کتاب کلاغ سرخ

کتاب کلاغ سرخ نوشته ویکتوریا اشواب و ترجمه نگار شجاعی است. کتاب کلاغ سرخ را انتشارات پرتقال منتشر کرده است، این انتشارات با هدف نشر بهترین و با کیفیت‌ترین کتاب‌ها برای کودکان و نوجوانان تاسیس شده است. پرتقال بخشی از انتشارات بزرگ خیلی سبز است.

درباره کتاب کلاغ سرخ

کَسیدی نزدیک بود در آب غرق شود، اما نجات پیدا کرد حالا قادر شد پرده‌ای را که بین دنیای زندگان و مردگان کشیده شده، کنار بزند و به دنیای مردگان برود. حالا بهترین دوستش هم یک شبح است. پس تمام زندگی او با چیزهای عجیب و غریب همراه می‌شود.

اما اوضاع وقتی خطرناک می‌شود که پدر و مادر کَسیدی تصمیم می‌گیرند یک برنامه‌ی تلویزیونی درباره‌ی مهم‌ترین مکان‌های شبح‌زده‌در دنیا اجرا کنند، همه‌ اعضای خانواده به ادینبرو در اسکاتلند می‌روند. آن‌جا ارواح در قبرستان‌ها، قلعه‌ها و راه‌های مخفی آزادانه گردش می‌کنند. کَسیدی در این سفر، دختری را می‌بیند که درست شبیه خودش دارد، متوجه می‌­شود باید چیز‌ها زیادی درباره پرده­ حایل میان دنیای زندگان و مردگان یاد بگیرد. او به همراه دوستش جیکوب در حال گردش است که دوستش را گم می‌کند، متوجه می‌شود جیکوب در دنیای اشباح زندانی شده است، خودش به دنبالش می‌رود و همان لحظه کلاغ سرخ می‌آید و نور حیات را از قلب کسیدی بیرون می‌کشد. 

خواندن کتاب کلاغ سرخ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانان علاقه‌مند به داستان ترسناک پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کلاغ سرخ

جیکوب دور می‌زند و می‌رود طرف میز آلیس. ردیف خودکار‌های رنگارنگی را که بالای میز چیده شده برانداز می‌کند. بعد بیشتر خم می‌شود سمت آلیس و بااحتیاط انگشتش را طرف یکی از خودکار‌ها دراز می‌کند؛ حواسش را حسابی جمع می‌کند و به نزدیک‌ترین خودکار روی میز سیخونک می‌زند.

ولی خودکار از جایش تکان نمی‌خورد.

بعضی از اشباح توی فیلم‌ها می‌توانند تلویزیون را از جا بلند کنند یا تخت را از این طرف اتاق هُل بدهند آن طرف. اما حقیقت این است که یک شبح باید خیلی زور داشته باشد تا دستش به آن طرف پرده برسد؛ منظورم پرده‌ای است که بین دنیای آن‌ها و دنیای ما کشیده شده. اشباحی که از این قدرت‌ها دارند معمولاً یا خیلی پیر هستند، یا کمی بد‌جنس. همان‌طور که زنده‌ها نیرویشان را از چیز‌هایی مثل عشق و امید می‌گیرند، اشباح هم برای قوی شدن از چیز‌های تلخ و تاریک استفاده می‌کنند؛ چیز‌هایی مثل درد، خشم و حسرت.

جیکوب هنوز دارد سعی می‌کند، اما نمی‌تواند ضربه‌ای به توپ فوتبال کاغذی مت بزند، پس چینی به ابرویش می‌اندازد.

خوشحالم که در او خبری از آن چیز‌های تلخ و تاریک نیست.

درست نمی‌دانم چند وقت از مُردن جیکوب می‌گذرد. خیلی آهسته به این کلمه فکر می‌کنم، چون می‌دانم از شنیدنش خوشش نمی‌آید. فکر نمی‌کنم زمان زیادی ازش گذشته باشد، چون تیپ و قیافه‌اش هنوز از مُد نیفتاده. تی‌شرتی با عکس یک اَبَر‌قهرمان۱۱ با شلوار جین مشکی و کفش کتانی ساق‌بلند می‌پوشد، اما هیچ‌وقت درباره‌ی اتفاقی که برایش افتاده حرفی نمی‌زند و من هم چیزی نمی‌پرسم. باید به حریم خصوصی دوستت احترام بگذاری، حتی اگر بتواند ذهنت را بخواند. با این‌که من نمی‌توانم ذهنش را بخوانم، اما وقتی همه چیز را در نظر می‌گیرم، به این نتیجه می‌رسم که بهتر است زنده باشم و قدرت‌ ذهنی‌ نداشته باشم تا این‌که شبحی باشم با قدرت‌های ذهنی.

با شنیدن کلمه‌ی شبح، سرش را بلند می‌کند و گلویش را صاف می‌کند. «ترجیح می‌دم به جای شبح بهم بگی آدمی که درگیر بحران جسمی شده.»

چشم‌هایم را تنگ می‌کنم؛ می‌داند که خوشم نمی‌آید بدون اجازه‌‌ ذهنم را بخواند. بله، یکی از دردسر‌های دوستی‌مان همین است، ولی چیز زیادی که ازش نمی‌خواهم. باید به حد و مرز‌های هم احترام بگذاریم!