تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب مجال سبز تماشا

نویسنده:غضنفر برزگر‌قهفرخی

انتشارات:انتشارات اقلیما

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۱از ۸ رأیخواندن نظرات

۴٫۱

(۸)

خواندن نظرات

معرفی کتاب مجال سبز تماشا

غضنفر برزگر‌قهفرخی( -۱۳۳۰) شاعر است. علاقـه و نـگاه خـاص نویسنده بـه طبیعـت و عناصـر پیرامـون آن از شـاعر، هنرمنـدی طبیعت‌گـرا سـاخته اسـت. هرچنـد این گرایش بسـتری فراهـم آورده تا شـاعر بتواند عاطفه‌ انسـانی و اندیشـه‌های اجتماعـی خـود را بـا مخاطـب در میـان گـذارد. زبـان شـعر برزگـر زبانـی سـاده و صمیمـی اسـت و از میان صنایـع ادبی تشـبیه و اسـتعاره بیشتریـن کاربـرد را در شـعر او دارد. صنایعـی کـه بـه خیال انگیـزی کلام وی بسـیار کمـک کـرده اسـت. غضنفـر برزگـر قهفرخـی از جمله شـاعرانی اسـت که در کار شـعر هم دچار وسـواس اسـت و هم نیسـت. در حـوزه‌ پیـام و اندیشـه‌ شـاعرانه وسـواس دارد؛ چنـان کـه جـز مضامیـن و مفاهیـم نجیـب در شـعرش راه نمی‌یابـد. هـم از ایـن رو برزگر را می‌تـوان شـاعری پایبنـد بـه اخلاق و ارزش‌هـای عرفـی دانسـت که به بهانـه‌ جـذب مخاطـب خاص ادای شـاعران پسـت‌مدرن و آوانـگارد را در نمـی‌آورد. برزگر اما در سـاختمان شـعر و چیدمان واژگان چندان وسواس به خرج نمی‌دهـد؛ از جابه‌جایـی ارکان جملـه هراس نـدارد و از ورود کلماتی که گاه به اعتبار نظر دیگران شـاعرانه نیسـتند، قلمش نمی‌لرزد.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳)

سیّد جواد

۱۳۹۷/۰۴/۲۸

کتاب پنجاه و سوم برنامه مطالعه از طرح کتابخانه همگانی کتاب خوبی بود با اشعاری شیرین و دانشین. کتاب به یک ویرایش اساسی نیاز داره ۱۲ بریده از کتاب به اشتراک گذاشتم برای دوستان. و دیگر هیچ

sadeghi

۱۳۹۷/۰۴/۳۰

کتاب خوبی بود با زبانی ساده وروان ،اشعاری زیبا ودلنشین،اما از نظر ویرایش هم اشکالاتی داشت که گهگاه به ان برمیخوردم،به هرحال خواندنش خالی از لطف نیست

یامهدی

۱۴۰۱/۰۷/۰۸

در بخش هایی از این کتاب بیت هایی میبینی که تو را به عمق وجود خود میبرد و انگار تو را به درون ذهن خود میکشد پیشنهاد میکنم این کتاب را از دست ندید.

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۴)

دخیل بستم و دیدم نگاه من جاریست به سان رود روانی به سمت اقیانوس شکست بغض گلو، رود اشک راه افتاد اجازه می‌دهی آقا بیایمت پابوس؟

sadeghi

مرا شکسته نوشتند خط به پیشانی مرا شکسته نوشتند خط به پیشانی شکسته‌ای که عجین بود با پریشانی کسی نخواند و ندانست رمز این خط را تو نیز سعی مکن، چون تو هم نمی‌دانی بخوان بخوان که درست است فاش می‌گویم چه خوب درد دلم را به شروه می‌خوانی شکسته پای قلم شرح کی تواند داد حدیث خانه‌ی دل را به وقت حیرانی؟ به شیو های که به شبنم نشسته غنچه‌ی گل گرفته چشم مرا ابرهای بارانی چه خوب درد مرا گفته عادل سالم: «نشسته بر دل سنگت غبار ویرانی»

Rezvan

دارم به آفتاب سفر می‌کنم عزیز دیگر مجو ز مردم خاکی نشانی‌ام

یامهدی

دلا چگونه گرفتند بال و پر قوها از آشیانه گذشتند بی خبر قوها بیا بپرس که از چیست این همه اندوه؟ که بردهاند سر خویش زیر پر قوها مگر چه بر سرشان آمده که از وحشت دو پلک خویش نبندند تا سحر قوها مباد اینکه ببینیم در حوالی خویش کنند مرثیه خوانی به چشم تر قوها هراسانند همیشه ملتهب و دائماً شنیده‌اند مگر بویی از خطر قوها و بس که دام ز ما چیده شد برابرشان شدند مثل من خسته دربه‌در قوها چقدر برکه ی ما بی صدا و خاموش است خدا کند که بیایند از سفر قوها

3741

مرا محکوم ماندن در قفس هرگز مکن هرگز نم یخواهم به چشم خویشتن بینم زوالم را

f_altaha

گره بر سبزه خواهم زد دل امیدوارم را که با تو نو کنم امسال عیدم را بهارم را نسیم آسا بیا تا بشکفد گل از گلم امشب بخندم بشکنم جام سکوت مر گبارم را به گل پیوند شبنم می‌زنم از شوق دیدارت وَ تقدیم تو خواهم کرد سبز سبزه زارم را بیا و بیش از این مگذار دل را دیده در راهت بیا آیینه کن حجم نگاه بی‌قرارم را چه شیرین می شود این شعر وقتی می زنم با آن شراب تلخ هر شب را و آهنگ سه تارم را ز شوقت مثل ماهی در حباب خود نمی‌گنجم که با تو نو کنم امسال عیدم را بهارم را

f_altaha

ای شعر ای تجسم احساس غربتم در پای بیت بیت تو دادم جوانی‌ام

f_altaha

تو را من دوست می‌دارم تو هم باید وگرنه من به جادوی غزلهایم تو را مجبور خواهم کرد وَ چشمی که نبیند این همه خوشبختی ما را اگر حتی دو چشم خویش باشد کور خواهم کرد

f_altaha

به سان مرغ در قفس شکسته است بالمان نمی‌پرد به آسمان پرنده‌ی خیالمان ز بس زدند تیشه‌ها به ریشه‌های بیشه‌ها نمی‌رسد در این زمین به شاخه سیب کالمان سؤال می‌کند دلم به هر کجا که می‌رود چرا نمی‌دهد کسی جواب این سؤالمان دوباره این سؤال از شما: چرا چرا چنین پریده است رنگمان گرفته است حالمان؟ نه بار غم به شانه‌ای نه از وفا نشانه‌ای که داغ دل به سینه است و دست غم وبالمان

f_altaha

چقدر دیده ببندیم و استخاره کنیم چقدر گرد هم آییم و فکر چاره کنیم ز بیم ساحل پست و ز ترس قله کوه از این نکرده صعود و از آن کناره کنیم شهاب سوخته در ما کند تداعی مرگ ز ترس مرگ نگه کم به هر ستاره کنیم برای گفتن تکبیر دیگری تا چند نگه به مسجد و گلدسته و مناره کنیم نه دیو شب به سفر می‌رود نه ما ز اینجا چه سود گر که گریبان خویش پاره کنیم ز هر چه فکر کنی لحظه‌ها عزیزترند چقدر مردنشان را به غم شماره کنیم به دادمان برس ای وارث همیشه‌ی آب بگو چه با سر این قوم مفت خواره کنیم

f_altaha

سهراب سپهری

گزینه‌ی اشعار فاضل نظری

فاضل نظری

گزیده اشعار شیون فومنی