کتاب پشت نقاب‌ها چه می‌گذرد؟

کتاب پشت نقاب‌ها چه می‌گذرد؟ نوشته پیمان آزاد است. این کتاب به مخاطب کمک می‌کند براساس رفتار آدم‌ها نقابشان را حدس بزنید و با آن به هویت واقعی آنها برسید.

درباره کتاب پشت نقاب‌ها چه می‌گذرد؟

ما پشت این نقاب‌ها که بر چهره می‌زنیم چه می‌کنیم؟ در این کتاب می‌خواهیم با روان‌شناسی نقاب (صورتک) آشنا بشویم! یعنی با نقاب‌هایی که بر چهره داریم! تعجب نکنید. می‌خواهیم ببینیم چرا انسان صاحب نقاب شده است؟ چرا فقط انسان‌های معنوی و خالص هستند که از نقاب و ماسک استفاده نمی‌کنند؟ نقاب یعنی آشنا شدن با چهره واقعی و موجود.

چهره حقیقی ما چیز دیگری است. وقتی نقاب را برمی‌داریم و یا نقاب غایب است، چهره حقیقی ما آشکار می‌شود. نقاب یعنی پرسونا، واژه‌ای که ریشه پرسونالیته یعنی شخصیت است! درواقع شخصیت یعنی نقاب! پرسونا یک واژه یونانی است.

یونانی‌ها هنگام شرکت در بالماسکه از نقاب یا صورتک استفاده می‌کردند. امروز در سایه کشفیات روان‌شناسی می‌توانیم در پشت این نقاب‌ها، ویژگی‌های رفتاری و احساسی، انگیزه کنش یا واکنش صاحب نقاب را کم‌وبیش تشخیص بدهیم. چرا که صاحب نقاب، بطور ناخودآگاه دنبال نقابی می‌رود که با درون او همخوانی داشته باشد. بدین ترتیب ایده‌آل‌های وی را می‌توان از ورای این نقاب‌ها تشخیص داد. 

خواندن کتاب پشت نقاب‌ها چه می‌گذرد؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به شناخت خود واقعی انسان‌ها پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب پشت نقاب‌ها چه می‌گذرد؟

آیا بین نقاب، ماسک، نقش و صورتک تفاوتی هست؟

معنای مصطلح هریک عبارتند از: نقاب یعنی روبند، پارچه‌ای که با آن صورت خود را بپوشانند. نقش یعنی رنگ‌آمیزی کردن، صورت کسی را با رنگ کشیدن. اثر یا مهری که از چیزی بجا می‌ماند. ماسک آنچه چهره خود را بدان بپوشانند.

نقاب. صورتک عجیب و غریب که مخصوصآ برای تغییر شکل یا مخفی کردن قیافه حقیقی به چهره زنند و در جشن‌ها بدان صورت خود را ظاهر سازند (فرهنگ فارسی معین). ماسک زدن یعنی نقاب زدن. به مجاز یعنی خلاف آنچه هست خود را نشان دادن (فرهنگ دهخدا). ماسک همان صورتک است (صورتک مصغر صورت است. صورت‌های خرد. تصویرهای کوچک. مجسمه‌های خرد. در فیه ما فیه مولوی نیز به همین صورت بکار رفته است) که ما برای منظوری به چهره می‌زنیم. ماسک البته می‌تواند جنبه آرایشی داشته باشد، می‌تواند جنبه پوششی و پنهان کردن داشته باشد. ما در اینجا از همه این واژگان برای منظور خاصی استفاده می‌کنیم. منظور ما پوشاندن خود واقعی و اصیل از دیگران است. از خود چهره دیگری نشان دادن است. یا از اینکه خود واقعی را نشان بدهیم شرم داریم، یا می‌خواهیم که با ماسک زدن و نقش بازی کردن، دیگران را فریب بدهیم یا به اشتباه اندازیم. همیشه در ماسک زدن سوء نیت نیست. گاهی توهم ماست که این زمینه را فراهم می‌کند. یعنی در نوعی عالم بی‌خبری و غفلت به سر می‌بریم که روند زندگی طبیعی را فراموش می‌کنیم و یا می‌خواهیم که فراموش کنیم و دل به زندگی پوششی و ساختگی بدهیم.

گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن

یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن

آدم‌ها چه نوع ماسک‌هایی به چهره می‌زنند؟