کتاب به وقت بیداری

کتاب به وقت بیداری نوشته‌ی مجتبی دوستی، روایتی داستانی و چندلایه از زندگی در یک روستای ایرانی است که با نگاهی انتقادی و طنزآمیز به ساختارهای قدرت، روابط اجتماعی و سنت‌های ریشه‌دار می‌پردازد. این اثر با شخصیت‌پردازی‌های دقیق و فضاسازی ملموس، زندگی اهالی روستای شاهین‌قلعه را در بستر ماجراهایی چون تقسیم منافع معدن، کشمکش‌های خانوادگی و جدال‌های طبقاتی روایت می‌کند. نویسنده با بهره‌گیری از زبان محاوره‌ای و نگاهی موشکافانه، تضاد میان جهل و آگاهی، سنت و تغییر، و قدرت و مظلومیت را به تصویر کشیده است. نشر سنجاق به‌صورت الکترونیکی این کتاب را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب به وقت بیداری

کتاب به وقت بیداری اثر مجتبی دوستی، داستانی اجتماعی با محوریت روستای شاهین‌قلعه است که در آن روابط قدرت، فساد، جهل و تلاش برای آگاهی موضوع اصلی را شکل می‌دهند. روایت با تمرکز بر شخصیت‌هایی چون آقاجان‌خان، امیر، حسن و دیگر اهالی روستا، تصویری از جامعه‌ای کوچک اما پرتنش را ارائه می‌دهد؛ جایی که منافع جمعی و فردی، سنت و مدرنیته، و اخلاق و منفعت‌طلبی در تقابل دائم‌اند. ساختار کتاب به گونه‌ای است که هر فصل با تمرکز بر یک شخصیت یا ماجرای خاص، لایه‌های مختلف زندگی روستایی و ذهنیت مردم را واکاوی می‌کند. نویسنده با روایت داستان‌هایی درون داستان اصلی، مانند ماجرای خر مش‌غلام یا کلبه اسرارآمیز، به شکل نمادین به نقد ساختارهای قدرت و جهل می‌پردازد. فضای کتاب، ترکیبی از واقع‌گرایی تلخ و طنز اجتماعی است که با جزئیات دقیق و دیالوگ‌های زنده، خواننده را به دل روستا و دغدغه‌های مردم آن می‌برد.

خلاصه داستان به وقت بیداری

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان به وقت بیداری با ماجرای کشف ارزش خاک کوه پشت روستای شاهین‌قلعه آغاز می‌شود؛ جایی که آقاجان‌خان و پسرانش با سوءاستفاده از اعتماد مردم، قرارداد سودآوری با کارخانه کاشی و سرامیک می‌بندند و سهم عمده‌ای از درآمد را برای خود و نزدیکانشان برمی‌دارند. امیر، جوانی روشن‌فکر و منتقد، بارها نسبت به فساد و فریبکاری خان هشدار می‌دهد اما صدایش در میان هیاهوی جهل و منفعت‌طلبی گم می‌شود. در کنار این روایت اصلی، داستان‌هایی فرعی مانند انجمن خرهای وفادار و ماجرای کلبه اسرارآمیز، به شکل نمادین ساختارهای قدرت و جهل را به چالش می‌کشند. با تغییر نمایندگان روستا، از ابراهیم تا کاظم و حسن، باز هم نفوذ خان پابرجا می‌ماند و هر تلاشی برای اصلاح، با شایعه‌پراکنی و حذف مخالفان ناکام می‌ماند. در این میان، امیر با نوشتن داستان‌هایی تلخ و انتقادی، تلاش می‌کند معنای آگاهی و بیداری را زنده نگه دارد. روایت با ورود به زندگی لیلا و خانواده‌اش، ابعاد تازه‌ای از فقر، تبعیض جنسیتی و امید به تغییر را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که جهل و قدرت چگونه نسل به نسل بازتولید می‌شوند.

چرا باید کتاب به وقت بیداری را بخوانیم؟

این کتاب با نگاهی بی‌پرده و انتقادی، ساختارهای قدرت، فساد و جهل را در جامعه‌ای کوچک به تصویر کشیده و نشان داده است که چگونه سنت‌ها و منافع شخصی می‌توانند بر سرنوشت جمعی سایه بیندازند. روایت چندلایه و شخصیت‌پردازی‌های دقیق، امکان همذات‌پنداری با دغدغه‌ها و رنج‌های شخصیت‌ها را فراهم کرده است. همچنین، استفاده از طنز تلخ و داستان‌های نمادین، لایه‌های پنهان جامعه و ذهنیت مردم را آشکار می‌کند. خواندن این کتاب فرصتی برای بازاندیشی درباره نقش آگاهی، مسئولیت اجتماعی و مقاومت در برابر ظلم و جهل فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان داستان‌های اجتماعی، کسانی که دغدغه عدالت، فساد، جهل و تغییرات اجتماعی دارند، دانشجویان علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی، و افرادی که به روایت‌های واقع‌گرایانه و انتقادی از جامعه ایرانی علاقه‌مند هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب به وقت بیداری

«امیر همیشه می‌گوید: مردم نباید با آقاجان شریک شوند. پدر آقاجان پنجاه سال خون این مردم را مکید، خدا به ما رحم کرد در تقسیم اراضی به مردم فقیر زمین داده شد. حالا که یک گنج این‌چنینی پیدا شده، فقط باید دست‌به‌دعا شویم که آقاجان خون جوانان روستا را نریزد. راست هم می‌گوید آقاجان از آن آدم‌های ناتوی بدکار است که با رشوه و لات‌بازی همه جا دست دارد و هربار کسی سنگ جلوی پایش بیندازد، حسابش با کرام‌الکاتبین است و چنان پرونده‌ای برای آن بی‌نوا دست و پا می‌کند که فقط باید به فکر خریدن قبر باشد. خلاصه کسی نباید خودش را با این مرد قالتاق و عیاش درگیر کند. چند روز بعد ماشین‌ها و ادوات خاک‌برداری از طرف کارخانه به آبادی رسید و به محض رسیدن ماشین‌ها همه مردم آبادی دنبال ماشین‌ها افتادند و تا پای کوه با ماشین‌ها رفتند و اهالی روستا حسابی امیدوار و خوشحال شده بودند. یکی از جوانان روستا که دانشجوی مهندسی خاک است، به عنوان کارشناس از طرف روستا مراحل کار را نظاره می‌کند.»