دانلود و خرید کتاب صوتی گام های غول آسا

کتاب صوتی گام های غول آسا نوشتهٔ آنتونی رابینز و ترجمهٔ سعید مینویی و مریم تقدیسی و با صدای شهره روحی است و پندار تابان آن را منتشر کرده است. این کتاب صوتی فرصتی جدید برای تبدیل‌شدن به انسان‌هایی را در اختیار ما قرار می‌دهد که با باورها و بینش شخصی خود طی سال‌ها در جست‌وجوی لایه‌های عمیق‌تر زندگی هستند.

درباره کتاب صوتی گام های غول آسا

همهٔ ما در زندگی شرایط سخت را تجربه می‌کنیم. شرایطی که در آن تصور می‌کنیم اتفاقات زندگی ما را کنترل می‌کنند. گاهی احساس افسردگی داریم، شغلمان را از دست داده‌ایم و با اینکه همه چیز مثل خانه و زندگی سرجایش هست، ولی باز هم احساس می‌کنیم چیزی از دست داده‌ایم. گاه سختی‌های زندگی به حدی است که سختی‌های مردم اطرافمان را به کلی فراموش می‌کنیم.

اما ما تنها نیستیم. بخشی از زندگی ما و موفقیت ما در این نهفته که به فکر سختی‌های دیگران هم باشیم. این کار باعث می‌شود نسبت به نعمت‌های زندگی خودمان شکرگزارتر باشیم و قدر آنچه را داریم و آنچه را می‌توانیم بدهیم، بدانیم. بهترین راه دستیابی به شادی واقعی کمک کردن به دیگران است، تا آنها هم بتوانند در زندگی شادی و رضایت را تجربه کنند.

 آنتونی رابینز با نوشتن کتاب گام‌های غول‌آسا ما را در رسیدن به بالاترین قله‌های خلاقیت، رهبری و انسان‌دوستی هدایت و حمایت می‌کند.

 شنیدن کتاب صوتی گام های غول آسا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران کتاب‌های رابینز پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آنتونی رابینز

آنتونی رابینز بیش از نیمی از زندگی خود را صرف کمک به مردم در کشف و پرورش کیفیت‌های منحصر به فرد نیروهای عظیم‌شان کرده است. او که در اوج مهارت‌های اجرایی پیشتاز شناخته شده، بنیان‌گذار و رئیس کمپانی‌های آنتونی رابینز است که به افراد در دستیابی به مهارت‌های شخصی و حرفه‌ای کمک می‌کنند. آقای رابینز با همسر و فرزندانش در کالیفرنیا زندگی می‌کند.

بخشی از کتاب صوتی گام های غول آسا

«می‌خواهم یکی از دوستانم به نام والت را به شما معرفی کنم. والت مردی خوب و موجه است که همیشه سعی می‌کند کارهای درستی انجام دهد. شعار زندگی او این است: همه چیز در جای خود و با ترتیب صحیح. هر روز هفته ساعت ۶:۳۰ دقیقه صبح بیدار می‌شود، دوش می‌گیرد، ریش‌اش را می‌تراشد، قهوه‌اش را می‌نوشد، ظرف غذایش را برمی‌دارد و ساعت ۷:۱۰ دقیقه از در بیرون می‌رود و حدود ۴۵ دقیقه در ترافیک معطل می‌شود. ساعت ۸ پشت میز کارش نشسته و طبق روال بیست ساله کارش را انجام می‌دهد.

ساعت پنج به خانه برمی‌گردد، نوشیدنی خنکی را از یخچال برمی‌دارد، جلوی تلویزیون می‌نشیند. یک ساعت بعد همسرش هم به خانه برمی‌گردد و با هم تصمیم می‌گیرند که غذاهای مانده را بخورند یا پیتزا در ماکروفر بگذارند. بعد از شام در حالی که همسرش بچه را حمام می‌کند و او را می‌خواباند، او به اخبار گوش می‌دهد. حداکثر تا ساعت ۹:۳۰ دقیقه بیدار می‌ماند و بعد می‌خوابد. آخر هفته‌ها هم یا به کارهای حیاط می‌رسد یا ماشینش را تعمیرمی‌کند یا می‌خوابد. والت و همسر جدیدش حدود سه سال است که با هم ازدواج کرده‌اند. رابطهٔ آنها را نمی‌توان « رابطه‌ای پرشور » نامید، ولی به گفتهٔ والت با هم راحتند. گرچه ظاهراً این اواخر همان مسائلی که در زندگی قبلی او وجود داشت دوباره در حال تکرار شدن است.

آیا کسی را می‌شناسید که مانند والت زندگی کند؟ شاید او کسی باشد که شما از نزدیک می‌شناسید، کسی که هیچ وقت دچار حالات افسردگی و ناامیدی نمی‌شود، ولی هیچ وقت هم شور و احساسی از خود نشان نمی‌دهد. شنیده بودم که میان مرگ و یکنواختی فاصلهٔ زیادی وجود ندارد. تورو حدود یک قرن پیش گفته است: « بیشتر مردم زندگی خود را در افسردگی ناخودآگاه سپری می‌کنند. » متأسفانه این عبارت در قرن جدید مصداق بیشتری یافته است.

مسئله‌ای که در بیشتر نامه‌هایی که بعد از نوشتن کتاب « نیروی بیکران » دریافت کرده‌ام به چشم می‌خورد، رواج شدید دوری جستن مردم از یکدیگر است. مسئله‌ای که تنها به دلیل اجتناب از درد و رنج ایجاد شده است و عطش برای چنگ انداختن به فرصت‌هایی که می‌تواند موجب سرزندگی، شور و احساس و پویایی بیشتری در زندگی آنها شود. از نظر من که دائماً با افراد زیادی سر و کار دارم و به نقاط مختلفی سفر می‌کنم و « نبض زندگی مردم » را احساس می‌کنم، همهٔ ما به طور غریزی خطر « دل‌مُردگی عاطفی » را حس می‌کنیم و نومیدانه به دنبال راه‌هایی برای زنده کردن قلب‌های‌مان هستیم.»