🎡 تولد ۱۱ سالگی طاقچه: گردونه را بچرخان، جایزه ببر، کتاب بخوان!🎡

کتاب فرستاده

نویسنده:مهسا حسینی

انتشارات:انتشارات سخن

دسته‌بندی:

امتیاز

۳.۴از ۸۱ رأیخواندن نظرات

۳٫۴

(۸۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب فرستاده

«فرستاده» اثر مهسا حسینی درباره باران، دختر خیال پردازی است که در ذهنش از مرد آینده‌اش یک رویای دخترانه ساخته و فکر می‌کند آن مرد ناجی زندگی اوست، کسی که قرار است بیاید و زندگیش را عوض کند. در این بین کنجکاوی‌های ذاتیش باعث می‌شود در زندگی دوستِ برادرش که به نظر مشکوک می‌آید سرک بکشد. اما این سرک کشیدن عاقبتِ خوبی ندارد و ختم می‌شود به اتفاقاتی که به او تحمیل می‌شود.

نظرات کاربران

نگار.م

۱۳۹۸/۰۹/۰۴

این کتاب رو قبلا وقتی در حال تایپ بود تا نیمه خونده بودم و الان فرصت شد کامل بخونمش و راستش متعجبم که چرا موژان من رو جای این کار چاپ نکردن. چیزی که باعث تعجبم بود چند تا غلط واضح

- بیشتر

bahaneh

۱۳۹۸/۰۵/۱۷

رمان زیاد خوبی نبود. فانتزی زیادی داشت. ارزش چاپ نداشت این کتاب به نظرم

KokO3AbZ

۱۴۰۰/۰۲/۰۵

وقتی این رمان را خوندم(که البته همون اولش رهاش کردم)، تصورم از نویسنده ، یک دختر نوجوانه با تصوراتی بچگانه و خام.

jsjjskwk

۱۳۹۹/۰۴/۲۶

لوس بود به نظرم تا حدی انگار که داستان خامه اما درکل بد نبود

طناز فلاح

۱۳۹۹/۰۲/۱۲

عالی بود، واقعا لذت بردم خیلی عالی بود مرسی مهساجان❤

zizu

۱۳۹۹/۰۲/۱۰

بنظرم موضوع خوب بود ولی اصلا جالب داستان پردازی نشده بود

غزاله بادپا

۱۳۹۹/۰۳/۰۷

به طور کل بخوام نظر بدم داستان سرگرم کننده ای بود برای چند ساعت خواندن و سرگرم شدن شدن خوب بود، ولی خب ایراداتی هم داشت مثل مشکل مهراد با مارال که خیلی غیر منطقی بود کاش یک درگیری یا مشکل بهتری

- بیشتر

کاربر ۱۶۱۵۵۷۰

۱۳۹۹/۰۱/۲۷

من دوست داشتم و عالی بود

ramtin

۱۳۹۹/۰۱/۱۴

نیم ستاره

kimia

۱۳۹۸/۰۵/۱۴

خیلی جالب نبود آخرش یسری مسائل حل نشد خود رمان هم خیلی خیلی فانتزی بود و دور از واقعیت

بریده‌هایی از کتاب

ــ اونا اصلا منو دوست ندارن. ــ در عوض من دوستت دارم. ــ من خیلی تنهام. ــ تو منو داری! ــ دلم پر از غصه‌ست. ــ حرفاتو به خودم بزن!

Mary joe

و به تو حق دادم آه می‌بینم، می‌بینم تو به اندازهٔ تنهایی من خوشبختی من به اندازهٔ زیبایی تو غمگینم چه امید عبثی من چه دارم که تو را در خور؟ هیچ! من چه دارم که سزاوار تو؟ هیچ! تو همه هستی من، هستی من تو همه زندگی من هستی تو چه داری؟ همه چیز تو چه کم داری؟ هیچ!

محدثه طاهری

سرعت موتورش را بیشتر کرد تا جایی که کمی جلوتر از من ایستاد. توی دلم بهش بد و بیراه می‌گفتم "بر خرمگس معرکه لعنت!" داشتم بی‌اعتنا از کنارش رد می‌شدم که صدایش را شنیدم: ــ ببخشید! سرم را بالا گرفتم و با پررویی گفتم: ــ خدا ببخشه! دوباره به مسیرم ادامه دادم. والا ندیده بودم پسرها راه بیفتند توی خیابان و طلب مغفرت و بخشش کنند! نکند سرش به جایی خورده و به راه راست هدایت شده؟! باید دماغش را به خاک می‌مالیدم. پررو خان!

گلبرگ

ــ دوست دارم یکی باشه که فقط شبیه خودش باشه، نه بابام یا داداشم یا آدمایی که شبیه اینان!

Anisa

دخترای مردم تا بوق شب می‌رن بیرون و با دوستاشون خوش می‌گذرونن، اون وقت ما شش و نیممون بشه هفت تو خونه مصیبت داریم. چی می‌شد به جای ایران خدا ما رو می‌نداخت تو ناف آمریکا؟!

گلبرگ

این وسط فقط من بودم که بی‌خیال این بحث‌های خاله‌زنکی در شکست عشقی عجیب و غریب خودم به سر می‌بردم. می‌گویم عجیب غریب به خاطر این‌که به هفته نرسید یادم رفت نیما که بود و چه بود! البته منطقی که به آن فکر کردم دیدم باید هم همین‌طوری باشد، وگرنه چه جوری می‌توانستم بعد از این در چشم بیتا و بچه‌های آینده‌اش نگاه کنم؟! ولی مانده بودم از کار دلم. این همه می‌گفتند شکست عشقی بد و سخت است، همین بود؟! یا من یک پای قلبم می‌لنگید یا واقعا همین‌جوری بود و بقیه زیادی شلوغش می‌کردند!

گلبرگ

چه‌قدر دوست داشتم سوارکاری کنم. حیف که در خانوادهٔ ما چنین تفریحاتی جا نیفتاده بود! نه که پولش را نداشته باشیم‌ها، بابا می‌ترسید یک وقت از اسب پرت شویم اتفاقی برایمان بیفتد!

گلبرگ