دانلود و خرید کتاب صوتی مجموعه داستان‌ های شاهنامه (جلد پنجم، پسران فریدون)

کتاب پسران فریدون به کوشش محسن دامادی و گویندگی فرهاد اتقیایی در انتشارات کتاب‌سرای نیک چاپ شده است. این کتاب جلد پنجم از مجموعه داستان‌های شاهنامه و داستان فرزندان فریدون، پادشاه کیانی ایران است. فریدون سه پسر داشت، او تلاش کرد بین پسرانش به عدالت رفتار کند؛ چون پسران به سن دامادی رسیدند، خواست برای آن‌ها همسرانی شایسته و از یک پدر و مادر پیدا کند تا از هر نظر برابر باشند، اما پیداکردن دختران، چنانچه فریدون خواسته بود آسان نبود. فریدون سرزمین پادشاهی خود را نیز بین پسرانش بخش کرد.

درباره کتاب پسران فریدون

دوران پادشاهی پانصد سالهٔ فریدون پس از واژگونی (سقوط) ضحاک آغاز شد. به روایتِ شاهنامه، فریدون در مهر ماه بر تخت پادشاهی ایران نشست. روز مهر یا جشن مهرگان یادگار فریدون است. آیین نوروزی در زمانِ پادشاهی جمشید، در فرهنگ سرزمین ایران و برای ایرانیان جاودانه شد. جشن مهرگان نیز از فریدون مانده، جشنی که در این روزگار و در بین ایرانیان کمتر برگزار می‌شود. به گفتهٔ شاهنامه، هر دو پادشاه، یعنی جمشید و فریدون فَره ایزدی داشتند.

فریدون پس از آزمودن دانش و توانایی پسرانش، از مردان روحانی زمانه و ستاره‌شناسان کمک گرفت تا بگویند در پیشانی و آتیه فرزندان چه می‌بینند. سپس سرزمین پادشاهی را بین آنان تقسیم کرد. پسران بزرگ از کار پدر ناخشنود و نسبت به سهم برادر کوچک خود دچار رشک شدند، تا آنجا که به فکر کشتن او بودند… هنگامی که فریدون از اندیشه‌ٔ پسران آگاه شد، چه باید می کرد؟ چه سرنوشتی در انتظار فرزند دُردانه‌ٔ او بود؟ آینده ایران چه می‌شد؟ انجام این کار برای پسران که هریک ویژگی خاصی داشتند آسان نبود.

مدت‌ها پس از بخش‌کردن اقلیم پادشاهی، برادران بزرگ از کار پدر ناخشنود و نسبت به برادر کوچک دچار رَشک (حسادت) شدند. آن‌ها گفتند: چرا بخشِ بهتری به پسرِ کوچک رسیده است؟ جوانهٔ این حسادت، به درختی تناور از خشم، کین و نفرت تبدیل شد، تا آنجا که به فکر کشتن برادر کوچک خود افتادند.

کتاب پسران فریدون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به ادبیات کهن فارسی و شاهنامهٔ فردوسی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب پسران فریدون

آوازهٔ شاه تازه، یعنی فریدونِ نیک‌نهاد، به گوش بزرگان در هر گوشه از جهان رسید. سپاهیان دلاور و نامدار رو به سوی شاه خداپرستِ ایران کردند. همه بر او آفرین و ایزدِ مهربان را برای پیروزی نور بر سیاهی سپاس گفتند. آرزو کردند فریدون سرفراز و پیروزبخت و دشمنِ او خوار و سرنگون باشد، چون باور داشتند فریدون برگُزیدهٔ یزدان برای پادشاهی بر ایران است.

بزرگانِ لشکر چو بشناختند

برِ شهریارِ جهان تاختند

که ای شاه پیروزِ یزدان‌شناس

ستایش مَر او را زویت سپاس

چنین روزِ روزت فزون باد تخت

بَد اندیشگان را نگون باد بخت

بزرگانِ سپاه و ایرانیانِ دارا (ثروتمند) از فرانک آموختند و آنچه زَر، گوهر و دینار داشتند به پیشگاه فریدون شاه تُحفه آوردند. آن‌ها برای خدمت‌کردن به فریدونِ نیکونهاد صف بستند تا همراه او باشند.

همه زر و گوهر برآمیختند

به تختِ سپهبد فرو ریختند

همان مِهتران از همه کشورش

بدان خُرَمی صَف زده بر دَرَش

در آن روزها، مردمِ شادکامِ ایران پیوسته دستِ نیاز به سوی آسمان داشتند تا با پندارِ نیک از یزدان برای پیشرفت در کارها یاری بخواهند و از دادارِ توانا تمنا کنند نگه‌دارِ فریدون، سرزمینِ ایران و روزگارِ خوشِ آن‌ها باشد.

همه دست برداشته به آسمان

همی خواندندی به نیکی گمان

که جاوید باد این چنین شهریار

برومند بادا چنین روزگار