دانلود و خرید کتاب صوتی نفوس مرده

کتاب صوتی «نفوس مرده» نوشتهٔ نیکولای گوگول نویسنده نویسندهٔ طناز و رمانتیک روس و یکی از شاهکارهای ادبی جهان است. این اثر صوتی را آوانامه با ترجمهٔ پرویز شهدی و گویندگی مهبد قناعت پیشه منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی نفوس مرده

در زمان نوجوانی گوگول یعنی درست اندکی بعد از حمله ناپلئون، روسیه در وضعیت اقتصادی و اجتماعی ناگواری بود. رمان «نفوس مرده» با به‌تصویرکشیدن اوج پستی و جاه‌طلبی یک فرد طماع، اوضاع رو‌به‌زوال روسیه را به نمایش گذاشته است. شخصیت اصلی داستان، چیچیکوف، کارمند یک سازمان دولتی است که رعیت‌های مرده‌ای را که اسمشان از آمار زنده‌ها حذف نشده، می‌خرد تا از آن‌ها برای گرو‌گذاشتن در بنگاه رهنی و گرفتن وام استفاده کند. چیچیکوف در این ماجرا به شخصیت‌هایی برمی‌خورد که نمایندهٔ طبقه‌های روسیهٔ تزاری هستند. گوگول با شرح جزئیات زندگی‌ این طبقات و فرهنگ و سنت‌های آنان تصویر دقیقی از بی‌عدالتی‌های حکومتی و زندگی مردم روسیه در آن زمان ارائه می‌دهد.

کتاب صوتی نفوس مرده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به افرادی که به مطالعهٔ داستان‌های برتر جهان علاقه دارند و دوستداران آثار رئالیسم انتقادی پیشنهاد می‌شود.

درباره نیکلای گوگول

نیکلای واسیلیویچ گوگول (۱۸۵۲ ـ ۱۸۰۹) در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط و علاقه‌مند به ادبیات در اوکراین متولد شد. تحصیلات متوسطهٔ خویش را در شهر نژین به پایان رساند. گوگول حتی هنگامی که محصل بود، مهارتش را در نویسندگی نشان داده بود. او پس از ترک مدرسه در آرزوی به‌دست‌آوردن کاری آموزشی و یا دولتی و کسب وجهه‌ای ادبی به پترزبورگ رفت. در سال ۱۸۲۹ با نام مستعار و. آلوف منظومه‌ای رمانتیک به نام هانس کوچلگارتن منتشر کرد، اما این منظومه توفیق چندانی نیافت و حتی از سوی افراد اهل مطالعه و منتقدان نیز مورد استهزا قرار گرفت. سرانجام گوگول در پایان سال ۱۸۲۹ موفق به یافتن پستی رسمی در یک اداره دولتی شد. او به نوشتن ادامه داد. در ۱۸۲۹ منظومهٔ هانس کوشِل‌گارتِن را منتشر کرد. این کتاب با موفقیتی روبه‌رو نشد و همه نسخه‌های آن را خود گوگول خرید و آتش زد. این شکست، نویسندهٔ تازه‌کار را نسبت به ادبیات دلسرد کرد، ولی سرخوردگی او طولانی نبود. در سال‌های ۱۸۳۱–۱۸۳۲ داستان‌های منثور «شب‌هایی در قصبهٔ نزدیک دیانکا» منتشر شد و تحسین الکساندر پوشکین را به همراه داشت. او به نوشتن ادامه داد و با کتاب نفوس مرده جایگاه خودش را میان نویسندگان پیدا کرد. آن چیزی که او را در جهان مشهور کرده است داستان شنل است که آن را آغازگر داستان کوتاه روسی می‌دانند. 

بخشی از کتاب صوتی نفوس مرده

«سرنشین کالسکه، وقتی وارد حیاط مهمانخانه شد، پیشخدمت جوان چست و چالاکی به پیشوازش آمد و چنان جست‌وخیز می‌کرد و حرکت‌هایش چنان سریع بودند که خطوط چهره‌اش را نمی‌شد تشخیص داد. پسر جوان دستمال سفیدی روی دست انداخته بود و نیم تنه‌ای چسبان و بلند از پارچه‌ای کتانی به تن داشت که یقهٔ بلند آن تا پس گردنش می‌رسید و در حالی‌که موهای بلند یال‌مانندش را مدام تکان می‌داد و به این‌طرف و آن‌طرف سرش می‌ریخت، سرنشین کالسکه را از طریق پله‌هایی چوبی به طبقهٔ اول برد تا به اتاقی که برحسب تصادف و به لطف پروردگار خالی مانده بود راهنمایی کند. اتاق مثل خود مسافرخانه معمولی و مبتذل بود، مانند همهٔ اتاق‌های مسافرخانه‌های مرکز استان که مسافر با پرداخت دو روبل می‌توانست شب آرامی را در آن بگذراند و استراحت کند. سوسک‌هایی به بزرگی آلو از در و دیوار و هر گوشه و کنار آن بالا می‌رفتند. در این گونه اتاق‌ها دری که جلو آن گنجه‌ای گذاشته شده و در نتیجه نمی‌توانست باز شود، آن را به اتاق مجاور مرتبط می‌کرد. در این اتاق مسافری آرام، بی‌سروصدا، عبوس و کنجکاو سکونت داشت که دلش می‌خواست بداند در اتاق همسایه‌اش چه می‌گذرد. نمای بیرونی مسافرخانه دست کمی از داخل ساختمان نداشت. طبقهٔ اول به رنگ زردی که معمول همهٔ مسافرخانه‌ها بود و تغییر هم نمی‌کرد، رنگ شده بود. طبقهٔ همکف را آجرهای سرخ پررنگی پوشانده بود که رنگ نشده و گذشت زمان و باد و باران و سرما آن‌ها را کثیف‌تر از آن‌چه در ابتدای امر بود نشان می‌داد. در این طبقه دکان‌هایی مانند نانوایی، زین و برگ‌سازی و طناب‌بافی وجود داشتند. دکان سر نبش قهوه‌خانه‌ای بود با سماور مسی‌قرمز شکم گنده‌ای که چای دارچین آمیخته با عسل و گیاه‌های معطر دیگر می‌فروخت و صاحب آن، شکمی به همان اندازهٔ سماور بزرگ داشت و چهره‌ای‌سرخ رنگ که اگر ریش سیاه انبوهش نبود، از دور آدم گمان می‌کرد او هم سماور دیگری است.»