کتاب اعترافات

کتاب اعترافات نوشته میناتو کانائه نویسنده ژاپنی است که بهاره صادقی آن را ترجمه کرده است. این نویسنده ژاپنی تا به‌حال موفق به دریافت چندین جایزه از جمله هونتایشو، شرلی جکسون و جایزه ادبی الکس شده است.

درباره کتاب اعترافات 

یوکو موریگوچی معلم است بعد از به‌هم خوردن نامزدی‌اش تنها دلخوشی‌اش دختر چهارساله‌اش است اما یک روز همه چیز تغییر می‌کند، دو تا از شاگردانش دختر او را می‌کشند، معلم جوان تصمیم می‌گیرد به‌جای رفتن پیش پلیس خودش از این نوجوان‌ها انتقام بگید پس برنامه‌ای طراحی می‌کند که همه چیز را در مدرسه تغییر می‌دهد. 

هر فصل کتاب اعترافات یک راوی متفاوت دارد و همین موضوع ما را از جنبه‌های مختلف با داستان رو در رو می‌کند. کتاب خانواده، آموزش و نوجوانی را محور قرار می‌دهد و از دیدگاه خودش به سراغ نقد آسیب‌های آن می‌رود.

خواندن کتاب اعترافات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب اعترافات

بعدازاینکه نگاهی گذرا به تقاضانامه انداختم، «الف» گفت: «می‌دونم که درواقع کمکم نکردید؛ اما یه نفر رو لازم دارم که برام امضاش کنه. پس چه‌کسی بهتر از شما. شما معلم کلاس من هستید و علوم تدریس می‌کنید. می‌شه لطفاً برام امضاش کنید؟» اول کمی تردید کردم؛ اما بالاخره فرم ورودی را خواندم. او ادامه داد: «من از ساختنش نیت‌های خوبی دارم. می‌خوام از وسایل بچه‌ها محافظت کنم. ولی شما می‌گید خطرناکه. چرا اجازه نمی‌دید افراد متخصص بگن حق با کیه؟» حرف‌هایش شبیه یک چالش و تقریباً اعلان جنگ بود. درآخر او برد و من باختم. کیف ضدسرقت شوک‌دار جایزهٔ استانی را دریافت و به رقابت‌های ملی راه پیدا کرد. بسیار مورد تقدیر قرار گرفت و از آن به‌عنوان اثری افتخارآمیز در مقطع مدارس راهنمایی نام برده شد و در کشور مقام سوم را کسب کرد.

برای اینکه به حقیقت مرگ مانامی پی ببرم، A را به آزمایشگاه علوم فراخواندم. آن‌موقع فکر می‌کردم که واقعاً می‌توانم به‌وسیلهٔ او، کاری دربارهٔ این موضوع انجام دهم. گمان کنم این‌گونه سعی داشتم با احساس گناهی که داشتم، کنار بیایم.

او حوالی ظهر آمد، بعدازاینکه نیمی از ساعات مدرسه گذشته بود. نیشخندی معصومانه نیز بر لب داشت. کیف خرگوش‌مچاله را به او نشان دادم.

همان جملهٔ خودش را تکرار کردم و گفتم: «بازش کن. داخلش یه سورپرایزه.» اما او به آن دست نزد. درواقع احساس شرم می‌کرد. خودم عملکرد آن را بهبود بخشیده و قدرت شوکش را به‌اندازهٔ یک باتوم برقی افزایش داده بودم. کار سختی نبود. با کمی تحقیق، هرکسی می‌توانست چنین کاری را انجام دهد-درواقع سؤال اینجاست که چرا کسی باید بخواهد این کار را انجام دهد.