تا ۷۰٪ تخفیف رؤیایی در کمپین تابستانی طاقچه! 🧙🏼🌌

کتاب رقص زندگی

نویسنده:مسیحا برزگر

انتشارات:انتشارات ذهن آویز

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۵از ۶ رأیخواندن نظرات

۴٫۵

(۶)

خواندن نظرات

معرفی کتاب رقص زندگی

«رقص زندگی» یکی از سخن‌رانی‌های انگیزشی مسیحا برزگر درباره ارزش زندگی، فرصت زیستن و هدف از آفرینش انسان است: همه چیزِ این زندگی خاکی، آسمانی‌ست. همه چیز این زندگی مادی، الهی‌ست. همه‌ی ما به ضیافتی الهی دعوت شده‌ایم: ضیافتِ وجود. باید با همه‌ی وجودِ خود در این ضیافت شرکت کنیم. این‌گونه است که شُکرِ نعمتِ این فرصتِ یکه و تکرارناپذیر را به جا آورده‌ایم. خداوند زندگی را به ما نبخشیده است تا از آن روی بگردانیم. او زندگی را به ما بخشیده است تا آن را به تمامی زندگی کنیم. خداوند از من و تو خواهد پرسید: «آیا زندگی را زندگی کرده‌ای؟» مرگ نیز پاره‌ای از این زندگی باشکوه است. حتی مرگ را نیز باید جشن گرفت.

نظرات کاربران

کاربر 9555702

۱۴۰۴/۰۳/۱۲

خیلی خوبه

بریده‌هایی از کتاب

تو در آسمان‌ها خدا را می‌جویی، حال آنکه او در سینه‌ی تو پنهان است.

شوق پرواز

ضایع کردنِ استعدادها و توانایی‌ها و فروغلتیدن در تاریکی، تنها گناهِ ممکن است.

پریوش

بخوان به نامِ نقاشِ گُل‌ها و رنگین کمان!

شوق پرواز

عملِ تو باید از دلِ تو بجوشد و جاری شود. عملِ تو نباید واکنش باشد. کسی می‌آید و تو را می‌ستاید و بادَت می‌کند؛ خوشحال می‌شوی. دیگری می‌آید و از تو انتقاد می‌کند و بادَت را خالی می‌کند؛ خشمگین می‌شوی. هردوی این حالات، واکنش‌اَند؛ کنِشِ دلِ تو نیستند.

عاطفه

هنرمندانی نیز وجود دارند که نه قلم مویی دارند و نه سازی و نه صدایی. آن‌ها نه نقشی می‌کشند، نه آهنگی می‌نوازند و نه آوازی می‌خوانند. نَفْسِ حضورِ آن‌ها، همان هنرِ آن‌هاست.

عاطفه

خداوند زندگی هر موجودِ زنده است. او عینِ زندگی‌ست. این زندگی، در توست، بیرونِ توست، در درختان است، در ابرهاست، در ستاره‌هاست. همه‌ی وجود، رقصِ زیبای این زندگی‌ست.

شوق پرواز

زندگی را نباید صرفِ چیزهای کم‌بها کرد.

شوق پرواز

ما، بالقوه، همه‌ی چیزهای ضروری را با خود داریم. کافی‌ست آن‌ها را بجوییم؛ بی‌تردید آن‌ها را می‌یابیم. باید توانِ بالقوه‌ی خود را به کار بگیریم. بنابراین، هرگز مأیوس نباش و توقف نکن. دلیلی برای یأس و سرخوردگی وجود ندارد. عشق بورز. همه را در همه‌ی داشته‌های خود سهیم کن.

Mahe Kamel

من مسئولِ آن چیزی خواهم بود که از خودم خواهم ساخت.

پریوش

سرزنش‌کنندگان، توخالی‌اند و خود هیچ حقیقتی را تجربه نکرده‌اند. سرزنش‌کنندگان، ضعف و سستی و لغزش‌های خود را با سرزنشِ دیگران و گمراه خواندنِ آنان، می‌پوشانند. سرزنشِ ظلمت، چیزی از تیرگی آن نمی‌کاهد. کسی که روشن است، به اندازه‌ی روشنایی خود از تیرگی ظلمت می‌کاهد.

عاطفه