النا فرانته
اولین چیزی که باید در مورد النا فرانته دانست این است که او وجود خارجی ندارد. بله، این اسم مستعار است. اسم مستعار نویسنده‌ای ایتالیایی که دوست دارد در سایه بماند؛ نویسنده‌ای که در سال‌های اخیر آثار پرطرفدار و خواندنی‌اش به سرتاسر جهان سفر کرده‌اند و طرفداران بسیاری پیدا کرده‌اند.
بیوگرافی النا فرانته
النا فرانته سال ۱۹۴۳ در ناپل ایتالیا پا به دنیا گذاشت؛ او آثارش را به زبان ایتالیایی می‌نویسد. این تنها اطلاعاتی است که ما از زندگی شخصی این نویسنده داریم. فرانته دوست دارد خودش پشت پرده بایستد و داستان‌هایش را جلو بفرستد. او ترجیح می‌دهد خوانندگانش فقط با خود داستان‌ها مواجه شوند و تحت‌تاثیر شخصیت نویسنده قرار نگیرند. هویت واقعی فرانته را می‌شود یکی از جذاب‌ترین و هیجان‌انگیزترین رازهای ادبیات دهه‌های اخیر دانست. در طول این سال‌ها افراد مختلفی سعی کردند النا فرانته را رمزگشایی کنند؛ مدتی پیش کلاودیو گاتی، روزنامه‌نگار ایتالیایی با بررسی اسناد خرید یک خانه ادعا کرد النا فرانته نام مستعار آنیتا راجا است؛ یک مترجم ایتالیایی که مادری لهستانی و پدری ناپلی دارد. برخلاف تصور، این افشاگری با واکنش منفی طرفداران این نویسنده روبه‌رو شد؛ آن‌ها باور دارند باید به خواسته‌ی نویسنده مبنی بر ناشناس بودن احترام گذاشت.
ایستادن روی قله‌ی محبوبیت
کتاب‌های النا فرانته با سرعت زیادی در قلب‌های خوانندگان جا باز کردند؛ دلیل اصلی این محبوبیت را می‌توان پرداختن به دغدغه‌های روز و نزدیک شدن به مخاطبان دانست. مخاطب با خواندن آثار فرانته بارها و بارها به موقعیت‌های آشنا برمی‌خورد و با شخصیت‌ها هم‌ذات‌پنداری می‌کند.
نکته‌ی مهم دیگر این است که آثار فرانته امضا دارند. جهان داستانی او متعلق به خودش است و در این جهان دو عنصر کلیدی نقش دارند: زنان و شهر زادگاهش، ناپل. فرانته در داستان‌هایش به دغدغه‌های زنان در دنیای مدرن می‌پردازد و این کار را به‌قدری ماهرانه انجام می‌دهد که شخصیت‌ها مدت‌ها بعد از مطالعه در ذهن خواننده ماندگار می‌شوند. زنان داستان‌های او عموماً از طبقه‌ی مرفه و تحصیل‌کرده‌اند و سعی می‌کنند با کلیشه‌های ضدزن مبارزه کنند و زندگی خودشان را بسازند. زنان او به دنبال استقلال، کشف معنای زندگی و مرهم گذاشتن روی زخم‌هایشان هستند. از طرف دیگر تمام این زنان به‌شکلی به شهر ناپل وصل می‌شوند و ناپل را می‌شود خانه‌ی داستان‌های فرانته دانست.
معرفی بهترین کتاب‌های النا فرانته: از اولین رمان تا ایستادن در لیست ۱۰۰ فرد تاثیرگذار
فرانته اولین رمانش، «عشق آزاردهنده» را در سال ۱۹۹۲ منتشر کرد؛ این رمان داستان زندگی مادر و دختری را روایت می‌کند. دلیای چهل‌وپنچ ساله، برای کشف رازهای پنهان مرگ مادرش به شهرزادگاه او، ناپلی می‌رود و با حقایقی تکان‌دهنده در مورد گذشته روبه‌رو می‌شود. عشق آزاردهنده را می‌توان رمانی روان‌شناختی دانست که به دالان‌های ذهن شخصیت‌ها ورود می‌کند.
«روزی که رهایم کردی» در سال ۲۰۰۲ منتشر شد. این اثر روایت تنهایی زنی بعد از ترک شدن توسط شوهرش است؛ زنی که حالا باید در کنار دست‌وپنجه نرم کردن با ترکش‌های طرد شدن، از فرزندانش هم مراقبت کند.
رمان «دختر پنهانم» متولد سال ۲۰۰۶ است؛ این رمان سفری به زندگی زنی میان‌سال است که با رفتن دخترهایش به سفر، با احساسات عجیبی روبه‌رو می‌شود و به مرور زندگی‌اش می‌پردازد.
در نهایت قله‌ی آثار فرانته را باید «چهارگانه‌ی ناپلی» دانست. این چهارگانه کتاب‌های «دوست نابغه‌ی من» (۲۰۱۲)، «داستان یک نام جدید» (۲۰۱۳)، «آنان که می‌روند و آنان که می‌مانند» (۲۰۱۴) و «داستان کودک گمشده» (۲۰۱۵) را دربرمی‌گیرد. این مجموعه روایت دو دوست به نام‌های النا و لی‌لاست؛ داستان از کودکی این دو زن شروع می‌شود و به میان‌سالی و سالخوردگی‌شان می‌رسد. در «دوست نابغه‌ی من» النا و لیلا دو کودک‌اند و در دل ایتالیای جنگ‌زده زندگی می‌کنند. در «داستان یک نام جدید» دخترها وارد دوره‌ی جدیدی از زندگی می‌شوند؛ لیلا ازدواج می‌کند و النا به دنبال تحصیل می‌رود. در «آنان که می‌روند و آنان که می‌مانند» به میان‌سالگی دخترها می‌رسیم و «داستان کودک گمشده» هم دوران سال‌خوردگی النا و لیلا و بازگشت آن‌ها به ناپل است.
چهارگانه‌ی ناپلی به موفقیتی باورنکردنی رسید؛ تبدیل به یک سریال پربیننده شد، در لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز قرار گرفت، به زبان‌های زیادی درآمد و تحسین‌ها و ابراز احساسات بسیاری را به سوی این نویسنده‌ی ناشناس روانه کرد.
جوایز و افتخارات
در سال ۲۰۱۶، مجله‌ی تایم النا فرانته را یکی از صد فرد تاثیرگذار دنیا دانست! در همین سال هم او جایزه‌ی من‌‌بوکر و ناشران مستقل را به کارنامه‌ی پرافتخارش اضافه کرد. داستان‌های او به بیشتر از سی زبان ترجمه شده‌اند و چندین بار دست‌مایه‌ی اقتباس سینمایی قرار گرفته‌اند. النا فرانته نشان داد داستان‌ها راه خودشان را می‌روند، حتی اگر نویسنده‌شان برای همیشه ناشناخته بماند.
