دانلود و خرید کتاب صوتی تهوع

کتاب صوتی «تهوع» نوشتهٔ ژان پل سارتر با ترجمهٔ حسین سلیمانی‌نژاد و گویندگی اشکان عقیلی‌پور در رادیو گوشه چاپ شده است. کتاب تهوع اصلی‌ترین رمان سارتر است که در سال ۱۹۳۸، زمانی که او استاد دانشگاه بود منتشر شد. این کتاب تا حدودی بازتاب‌دهنده زندگی خود سارتر است. برخی روزنامه‌های مذهب‌گرا در آن زمان به شخصیت مأیوس‌کننده کتاب و تصویر سیاهی که او از انسان ارائه می‌دهد انتقادهای تند و گزنده‌ای کردند، ولی درعین‌حال منکر استعداد نویسندهٔ جوانش نشدند و آیندهٔ او را درخشان خواندند.

درباره کتاب صوتی تهوع

داستان در شهر بویی در ایتالیا اتفاق می‌افتد و نویسنده ای فرانسوی به اسم آنتوان روکانتن را روایت می‌کند که وجود و هستی خود را مایهٔ رنج و عذابش می‌داند. این جوان حدوداً سی‌ساله پس از سال‌ها گشت‌وگذار در کشورهای دور و نزدیک و خسته از ماجرا و ماجراجویی، به شهرِ کوچکی به اسم بوویل می‌‌رود تا به کمک اسناد بایگانی کتابخانهٔ شهر، کتابی در مورد یک مارکی فرانسوی به نام موسیو دو رولبون بنویسد که در قرن هجدهم زندگی می‌کرده است؛ اما یک روز ناگهان احساس عجیبی به او دست می‌دهد و خودش را در دنیایی که زندگی می‌کند، غریبه می‌یابد. کم کم همه‌چیز را به شکل تازه‌ای می‌بیند، با تمام چیزهای اطرافش احساس بیگانگی می‌کند؛ بنابراین با نگارش دفتر خاطراتش، در مورد این حالت غریبی که اسمش را «تهوع» می‌گذارد مطالبی می‌نویسد و در واقع داستان رمان را شکل می‌دهد.

تلاش های روکانتن برای رسیدن به درکی از زندگی و تنازعات فلسفی و روان شناختی خود، به سارتر این فرصت را می دهد تا انگاره های هستی گرایانه ی مکتب فکری اش را به صورت یک رمان، دراماتیزه کند. مشکل روکانتن یک افسردگی ساده یا یک بیماری روانی نیست، هرچند انزجار او از نیروهای وجودی و کشمکش های او با معنای زندگی او را به این مرز می رساند. 

تهوع روایت انسان تنها است که در زندگی، از تنهایی خودش پناهگاهی می‌سازد تا بتواند در مقابل هجوم افکار تیره و سهمگین دوام بیاورد. سارتر در سال ۱۹۶۴ به خاطر این رمان برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد اما آن را نپذیرفت. رمان تهوع، که در زمرهٔ آثار برتر ژان پل سارتر قرار دارد، همهٔ درونمایه‌های فلسفهٔ او را دربردارد و به راستی یکی از پر‌ارج‌ترین نوشته‌های ادبی روزگار معاصر است.

درباره ژان پل سارتر

ادبیات فرانسه در قرن بیستم متأثر از دو جنگ جهانی، تجربهٔ فاشیسم و کمونیسم، استعمارزدایی و نیز ظهور و گسترش کتاب‌های جیبی، سینما، تلویزیون و رسانه‌های خبری بوده است. ژان‌پل سارتر، نویسنده و فیلسوف، در چنین فضایی سال ۱۹۰۵ در پاریس به دنیا آمد و سال ۱۹۸۰ از دنیا رفت. او که با تأکید بر اگزیستانسیالیسم یا وجودگرایی (با این اصل که انسان آزاد و مسئول اعمال خویش است) هم تحسین می‌شد و هم طرد، چندین رساله از جمله هستی و نیستی (۱۹۴۳) و اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر (۱۹۴۵) را نوشت به‌علاوهٔ داستان‌ها و نمایش‌نامه‌هایی مانند تهوع، مگس‌ها و درِ بسته که در آن‌ها فلسفه و نگرش ادبی‌اش را نشان داد. سارتر با فعالیت‌های ادبی و نیز گرایش سیاسی‌اش به چپ‌های افراطی بر ذهن‌های بسیاری تأثیر گذاشت.

شنیدن کتاب صوتی تهوع را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان با درونمایهٔ فلسفی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تهوع

گمانم خودم تغییر کرده‌ام: این سرراست‌ترین جواب است. ناخوشایندترینش هم. ولی بالاخره باید اقرار کنم که من در معرض این دگرگونی‌های ناگهانی هستم. واقعیت این است که من به‌ندرت فکر می‌کنم؛ و حالا انبوهی از دگردیسی‌های کوچک در وجودم تلنبار شده‌اند، بی‌آن‌که به‌شان توجه کنم، و بعد، یک روز، انقلابی واقعی روی می‌دهد. این همان چیزی است که به زندگی‌ام لطمه می‌زند و به آن ناپیوستگی می‌دهد. مثلاً وقتی فرانسه را ترک کردم، خیلی‌ها می‌گفتند که این تصمیم یکهو به سرم زده. وقتی هم بعدِ شش سال سفر به طور ناگهانی برگشتم، باز خیلی‌ها از تصمیمِ یکهویی حرف می‌زدند. دوباره خودم را با مِرسیه توی دفتر آن کارمند فرانسوی می‌بینم که پارسال بعدِ قضیهٔ پترو استعفا داد. مِرسیه با یک گروه باستان‌شناسی عازم بنگال بود. همیشه دلم می‌خواست به بنگال بروم و مِرسیه اصرار داشت به او ملحق شوم. حالا از خودم می‌پرسم چرا. فکر می‌کنم به پُرتال اطمینان نداشت و می‌خواست که چشمم به او باشد. دلیلی برای رد کردن پیشنهادش نمی‌دیدم. حتا اگر آن زمان حدسم دربارهٔ نقشه‌ای که برای پُرتال زیر سر داشت درست می‌بود، باز خودش دلیل دیگری می‌شد که با دل‌وجان قبول کنم. راستش فلج شده بودم و نمی‌توانستم لب از لب باز کنم. زُل زده بودم به یک مجسمهٔ کوچک کامبوجی که کنار تلفن، روی میزی با رومیزیِ سبز قرار داشت. فکر می‌کردم پُر شده‌ام از لنف یا شیر ولرم. مِرسیه با بردباریِ فرشته‌واری که یک نوک سوزن هم خشم پشتش پنهان بود، به من می‌گفت: «نه دیگر، باید درست‌وحسابی تکلیفم را مشخص کنید. می‌دانم که آخرش جواب‌تان مثبت است: پس چه بهتر که فوری قبول کنید.»