کتاب آنچه ما دریافت می کنیم

آنچه ما دریافت می‌کنیم کتابی به قلم اگنس روسو، نویسنده حوزه اخلاق و روانشناسی است. این اثر یکی از کتاب‌های مجموعه اخلاقیات زنده نشر اژدهای طلایی است. روی سخن آثار این مجموعه با کسانی است که به اخلاق در زندگی توجه دارند. این مجموعه که از شواهد بکر و دست‌نخورده، بی‌هیچ تحلیل یا تفسیری تشکیل شده است، بر تأثیر و قدرت تداعی صحنه‌هایی واقعی از زندگی تکیه دارد، که هر کس جنبه‌ای از تجربهٔ خود را در آن می‌یابد. این روایت‌های زندگی، حکایت‌ها و تفکرات، اغلب بی‌نام و نشان و گاهی در چارچوب محیط‌های اجتماعی خاص، یا نزد شخصیت‌های معروف (در زمینهٔ هنر، ادبیات، علوم و غیره) گردآوری شده‌اند و آمیخته‌ای از حالت‌های روحی و طرح‌های عملی‌ای هستند، که نشان می‌دهند اخلاق عملی لازمهٔ همهٔ لحظه‌های زندگی ماست.

طرح این مجموعه به طور کلی از این قرار است: به دست آوردن یا ایجاد شیوه‌هایی اخلاقی برای زندگی کردن. در این مجموعه‌ها نیاز به تعمق روی انگیزه‌ها و راه‌های بنا نهادن انسانیت واقعی در خود و پرورش آن از نظر دور نمانده است.

 درباره کتاب آنچه ما دریافت می‌کنیم

روسو در این کتاب، با شرح داستان‌هایی از زندگی واقعی افراد گوناگون و مراجعه‌کنندگانی که داشته است، به مهارت‌های اخلاقی در جهان امروز می‌پردازد. اگنس روسو در این کتاب، مجموعه‌ای از ویژگی‌های مثبت و منفی اخلاقی را برشمرده و با شرح داستان‌های واقعی، از آثار این رفتارها بر زندگی و روابط انسان‌ها سخن گفته است.

 خواندن کتاب آنچه ما دریافت می‌کنیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به کتاب‌های اخلاق و روان شناسی.

 بخشی از کتاب آنچه ما دریافت می‌کنیم

نیک‌گویی صادقانه دربارهٔ اطرافیان، اثرات فوق‌العاده مفیدی دارد. یک تعریف ساده می‌تواند اثر مثبتی بر زندگی دیگری بگذارد و حتی دید او را به خودش یا نظر دیگران را دربارهٔ او تغییر دهد. نیک‌گویی و اشاره به صفت مثبت کسی، اعتمادبه‌نفس آن شخص را افزایش می‌دهد، که شرط اولیهٔ داشتن زندگی‌ای سازگار با خود و دیگران است. این عمل، انرژی‌های مثبت را آزاد می‌کند و تا ایجاد پیوندهای بسیار محکم دوستی می‌تواند جلو برود.

فرانسواز ۵۲ساله، مجرد، مشاور، ساکن پاریس

به‌رغم آنکه به عنوان مشاور در حرفهٔ خودم موفقیت غیرقابل انکاری داشتم، همیشه درخصوص قابلیت‌هایم مردد بودم. در سمیناری تجربه‌ای از رابطه‌ای انسانی برایم پیش آمد که مرا دل‌گرم کرد. این تجربه به من ثابت کرد که چطور حرفی خیرخواهانه می‌تواند سبب شفای روح و روان انسان شود.

در این سمینار افراد زیادی اعم از مخاطبان شرکت و هیئت دولت شرکت داشتند تا برای کمک به حقوق‌بگیرانی که به خارج از موطنشان منتقل می‌شوند، پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهند. حین جلسه، مسئول شرکت از من خواست در دربارهٔ روند اقداماتی توضیح دهم که در نظر داشتم. وقتی توضیحاتم تمام شد، تصور می‌کردم فقط توانسته‌ام مطلب را به‌روشنی بیان کنم، نه چیز دیگر. در پایان جلسه من و یکی از مشاوران که او را درست نمی‌شناختم، تنها ماندیم. او آمادهٔ رفتن بود که ناگهان به من نزدیک شد و گفت: «فرانسواز، باید چیزی به تو بگویم. تو از استعداد ذاتی فوق‌العاده‌ای برخورداری که در کم‌تر کسی دیده‌ام».

به اندازه‌ای متعجب شدم که فقط توانستم با ناباوری بگویم: «آه، راستی!».

او گفت: «بله، وقتی تو نکته‌ای را بیان می‌کنی، نه‌تنها آن را روشن و بااحساس بیان می‌کنی، بلکه کلام خود را با حرکاتی هم‌راه می‌کنی که مطالب برای هر کسی قابل فهم می‌شود، حتی برای کر و لال‌ها. می‌دانی نه‌تنها منظور تو را با کلام می‌شنویم، بلکه آن را از روی حرکاتت هم می‌فهمیم».

همچنان با ناباوری میخ‌کوب شده بودم. پیش‌تر از دیگران تعریف‌هایی شنیده بودم، اما کسی به من نگفته بود که از استعدادی فطری برخوردارم. احتمالاً او تردید مرا حس کرد، چون گفت: «حرف مرا باور کن، این واقعاً استعداد است و می‌توانی با آن کارهای زیادی انجام بدهی».

حرف‌های او برای من که اعتمادبه‌نفس چندانی نداشتم، بسیار خوشحال‌کننده بود چون این خانم اجباری به گفتن این حرف‌ها نداشت و هیچ نفعی هم از این مسئله عایدش نمی‌شد.