دانلود و خرید کتاب ۱۰۱ راز برای دهه بیست سالگی

اگر بیست ساله هستید، به توصیه‌های پل انگون در کتاب ۱۰۱ راز برای دهه بیست سالگی نیاز خواهید داشت.

 درباره کتاب ۱۰۱ راز برای دهه بیست سالگی

انگون در این کتاب با زبانی طنز و بیانی شیرین ۱۰۱ دلمشغولی زمان بیست سالگی را واکاوی کرده و راهکارهایی عملی را برای رفع آنها پیشنهاد داده است. چیزهایی مثل خسته شدن از روند تکراری زندگی، خجالت کشیدن، ترس از شکست و ناکامی، دوست‌یابی و نگه‌داشتن دوستی‌ها، قاتی آدم‌بزرگ‌ها شدن، استقلال و جداشدن از پدر و مادر، گرفتار شدن در ماجراهای عاشقانه و بسیاری نکات دیگری که ممکن است ذهن یک جوان بیست ساله را درگیر کنند.

 انگون بسیار بامزه و با پاسخ‌هایی رک و روراست جواب سوالات بیشمار بیست‌ساله‌ها را درباره دنیا و راه و رسم آن در این کتاب داده است.

 خواندن کتاب ۱۰۱ راز برای دهه بیست سالگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

جوانانی که در آستانه بیست سالگی و یا در دهه بیست‌سالگی قرار دارند.

 بخشی از کتاب ۱۰۱ راز برای دهه بیست سالگی

زندگی هیچ‌وقت بر وفق مرادتان نخواهد بود.

پس کِی می‌خواهم طعم موفقیت‌هایی را که قرار بود نصیبم بشود بچشم؟ این سؤال را دقیقاً چهارهزاروسیصدونودونه‌بار از خودم پرسیدم و تازه الان توانستم جواب دست‌وپاشکسته‌ای برایش پیدا کنم.

هیچ‌وقت.

«قرار بود» دیگر چه کوفتی است؟ چه کسی برای زندگی من، تعداد فرزندانم،‌ درآمدم و اندازهٔ خانه‌ام برنامه‌ریزی کرده است؟ چه کسی برای این «قرار بود» تصمیم می‌گیرد؟

«قرار بود» دروغی بیش نیست. همه‌اش افسانه است. مخل آسایش و خلاقیت است. دلیل اصلی اختلال وسواسی مقایسهٔ خودمان با بقیه است که فکر می‌کنیم از ما بهتر هستند.

هیچ‌کس دانای کل نیست. هیچ‌کس وقتی برای اولین‌بار بچه‌دار می‌شد جواب همهٔ سؤال‌های دنیا را نمی‌دانست. تعداد کمی از آدم‌ها بعد از مرحلهٔ فارغ‌التحصیلی سریع در شغل موردعلاقه‌شان مشغول به کار می‌شوند. هیچ‌کسی آن‌طور که «قرار بود» ازدواج نمی‌کند یا اگر سر راهش پر از چاله‌چوله باشد نمی‌تواند پله‌های ترقّی را آن‌طور که باید بالا برود.

اگر همیشه در تلاش باشیم تا زندگی بقیه را زندگی کنیم، آن‌وقت چه کسی می‌خواهد جای ما زندگی کند؟

دوران بیست‌سالگی چیزی شبیه مرگ با انتظارات نابجا است. باوجوداین، همین الان شما دقیقاً جایی قرار دارید که باید باشید. فقط می‌توانید پنج سال و سی‌وسه روز بعد از امروز را ببینید.

بی‌خیالِ «قرار بود» بشوید. دستش را بگیرید و پرت کنید توی دریا.

اگر همیشه بخواهیم طوری که «قرار بود» زندگی کنیم، آنگاه هیچ‌وقت به معنای واقعی نمی‌توانیم زندگی کنیم.