کتاب افسانۀ زبان: چرا زبان غریزی نیست؟
معرفی کتاب افسانۀ زبان: چرا زبان غریزی نیست؟
«افسانۀ زبان» نوشته ویویان ایوانز، با بهرهگیری از تفکرات رویکردشناختی در تلاش برای نشاندادن عملکرد واقعی زبان و ذهن است. در این راه با کنار گذاشتن تصورات مغرضانهای که به عنوان افسانه از آنها یاد میشود حقایقی در رابطه با زبان و سایر نظامهای ارتباطی ارائه میگردد که این کار در نهایت درک درستتری از این قوۀ شناختی بهدستمیدهد. زبان نه یک توانایی غریزی بلکه حاصل هوش فرهنگی و ارتباطی انسان است. زبان معیار حیات انسان است و انسان بودن با آن معنا پیدامیکند.
بخشی از این اثر را میخوانید:
آیا زبان ذاتی است؟
کسی مخالف این نیست که کودک انسان به لحاظ زیستشناختی با ظرفیتی برای داشتن زبان متولّد میشود. ما به لحاظ زیستی – عصبشناختی به دستگاه تولید گفتار، توانایی پردازش اطلاعات و ذخیرهسازی در حافظه مجهز هستیم که درنهایت فراگیری زبان گفتار یا اشاره را برایمان ممکن میسازند و اینکه سایر گونهها فاقد این تواناییها میباشند. اما نکتهای که نیاز به بررسی دقیق دارد این است که رویکرد غریزی زبان مدعیِ یک دانش خاص یا همان دستور همگانی است که همزمان با تولّد کودک همراه او میباشد. دستور همگانی که همۀ انسانها با آن متولّد میشوند بهصورت سختافزاری در ریز مدارهای ذهن انسان قرار داده شده است. ادعای ذاتی بودن زبان نکات جالب توجهی دارد، بهنوعی تلاش برای توجیه این مسئله را حل میکند که کودک هنگامی که دچار اشتباهات زبانی میشود، بدون دریافت بازخورد منفی از جانب والدین و پرستار، چگونه زبان را فرا میگیرد. بارها گزارش شده که والدین خطاهایی که در فرآیند زبانآموزی برای کودک پیش میآید را اصلاح نمیکنند و کودکان زبان مادریشان را بدون اصلاح از جانب آنها فرامیگیرند.
علاوه بر این فراگیری زبان گفتار قبل از آنکه کودک به مدرسه برود آغاز می گردد. زبان گفتار به کودک آموزش داده نمیشود بلکه او خود و بهطور خودکار آن را فرامیگیرد. اما این دیدگاه فرآیند یادگیری را نادیده میگیرد، البته جدا از یادگیری جزئی واژگانی که برای گفتار لازم است. آنچه برای زبان ضروری است و در همۀ زبانها مشترک است قبل از تولّد در ذهن قرار داده شده است...
حجم
۶۵۵٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۲۴۰ صفحه
حجم
۶۵۵٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۲۴۰ صفحه