دانلود و خرید کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ

کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ (گفتارهایی جامعه‌شناختی ذیل حوزهٔ دولت‌پژوهی) نوشتهٔ محمد فاضلی است. مهدی صفری و محمد فاضلی گویندگی این مجموعه مقالهٔ صوتی را انجام داده و آوانامه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ

کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ نتیجهٔ مطالعه و تجربهٔ ۱۵سالهٔ یک جامعه‌شناس - بوروکرات است که قابلیت‌های حکم‌رانی در ایران را نشانه گرفته است. این اثر به‌نوعی از شبگردی‌های فکری شخص نویسنده حکایت می‌کند و نحوۀ مواجهۀ او با رخدادهای جاری جامعه را گزارش کرده است. مقالات کتاب صوتی حاضر در بازۀ زمانی ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۹ به رشتۀ تحریر درآمده است. بخشی از این دوران هم‌زمان با همکاری نویسنده در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری (شهریور ۱۳۹۲ تا آبان ۱۳۹۶) و خدمت او به‌عنوان مشاور وزیر و رئیس مرکز امور اجتماعی منابع آب و انرژی وزارت نیرو (از آبان ۱۳۹۶) بوده است. محمد فاضلی امیدوار است این کتاب، دلایلش را برای ترکیب اندیشه‌ورزی جامعه‌شناسانه و حضور در دولت تبیین کند؛ نه بدان خاطر که صرفاً منش خودش را توجیه کند، بلکه می‌خواهد دیگران را نیز نسبت به‌درستی این شیوه متقاعد سازد. کتاب صوتی حاضر که حاوی مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و مقاله‌های این جامعه‌شناس ایرانی است که در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۹ نوشته شده، بیانگر ایده‌های او پیرامون ماجرای ایران در وضعیت امروز و آینده است. محمد فاضلی معتقد است ایران هیچ‌گاه مسائل اساسی‌اش را مشخص نکرده و حکمرانان آن نه در جهت شناخت مسائل حرکتی کرده‌اند و نه در جهت حل‌وفصلشان و همین موضوع باعث شده که انبوهی از مسائل ریزودرشت کل این جامعه را بگیرد و هیچ موضوعی به سرانجام مشخص نرسد. محمد فاضلی معتقد است جامعهٔ ایران جامعهٔ چیزباختگان است و هر کسی در این کشور چیزی را از دست داده و باخته است و ریشهٔ همهٔ این ماجرا را در حکمرانی بد، غیردموکراتیک و غیراصولی ایران در همهٔ حوزه‌های زیستی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی چند دههٔ اخیر می‌داند. کتاب صوتی «ایران بر لبهٔ تیغ»، کتابی است که فارغ از ارزیابی نقطه‌نظرات نویسنده‌اش دربارهٔ مسائل و لحظه‌های مختلف گذشته، حال و آیندهٔ ایران، نشان از دغدغه‌ و نگرانی عمیقی دارد که هر جامعه‌شناس و روشنفکری باید نسبت به وضعیت جامعه‌ٔ پیرامونش داشته باشد.

شنیدن کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران حوزهٔ جامعه‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره محمد فاضلی

محمد فاضلی در سال ۱۳۵۳ متولد شده است. او جامعه‌شناسی ایرانی و استادیار سابق دانشگاه شهید بهشتی بوده؛ همچنین مشاور وزیر نیرو و رئیس سابق مرکز امور اجتماعی منابع آب و انرژی و معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک و مدیر شبکهٔ مطالعات سیاست‌گذاری عمومی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ بود. پژوهش‌های او عمدتاً دربارۀ جامعه‌شناسی علم، جامعه‌شناسی شهری و جامعه‌شناسی سیاسی است. او در مقالات و سخنرانی‌های مختلف به نقد سیاست‌ها در حوزهٔ آموزش‌عالی، محیط‌زیست، حقوق شهروندی و توسعه پرداخته است. محمد فاضلی نوشته‌های خود را در وبلاگی با نام «دغدغهٔ ایران» منتشر می‌کند و یک کانال تلگرامی هم با همین نام دارد. او در آبان ۱۳۹۵ در برنامهٔ «زاویه»، تأکید بر مقاله به‌عنوان شاخص اصلی تولید علم را اشتباه دانست. «حمیدرضا عریضی» به سخنان او در این برنامهٔ تلویزیونی واکنش نشان داد. در پی حادثهٔ ساختمان پلاسکو در تهران، محمد فاضلی خواستار تهیهٔ گزارش ملی پلاسکو شد و یکی از اعضای هیئت ویژهٔ گزارش ملی بررسی حادثهٔ ساختمان پلاسکو بود.

بخشی از کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ

«بخش اول را می‌توان پاسخ به چند سؤال دانست: ایران چگونه جامعه‌ای است؟ چه مسائلی پیش روی این جامعه قرار دارد؟ اصلاح‌جویی در چنین محیطی به چه معناست؟ و ایرانیان چگونه مردمانی هستند؟ در پاسخ به این پرسش‌ها می‌توان رویکردهای مختلفی در پیش گرفت. من در نه گفتار این بخش استدلال می‌کنم که در کشور ما مشکلات مختلف همایند هستند، وضعیتی که از آن به «همایندی بحران‌ها» تعبیر کرده‌ام، یعنی چندین معضل در عرصه‌های مختلف و عمدتاً با ریشه‌ای واحد که همانا نقایص حکمرانی است، به‌تدریج پدیدآمده و انباشته شده‌اند، مسائلی که علی‌رغم تعلق به عرصه‌های گوناگون - از سیاست خارجی و اقتصادی گرفته تا بحران‌های محیط‌زیستی - در زمانۀ ما یکباره به صورتی همگرا ظهور کرده‌اند. هم‌گرایی این مسائل ناشی از خصیصه‌ای است که کتاب را با شرح آن آغاز می‌کنم: جامعۀ مسائل حل‌نشده؛ جامعه‌ای که در آن مشکلات به نحوی رضایت‌بخش موضوع رسیدگی یا تعدیل قرار نمی‌گیرند و هر دردی بر دردهای دیگربار می‌شود و چونان شبحی در فضای اجتماعی باقی می‌ماند، به صورتی که حافظۀ جمعی آن را به‌مثابه زخمی روباز همواره به یاد می‌آورد، بدون آنکه التیام دهد.

مسائل جامعۀ ایرانی «بدخیم» شده‌اند. این مناسب‌ترین تعبیری است که در سالیان گذشته برای توصیف مشکلات پرشمار پیش روی جامعه، بالاخص در عرصه‌های توسعۀ اقتصادی و سیاسی یافته‌ام. در نوشتار «اصلاح‌جوئی: تعدیل مسئله‌های بدخیم» مفصلاً به شرح معنای بدخیمی برای مسائل جامعه و حکومت در ایران پرداخته‌ام. به اعتقاد من ناامیدی، ناآرامی و نوستالژی (برای دهۀ شصت یا دوران پیش از آن) نشانه‌ای از تقلای توأم با سرخوردگی از حل مسائل یا تعدیل آن‌ها در سطحی رضایت‌بخش است. استدلال خواهم کرد که این وضعیت، تصمیم‌هایی سخت پیش روی حکمرانی و مردم قرار داده است که هر چه بیشتر در اتخاذشان تأخیر شود اکثریتی بزرگ‌تر از شهروندان را به نااُمیدان ناآرام بدل خواهد کرد؛ و اگر مشکلات تعدیل نشوند و همین وضع ادامه یابد، سرنوشتمان «فرسایش تمدنی» است.»