دانلود و خرید کتاب صوتی تو زودتر بکش (جلد اول)

کتاب صوتی تو زودتر بکش (جلد اول) نوشتهٔ رونین برگمن و ترجمهٔ وحید خضاب است. علی عبدل پور اصل گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و نشر سماوا آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی تو زودتر بکش (جلد اول)

کتاب صوتی تو زودتر بکش (جلد اول) [Rise and Kill First] برابر است با یک اثر پژوهشی به قلم رونین برگمن در باب پیش‌زمینه‌ها و روند تشکیلات سازمان‌های اطلاعاتی تا ترور مبارزان فلسطینی تا ترور «عماد مغنیه» و دانشمندان هسته‌ای و موشکی ایران. رونین برگمن برای به دست آوردن تصویری از سیر و عملکرد این دستگاه‌ها، هزاران سند (که برخی از آن‌ها محرمانه بوده و به‌صورت غیرقانونی در اختیار او قرار گرفته) و تعداد بی‌شماری کتاب و مقاله را بررسی کرده است. اهمیت این کتاب بابت صدها مصاحبۀ اختصاصی نویسنده با کسانی است که خود به‌صورت مستقیم در این سازمان‌ها حضور داشته‌اند و رتبۀ سازمانی یا عملیاتی برخی از آن‌ها نیز در بالاترین سطح بوده و همین امر اطلاعات آن‌ها را به‌معنای دقیق کلمه دست‌اول کرده است.

شنیدن کتاب صوتی تو زودتر بکش (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران مطالعه در باب پیش‌زمینه‌ها و روند تشکیلات سازمان‌های اطلاعاتی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی تو زودتر بکش (جلد اول)

«در ۲۶ جولای ۱۹۵۶ [۴ مرداد ۱۳۳۵]، رئیس جمهور مصر جمال عبدالناصر، در اقدامی ضد استعماری، کانال سوئز، آبراه حیاتی ارتباط بین دریای مدیترانه و دریای سرخ، را ملی اعلام کرد. حکومت‌های بریتانیا و فرانسه شدیدا از این اقدام خشمگین شدند، شهروندان این دو کشور سهام‌داران عمدهٔ آن شرکت بسیار سودآوری بودند که ادارهٔ این آبراه را بر عهده داشت. اسرائیل هم به نوبهٔ خود علاقه‌مند بود [با لغو ملی شدن] امکان عبور و مرور مجدد از این کانال را پیدا کند، اما از آن گذشته، این را یک فرصت [عالی] می‌دید تا برای مصر پیام روشن و واضحی ارسال کند: بالاخره ناصر برای اعزام شبه‌نظامی‌های باریکهٔ غزه برای حمله به اسرائیل، هزینهٔ سنگینی خواهد پرداخت و اینکه جاه‌طلبی‌های آشکار او برای ویران کردن کشور [یهودی] با نیروی له‌کننده‌ای مواجه خواهد گردید.

این اشتراک منافع [بین اسرائیل و فرانسه و انگلیس] باعث تولد یک ائتلاف مخفیانه بین سه کشور شد. در این بین، مدیرکل جوان و پرانرژی وزارت دفاع اسرائیل، شیمون پرز، نقش عمده را در طراحی یک نقشهٔ بلندپروازانهٔ جنگی [برای حمله به مصر] بر عهده داشت.

[طبق این نقشه] قرار بود اسرائیل به شبه‌جزیرهٔ سینا یورش ببرد و به این ترتیب بهانه‌ای در اختیار بریتانیایی‌ها قرار دهد -به این عنوان که کانال سوئز [و حمل و نقل دریایی در آن] در معرض تهدید قرار گرفته است- که آنها هم [به این منطقه] حمله کنند.

فرانسه هم قول داد که در برابر حملات نیروی هوایی مصر، اسرائیل را به یک پوشش [نظامی] هوایی مجهز کند.

مدت کوتاهی پیش از روز عملیات، امان خبردار شد که یک هیئت نمایندگی مصری، از جمله رئیس قدرتمند ستاد مشترک ارتش مصر سپهبد عبدالحکیم عامر و بسیاری دیگر از مقامات رده‌بالای [نظامی] مصری، با یک هواپیما از قاهره راهی دمشق شده‌اند.

فرصت [طلایی]، حالا داشت خودنمایی می‌کرد. اسرائیل می‌توانست با یک حملهٔ دقیق هوایی، تقریبا کل فرماندهان نظامی مصر را نابود کند. نیروی هوایی، تمرین‌های متمرکزی را برای رهگیری شبانه آغاز کرد. این عملیات سختی بود و تمام توانمندی‌های تکنولوژیک که در آن زمان در اختیار وجود داشت، برای آن به میدان آمد. بن‌گوریون و دایان تصمیم گرفتند اسرائیل هرآنچه در توان دارد را به کار گیرد تا دخالتش [در این حملهٔ هوایی] پنهان باقی بماند و مسئله اینطور جلوه کند که هواپیما به دلیل نقص فنی سقوط کرده است. برای این عملیات، اسم رمزیِ «عملیات خروس» انتخاب شد.»