دانلود و خرید کتاب اوضاع خیلی خراب است

کتاب اوضاع خیلی خراب است نوشتهٔ مارک منسن و ترجمهٔ سمانه پرهیزکاری است. نشر میلکان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر، کتابی دربارهٔ امید است؛ که به موضوعاتی مانند گرم شدن زمین، سقوط دولت‌ها، اقتصادِ در حال فروپاشی، رنجیده‌خاطر بودن دائمی مردم و نمود آن در شبکه‌های اجتماعی و... می‌پردازد. در این کتاب، تعاریف معمول شما از ایمان، شادی، آزادی و امید نقض می‌شود.

درباره کتاب اوضاع خیلی خراب است

کتاب اوضاع خیلی خراب است، دربارهٔ امید است. مارک منسن، نویسندهٔ این کتاب، همان نویسندهٔ کتاب تأثیرگذار و پرفروشِ «هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها» است.

کتاب حاضر، به فجایع بی‌شماری که در دنیای مدرن، در حال رخ دادن هستند می‌نگرد: گرم شدن زمین، سقوط دولت‌ها، اقتصاد در حال فروپاشی، رنجیده‌خاطر بودن دائمی مردم و نمود آن در شبکه‌های اجتماعی و... .

نویسنده می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که: چرا با وجود اینکه امروز ما سالم‌تر، آزادتر و ثروتمندتر از هر دوره‌ای در طول تاریخ زندگی می‌کنیم، دنیا تأسف‌بارتر از هر دورهٔ دیگری به نظر می‌رسد؟ جنگ، مشکلات زیست‌محیطی، دردها و رنج‌های جبران‌ناپذیر و... را چه باید کرد؟ و بی‌قراری ما چگونه درمان می‌شود؟

مارک منسن با بهره‌گیری از تحقیقات بی‌شمارِ روان‌شناختی و با یاریِ خرد فیلسوفانی مثل افلاطون و نیچه و... به کالبدشکافی دین و سیاست دست زده، نگاهی به رابطهٔ ما با ثروت، سرگرمی و اینترنت انداخته و نشان داده که چگونه مقدار بیش از اندازهٔ یک چیز خوب می‌تواند روان ما را نابود کند.

او در این کتاب دانشوری و شوخ‌طبعی را با هم آمیخته تا با آنها یقهٔ ما را بگیرد و وادارمان کند با خودمان صادق‌تر باشیم و روش ارتباطمان با دنیا را تغییر دهیم.

خواندن کتاب اوضاع خیلی خراب است را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران روانشناسی عمومی، موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب اوضاع خیلی خراب است

«اولین‌باری که آیزاک نیوتن سیلی خورد، وسط مزرعه‌ای ایستاده بود. عمویش داشت به او توضیح می‌داد که چرا گندم باید در ردیف‌های اریب کاشته شود، اما آیزاک گوش نمی‌کرد. او به خورشید خیره شده بود و به این فکر می‌کرد که نور از چه تشکیل شده است.

او فقط پسربچه‌ای هفت‌ساله بود.

عمویش با پشت دست چنان سیلی‌ای به او زد که حسِ خویشتن‌داریِ آیزاک موقتاً روی زمینی که بدنش روی آن افتاده بود، تکه‌تکه شد. او هر گونه حس انسجام شخصی را از دست داد و درحالی‌که پاره‌های روحش مجدداً کنار هم قرار می‌گرفتند، مثل تکه‌ای مخفی در خاک باقی ماند و برای همیشه در آن‌جا رها شد.

پدر آیزاک قبل از تولد او مُرده بود، و کمی بعد مادرش او را ترک کرده بود تا با مرد پیر و ثروتمندی از روستای کناری ازدواج کند. درنتیجه آیزاک سال‌های شکل‌گیریِ هویتش را در دست‌به‌دست‌شدن بین عموها، عموزاده‌ها و پدربزرگ و مادربزرگ گذراند. هیچ‌کس واقعاً او را نمی‌خواست و بیش‌ترشان نمی‌دانستند چطور از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنند. او سربار بود و معمولاً محبت نمی‌دید.

عموی آیزاک یک مستِ بی‌سواد بود، اما بلد بود پرچین‌ها و ردیف‌های مزرعه را بشمرد. این تنها مهارتِ فکریِ او بود و احتمالاً برای همین بود که این کار را بیش از حد نیازش انجام می‌داد. آیزاک معمولاً در این ردیف‌شماری‌ها با عمویش همراه می‌شد، چون این تنها وقتی بود که عمویش به او توجه نشان می‌داد، و او مثل آب در کویر، جذب کوچک‌ترین توجهی می‌شد.

بعداً معلوم شد که آن پسرک اعجوبه است. او در هشت‌سالگی می‌توانست مقدار خوراک موردنیاز گوسفندها و خوک‌ها را برای فصل بعد پیش‌بینی کند و در نه‌سالگی می‌توانست به‌صورت ذهنی محاسبات مربوط به هکتارهای گندم، جو و سیب‌زمینی را انجام دهد.

آیزاک در ده‌سالگی به این نتیجه رسید که کشاورزی کار احمقانه‌ای‌ست و درعوض توجهش را به محاسبهٔ خطِ سیرِ دقیقِ خورشید در فصل‌های مختلف معطوف کرد. عمویش به خط سیر دقیق خورشید اهمیتی نمی‌داد، چون این چیزها برایش آب و نان نمی‌شد، لااقل نه مستقیماً. بنابراین باز هم آیزاک را کتک می‌زد.»