تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب تقیه؛ مبارزه پنهانی و نفوذ در دشمن

نویسنده:علی صفایی حائری

انتشارات:انتشارات لیله القدر

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۵ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۵)

خواندن نظرات

معرفی کتاب تقیه؛ مبارزه پنهانی و نفوذ در دشمن

هر انقلابی بر پایه‌ای ایستاده و رو به مقصدی دارد، این پایه چرایی مبارزه را توضیح می‌دهد و همچنین آن مقصد، برای چه و هدف انقلاب را و آنگاه بر اساس این مبنا و این مقصد، شکل انقلاب و نوع سازماندهی در کادر انقلابی متفاوت می‌شود. هر انسان انقلابی و مبارز برای شروع مبارزه از بینشی برخوردار است که همراه آن بینش، مبارزه از نفس کشیدن برای او ضروری‌تر می‌شود. انقلاب اسلامی به عنوان یکی از بنیادی ترین انقلاب‌ها در تاریخ که بر حرکت مستمر انسان‌ها استوار بوده و هست آرمانی بالاتر از آرمان انقلاب‌هایی برای ساختن جامعه بی‌طبقه و رسیدن به عدالت و آزادی دارد. آرمان انقلاب اسلامی رشد و تکامل است. انقلاب بزرگ اسلامی درس‌هایی برای انسان‌ها دارد که هر جلد از مجموعه «درس‌هایی از انقلاب» استاد علی صفایی حائری به یکی از آنها پرداخته می‌شود. «انتظار، تقیه و قیام» درس‌هایی هستند که استاد صفایی حائٰری در این مجموعه سه جلدی از انقلاب به ما آموزش می‌دهد.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۲)

Alireza

۱۴۰۱/۰۲/۱۴

لذت بردم خصوصا موارد فقهیش... فقط دوستان باید توجه کنند که قلم استاد در عین زیبا بودن، سنگین هستش و باید با تامل بیشتری خونده بشه... به هر حال توصیه میکنم

اسما

۱۴۰۳/۰۸/۰۲

کتاب خوبی بود ولی یکم سنگین بود مخصوصا اون بخش از کتاب که درمورد مباحث فقهی تقیه صحبت کرده بود و من هیچی نفهمیدم ازش مثل برخی از کتاب های علی صفائی نیس که مخاطبش عموم افراد باشن و اگر میخواید

- بیشتر

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۸)

علی می‌گفت: وسعت در عدالت است، کسی که از عدالت به تنگی می‌افتد، پس جور بر او تنگ‌تر است. و این تنگنا را همان‌ها که از علی گریختند سال‌های سال حتّی تا امروز تجربه کردند و می‌کنند.

mohdiu

در بخش تاریخ تقیه مرور می‌کنیم به داستان آن‌هایی که از معصوم اجازه داشتند و تا حد وزارت طاغوت هم بالا رفته بودند. و کارشان نه خلاف صداقت بود و نه علامت نفاق و نه برخاسته از ترس. که آن‌ها با دستور ولی و با آگاهی کامل بهترین جایگاه‌ها را گرفته بودند و از بهترین روش استفاده می‌کردند، که: «اِدْفَعْ بِالَّتی هِی اَحْسَن». تقیه بهترین روشی است که دشمن و دشمنی‌ها را برمی‌دارد.

mohdiu

جامعهٔ انسانی یک دامپروری بزرگ نیست که به رفاه و عدالت قانع باشیم و در هیمن مقطع هفتاد سال برنامه‌ریزی کنیم.

mohdiu

نکته دقیق را باید در نظر داشت. جهاد رسول جهادی بود سنگین برادر در برابر برادرش می‌ایستاد و فوارهٔ خونش را بر چهرهٔ خویش می‌نشاند... ولی غنیمت هم در میان بود. جهاد خلفاء و جنگ آن‌ها جنگ آسانی بود با بیگانه بود و غنیمت هم داشت، اما جهاد علی جهاد سنگینی بود که برادر مسلمان در برابر برادرش می‌ایستاد و شتک خونش را بر صورتش احساس می‌کرد و غنیمت هم نداشت. و همین است که بدون علی حتّی امام مجتبی نتوانست یک روز بجنگد و این نه از ضعف امام مجتبی که از عظمت و نفوذ علی مرتضی حکایت می‌کند. علی پناه سپاهش بود و بدون علی سپاه بی‌سرپرست را ثروت‌ها معاویه و وعده‌های او پراکنده کرد و کیسه‌های طلا، سرداران امام حسن را خرید و خنجر را در ران امام مجتبی نشاند.

mohdiu

مؤمن مجاهد است و مؤمن، علوی است. بدون امکان اقدام نمی‌کند و درگیری‌ها را بالا نمی‌برد و طعمهٔ دشمن مشترک نمی‌شود. و نبود امکان را عذر نمی‌داند که امکانات را می‌سازد و نیازها را تأمین می‌کند. که می‌داند در هر موقعیت چگونه باید موضع گرفت و چگونه باید حق را از راه حق و به خاطر حق یاری کرد. و مواظب هم بود که حق طعمهٔ باطل نشود. که باید حق آن گونه مطرح شود که باطل بهره نگیرد. و باطل آن گونه کوبیده شود که حق بهره‌مند گردد.

raza

راستی که دنیای زیبا و شیرینی است، با تمام تلخی‌ها و رنج‌هایش شیرین است، با تمامی زشتی‌ها و دریدگی‌هایش زیباست. بخاطر دنیایی که دوستش داشتند و نزدیکان عثمان همه‌اش را بلعیده بودند، بخاطر دنیاشان به علی روی آوردند، ولی در عدالت تلخ علی که ثروت‌ها را از حلقومشان بیرون می‌آورد ـ حتّی اگر کابین زن‌هاشان شده بود ـ به فشار افتادند و از علی فاصله گرفتند و خون‌ها را بخاک سپردند. و همین‌ها که عزّت علی را نخواستند، ذلّت یزید را چشیدند و سه روز مدینهٔ رسول و دخترهای مدینه برای لشکر شام مباح شد و مکه محاصره شد و بعدها هم حجّاج کرد آنچه کرد. و همان‌ها که از علی گریخته بودند و بیعت نکرده بودند به دامان او پناه آوردند و شبانه به جای دست‌های مشغول، با پاهای پلیدی بیعت کردند که تا سر در کثافت غوطه می‌خورد.

mohdiu

راستی ما در زمان‌های خویشتن سکوت و صبر را داشته باشیم یا درگیری بدون سازش را، یا سازش و صلح را و یا حماسه و شهادت را و یا زهد و عبادت و نجوا را و یا فقه و طرح بنیادی مکتب و تربیت آدم‌ها را و یا تسلیم کاظم و یا هماهنگی رضا را و یا نظارت دقیق پیشوایان محصور و معسکر را ویا انتظار حجت و ظهور حق را؟ با کدامین این‌ها و یا با کدام ترکیب از این حرکت‌های پیچیده کار کنیم و بر چه اساسی و با چه حجتی انتخاب نماییم؟ ما چه در مرحلهٔ تحلیل و چه در مقام انتخاب و تبعیت محتاج به اصول و موازینی هستیم که با آن همراه باشیم و از انتخاب‌های موسمی و دل‌بخواهی و یا هوی و هوس‌های خویش ایمن بمانیم، وگرنه از علی و نهج‌البلاغه وابسته به سن و شرایط، گاهی از جهاد استفاده می‌کنیم و گاهی از زهد و گاهی از قیام می‌گوییم و گاهی از فرار و دوری از دنیا.

mohdiu

تو آنجا حق رابطه و پیوند با دیگران را داری که مسلط باشی، وگرنه باید امتیاز بدهی و صاغر و ذلیل بمانی.

mohdiu

چرا پیشوایان با زد و بند با فرصت طلبان و شیاطینی همچون ابوسفیان و معاویه و ابن زیاد و مسلم بن عقبه و عبدالله بن زبیر و حجاج، آن‌ها را نخریدند و آن‌ها را به کار نکشیدند؟ چون پیداست که حق با پای باطل راه نمی‌رود و به مقصد نمی‌رسد و کسی که در روز اول به این‌ها باج داد و از آن‌ها کمک گرفت نمی‌تواند فردا از آن‌ها باج بگیرد و آن‌ها را کنار بگذارد، مگر این که از هدف‌ها و حرف‌هایش چشم بپوشد و فقط حکومت و قدرت را طالب باشد.

mohdiu

هجوم‌های خشن، هجوم‌هایی است که بدون توجه به تمامی یک مکتب و عمق وسعت آن، بر آن می‌شورد و چه بسا که از اشتباه‌ها و یا انحراف‌های بعضی از طرفداران هم شاهد بیاورد و بهره بگیرد. این‌ها دین را عامل انحطاط و عقب ماندگی می‌شمارند و قضاء و قدر را سرمنشاء این همه سستی و زبونی و انتظار را مذهب احتراز و تقیه را توجیه ترس‌ها و راه شرعی فرار.

raza