که کتاب به آنها پرداخته است.

خواندن کتاب سلامت روانی و آسیب شناسی روانی در کودکان و نوجوان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 والدین و مربیان مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب سلامت روانی و آسیب شناسی روانی در کودکان و نوجوان

 عقب ماندگی ذهنی

اختلالی که از کودکی نمایان می‌شود، و با هوشبهر ۷۰ یا کمتر مشخص می‌شود. تقریبا ۱ درصد جمعیت به عقب ماندگی ذهنی مبتلا هستند و در مردان شایع تر است. آنها حداقل در دو زمینه زیر، نارساییها یا اختلالهایی در عملکرد انطباقی دارند و شامل ارتباط، مراقبت شخصی، زندگی در خانه، مهارت‌های اجتماعی یا میان فردی، استفاده از امکانات جامعه، خود گردانی، مهارتهای تحصیلی مفید، کار، اوقات فراغت، سلامتی و ایمنی هستند. میزان شدت آن، خفیف، متوسط، شدید یا عمیق است.

عقب ماندگی ذهنی می‌تواند از اختلال ارثی یا از رویداد یا بیماری ای که در طول رشد، از لقاح گرفته تا نوجوانی اتفاق افتاده است، ناشی شود. برخی از انواع آن به صورت ژنتیکی منتقل می‌شود. مخاطرات محیطی عبارت اند از: قرار گرفتن در معرض داروها یا مواد شیمیایی سمی، سو تغذیه مادر، و عفونت‌های مادر در مدت مراحل حساس رشد جنین (۳ ماه اول حاملگی). مشکلاتی مانند عفونت‌ها، بی اکسیژنی و واردن شدن صدمه به مغز هنگام زایمان می‌تواند موجب بروز عقب ماندگی شوند. تولد زود رس نیز می‌تواند با عقب ماندگی ذهنی ارتباط داشته باشد. بعد از تولد و در طول دوره کودکی عقب ماندگی ذهنی می‌تواند از بیماری‌ها، صدمات وارد شده به سر در اثر تصادفات یا بدرفتاری با کودک، قرار گرفتن در معرض مواد سمی، مانند سرب یا منو اکسید کربن ناشی شود.

نشانگان الکل جنینی یک مجموعه تقایص تولد جسمانی و ذهنی است که از مصرف الکل توسط مادر در طول حاملگی ناشی می‌شود. آنها فقدان هماهنگی حرکتی، ناتوانی در تمرکز کردن و اختلالهای گفتاری و شنیداری دارند. وزن انها هنگام تولد کم و دارای قد کوتاهتری هستند. خیلی از آنها نابهنجاریهای خاصی در صورت دارند که چشمها، بینی، چانه و ناحیه میانی صورت را در بر می‌گیرند.

تغذیه نا مناسب در سالهای اولیه، مخصوصا در سال اول زندگی می‌تواند موجب عقب ماندگی ذهنی شود. مراقبت نا مناسب والدین یا فرزند پروری بی دقت می‌تواند به ناکامی‌در رشد کردن منجر شود.

درمان

برای عقب ماندگی ذهنی درمانی وجود ندارد، اما مداخله به موقع می‌تواند رشد عقلانی و جسمانی افراد مبتلا به این اختلال را بهبود بخشد. مداخله‌های رفتاری بسیار مفید هستند. والدین می‌توانند با پاداش دادن به کودک برای رفتارهای مناسب و پاسخدهی منفی به رفتارهای نا مناسب در این مداخله شرکت کنند. به جز PKU علت‌های ژنتیکی دیگر عقب ماندگی ذهنی را نمی‌توان اصلاح کرد اما از عقب ماندگی ذهنی با علت محیطی می‌توان پیشگیری کرد.