کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم
معرفی کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم
کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم نوشته صادق عاشورپور است. کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم را انتشارات سوره مهر برای علاقهمندان به هنرهای نمایشی منتشر کرده است. این جلد از کتاب به تعزیه میپردازد.
درباره کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم
ایران و یونان، هر دو، دو کشور متمدن و قدرتمند جهان کهن بودهاند، اما چرا یونان دارای چنان تاریخی مدون در هنر نمایش است و کشور ما حتی در تدوین تاریخ سیاسی و اجتماعی خود هم دارای مشکل؟ و هر چه هم که به عنوان کتب و منابع تاریخی دارد، کلیگویی است و صرفاً تاریخ پادشاهان و آنچه را هم که غربیان برایمان نوشتهاند، بسیاری از موضوعات و مطالبشان به باور نمیگنجد و با قدری تأمل درخواهی یافت که تلنباری از غرض است و سخنانی خلاف واقع. همین علاقه به شناخت هویت نمایش ایرانی، نویسنده را برآن داشت که در پی منابع و کتبی باشد که حرفی و حدیثی درباره نمایش ایرانی از آنها بیابد اما هرچه پژوهش کرد نتوانست به منابع کاربردی برسد، پس تصمیم گرفت خود اثری ارزشمند بنویسد که بتواند راهنمای راه پژوهشگران باشد.
خواندن کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به تمام علاقهمندان به ادبیات نمایشی پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب نمایش های ایرانی؛ جلد دوم
در آن سالها تا دهه پنجاه و بعد از آن، که تاب و تب ملیگرایی از نوع شاهنشاهیاش شیوع یافته بود، تعزیه حربهای شده بود برای بهاصطلاح ملیگرایان در برابر غربباوران؛ خاصه علاقهمندان به تئاتر اپیک. پس دستبهکار شدند؛ اگرچه این کار آنان از نظر محتوایی و تکنیک تعزیه ایراداتی داشت، اما نفس عمل ناخواسته نیکو و پسندیده بود؛ زیرا در همان زمان چنانکه نقل است، هفده کشور خواهان اجرای تعزیه در مراکز تئاتر خود شدند؛ که اگر این اقدام پیگیری میشد شاید جایگاه تعزیه ما در جهان بیش از این بود که امروز به همت و سعی جمهوری اسلامی به وجود آمده است.
اما چون حکومت پهلوی در باطن با این هنر ملی و مقدس موافق نبود، تئاتریهای ما اپیک را در مقابل آن علم کردند؛ و سرانجام کار هم آن شد که تئاتر ما نه بهرهای از اپیک برد و نه توانست تعزیه را رواج دهد. چراکه به عدهای کمبضاعت چنان قبولاندند که تئاتر اپیک همان تعزیه، و تعزیه همان تئاتر اپیک است. با این قیاس نابهجا در پی آن شدند تا چنانکه خواسته رژیم پهلوی بود، میان هنرمندان ایرانی با فرهنگ خودی فاصله ایجاد کرده و آنها را متمایل به فرهنگ غرب سازند. چراکه رژیم به صورت ظاهر خود را ایرانی و دوست دار ایران و فرهنگ ایرانی معرفی میکرد؛ و در باطن تیشه به ریشه فرهنگ ایرانی و اسلامی میزد. اما این اقدام نمایشگران آن روزگار ما، اسباب آن شد تا علاقه و عشق پنهان مردم به هنر ملی و مذهبی آشکار شود و روز به روز فزونی گیرد. رژیم به خیال خود از این علاقه استفاده کرد و در سال ۱۳۵۵ ش ۱۹۷۶ م مجمع (سمپوزیوم) بینالمللی تعزیه را به مدیریت آقای فرخ غفاری تشکیل داد، و عدهای از کارگردانان، تهیهکنندگان، منتقدان، کارشناسان، مردمشناسان، موسیقیدانان، تاریخنگاران، جامعهشناسان و نویسندگان تاریخ هنر را، از چندین کشور، از ۲۸ مرداد (روز کودتای امریکایی محمدرضا شاه) تا ۲ شهریور، برای تبادل نظریات و اطلاعات مربوط به تعزیه گرد هم آورد.
حجم
۸۲۰٫۰ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۸۹
تعداد صفحهها
۵۶۸ صفحه
حجم
۸۲۰٫۰ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۸۹
تعداد صفحهها
۵۶۸ صفحه