دانلود و خرید کتاب صوتی به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم

کتاب صوتی به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم، نوشته سایمون کریچلی است که با ترجمه سیلوش آقازاده مسرور و صدای رضا عمرانی منتشر شده است. این کتاب این ورزش محبوب را به سیاست و اجتماع گره زده و دریچه‌ای تازه به روی آن گشوده است. 

درباره کتاب به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم

سایمون کریچلی اعتقاد دارد ورزش فوتبال حوزه‌های بسیار متفاوت و پیچیده‌ای همچون حافظه، تاریخ، مکان و طبقه اجتماعی، جنسیت، هویت قومی، طبیعت و .... را در بر می‌گیرد. او در کتاب وقتی به فوتبال فکر می کنیم، در واقع به چه فکر می کنیم، رویکردی سیاسی اجتماعی نسبت به فوتبال اتخاذ کرده و به تشریح نظرات خود در این خصوص می‌پردازد.

فوتبال ورزشی است که می‌تواند همه آحاد مردم را در کنار هم همدل و متحد کند. این ورزش علاوه بر جنبه‌های سرگرمی که دارد، شادی بخش است و شور و اشتیاق خاصی در درون مخاطبان خود و حتی افرادی که علاقه‌ای به آن ندارند، ایجاد می‌کند. شاید جالب باشد که بدانید مردمان آمریکای جنوبی اعتقاد دارند؛ فوتبال تنها زبان دنیا است که نیازی به مترجم ندارد. در کتاب پیش رو تلاش شده تا جنبه‌های مثبت و منفی فوتبال مورد بررسی جامعی قرار گیرد. بدون شک مطالعه این کتاب، دریچه‌های تازه‌ای نسبت به فوتبال به روی شما باز می‌کند.

شنیدن کتاب به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

مطالعه کتاب وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم به چه فکر می‌کنیم را به علاقمندان فوتبال و سیاست‌گذران ورزش کشور، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم

طبیعت همکاری در فوتبال باعث می‌شود الگوی همکاری بین بازیکن‌ها ادامه یابد و البته بین تیم‌هایی که بازیکنان برای خودشان بازی می‌کنند و تیم‌هایی که برای موفقیت به اصل همکاری اعتقاد دارند تفاوت زیادی وجود دارد. به‌طور مثال عملکرد کریستیانو رونالدو در رئال‌مادرید و در مقابل آن لیونل مسی در تیم بارسلونا که فلسفه بازی این تیم براساس پاس‌های پرتکرار و همکاری بین بازیکنان بنا شده است. من به‌طور مشخص در مورد تعامل‌پذیری در تیم به‌عنوان بخشی موثر و تأثیرگذار صحبت می‌کنم. اگر بازیکنان در درون زمین خوب بازی کنند و همکاری و ارتباط خوبی داشته باشند پس به احتمال زیاد خارج از زمین بازی هم می‌توانند رابطه‌ای دوستانه داشته باشند؛ اما بعضی اوقات هم این اتفاق نمی‌افتد. به‌طور مثال بعضی از بازیکنان تیم ملی فرانسه که در جام‌جهانی ۱۹۹۸ با این تیم قهرمان شدند، خارج از زمین فوتبال ارتباط دوستانه‌ای نداشتند و هم‌صحبت نمی‌شدند یا بازیکنی مثل اریک کانتونا که به‌ظاهر اجتماعی و برون‌گرا به‌نظر نمی‌رسید اما کاپیتان و رهبر تیم منچستریونایتدی بود که در دهه ۹۰ میلادی در لیگ برتر انگلستان آقایی می‌کرد. با افزایش یافتن بازیکنانی که تفاوت زبانی و اختلاف فرهنگی زیادی دارند (صرف‌نظر از این‌که بعضی از آن‌ها چقدر هم بی‌تجربه و جوان هستند) برای شخص من جای تعجب دارد که راجع به چه موضوعی می‌توانند صحبت کنند و در واقع در چه زمینه‌ای می‌توانند اشتراک داشته باشند. اما موضوع مهم در زبان فوتبال این است که بازیکنان در داخل زمین بتوانند گفت‌وشنود مؤثر فوتبالی برقرار کنند.