تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب سفر زندگی

نویسنده:جیمز هالیس

مترجم:سید مرتضی نظری

انتشارات:بنیاد فرهنگ زندگی دیجیتال

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۵از ۱۳ رأیخواندن نظرات

۴٫۵

(۱۳)

خواندن نظرات

معرفی کتاب سفر زندگی

اگر سؤالات ما در نیمه‌ی دوم زندگی این‌ها باشند؛ من چگونه می‌توانم به امنیت مالی دست پیدا کنم؟، چگونه خوشبخت شوم؟، چگونه می‌توانم کسی را پیدا کنم که مراقب من باشد؟، چگونه می‌توانم کاری کنم که دیگران مرا دوست داشته‌باشند؟؛ در این صورت زندگی ما محدود خواهد شد. زیرا با وجود این که این دغدغه‌ی خاطرها طبیعی و قابل درک هستند، برای دستور کار روح در نیمه‌ی‌ دوم زندگی بیش ‌از ‌حد کوچک‌اند. دکتر جیمز هالیس، رئیس انستیتو یونگ واشنگتن، ده سوال مهم و اساسی را در این کتاب طرح می‌کند که اگر سوالات جدی زندگی ما شوند، باید منتظر یک بلوغ روانی حیرت‌انگیز در زندگیمان باشیم. هالیس در این کتاب می‌گوید: در جایی که ما متوجه نیستیم و حتی حاضر به همکاری برای رشدمان نیستیم، روان دست به کار می‌شود و رنجی را به زندگی ما وارد می‌کند، تا ما در سفر زندگیمان تشویق شویم از آنچه آشنا بوده گام فراتر نهیم و به ناشناخته‌ها قدم بگذاریم. این ۱۰ سوال، سوالاتی هستند که فراموش کردنشان چندان آسان نیست پس با خواندن کتاب هالیس سعی کنیم برایشان پاسخ‌های مناسبی بیابیم.

معرفی نویسنده

جیمز هالیس

درباره نویسنده جیمز هالیس

جیمز هالیس روان‌شناس، نویسنده و روانکاو است که سال‌ها بر روی آثار یونگ تحقیق می‌کند. هالیس چندین کتاب بر اساس بینش‌های شخصی در روان‌شناسی تحلیلی یونگ نوشته که خوانندگان زیادی را به خود جذب کردند.

احساس رضایت: راهی به سوی شادی حقیقی

خداحافظی با نقش قربانی

ورنا کاست

ما همه یک معجزه ایم

ژان شینودا بولن

تحلیل کاربردی خواب و رویا

رابرت الکس جانسون

کتابچه تمرین ژرفای زن بودن

مورین مورداک

تاثیر سایه

دبی فورد

راه درست زندگی پس از سی سالگی

جیمز هالیس

شناخت سرزمین ناخودآگاهی

بهروز اتونی

کشف حکمت اتفاقات

ساره سرگلزایی

بدی‌های خوب بودن، خوبی‌های بد بودن

جیمز هالیس

هیچ چیز تصادفی نیست

ناهید سپهرپور

یافتن معنا در نیمه دوم عمر

نظرات کاربران

مشاهده همه (۸)

Roozbeh

۱۳۹۹/۰۷/۲۰

از جیمز هالیس کتاب مرداب روح رو خونده بودم که بهم خیلی چسبید و در روزهای سختی که داشتم واقعا کمک بزرگی بهم کرد. با شوق و ذوق این کتاب رو شروع کردم. الان کمی بیشتر از نصف رو خوندم

- بیشتر

سمانه انصاف جو

۱۴۰۱/۰۹/۲۴

عالی ممنون از بنیاد فرهنگ زندگی❤❤❤

Zohreh

۱۴۰۱/۰۱/۲۲

کتابی در عین حال روان و در برخی از قسمت‌ها سنگین ولی در کل قسمت‌های روان کتاب حرف‌های زیادی برای انتقال دادن دارد که بسیار با ارزش و کاربردی هستند و به غنای زندگی کمک می‌کند. هدف کتاب این بود

- بیشتر

کاربر ۲۰۲۲۲۵۴

۱۳۹۹/۰۷/۲۶

بسیار عالی و کاربردی

m a

۱۴۰۲/۰۱/۰۶

کلا کتابهای یونگی برای من کمی سنگین است، ولی بسیارارزشمند

دکتر هلیا مهدیخانی

۱۴۰۳/۰۱/۰۹

بسیار قابل تامل و ارزشمند🌻

کاربر ۴۷۰۷۵۴۵

۱۴۰۲/۰۶/۲۱

کتاب خیلی جالبی بود

پریوش

۱۳۹۸/۰۹/۲۹

مطالب نمونه خیلی فهمش سنگین بود ولی فکر میکنم جذاب باشه

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۰۹)

تنها تفسیر موجود برای رویدادهاست. اگر کسی در کودکی یاد گرفته باشد که ابراز احساسات می‌تواند برای پدر یا مادرِ مضطرب آزاردهنده باشد، بعدها فرد احتمالاً متوجه خواهد شد که ابراز احساسات برایش دشوار و حتی غیرممکن است. در نتیجه، فرد ممکن است عصبانی یا افسرده شود بدون این که متوجه ارتباطی که این مورد با کودکی او دارد شود. اگر کودک در خانواده پدر و مادری برخوردهایی را تجربه کرده باشد که باعث شرمندگی او شده باشند، احتمالاً یک حس حقارت را در انتخاب‌های دوران بزرگ‌سالی‌اش حمل خواهد کرد. این شخص نیز ممکن است احساس افسردگی کند و مکرراً خواسته‌های شخصی‌ای‌اش را زیر پا بگذارد، بدون این که متوجه باشد استراتژی‌های زندگی فعلی‌اش در خدمت یک بن‌مایه‌های اسطوره‌ای قدیمی است. تش

امیر عباس پور

ما تا ابد از یک طرف میل به استقلال و از طرفی آرزوی صمیمیت داریم؛ از یک طرف در تمنای آغوش واپس‌گرا هستیم و از طرفی به آزادی تمایل داریم.

lady_lawyer

«اگر من در مورد خودم ریسک کنم، ممکن است تأیید تو را از دست بدهم. اگر من تأیید تو را از دست بدهم، شاید بزرگ‌تر شوم، چرا که حداقل تأیید خودم را به دست آورده‌ام.»

lady_lawyer

بنابراین از ما خواسته می‌شود با رنج‌هایمان روبه‌رو شویم و با این که این رنج‌ها درد بیشتری برای ما می‌آورند با آنها دست و پنجه نرم کنیم تا بدانیم از ما چه می‌خواهند. دقیقاً همان‌گونه که ممکن است یک چهره ترسناک در خواب‌هایمان را مورد تحقیق قرار دهیم تا بفهمیم چرا به خواب ما آمده است، باید در مورد زندگی‌مان بپرسیم چه کار مربوط به رشدی از ما خواسته می‌شود. همان‌گونه که یونگ در متن آغازین این کتاب می‌گوید، زندگی سؤالی از ما می‌پرسد و زندگی ما خودش یک سؤال است. واقعاً زندگی از ما چه می‌خواهد؟ چه چیزی لازم است تا زندگی کامل‌تری را زندگی کنیم؟

امیر عباس پور

افسردگی را باید به عنوان سیستم جبرانی ناخودآگاه تلقی کرد که باید نسبت به محتوای آن خودآگاه شویم، اگر قرار است کاملاً مؤثر باشد. این کار را می‌توان تنها از طریق عقب‌نشینی آگاهانه و تعمق روی گرایش به افسردگی و تلفیق خاطرات انجام داد. خاطراتی که بدین ترتیب در ذهن خودآگاه فعال شده‌اند و این کار همان کاری است که از همان ابتدا هدف افسردگی بوده است. این یک تلاقی قابل توجه است، آن‌قدر افراطی است که تمام این سال‌ها هنوز به عنوان بخشی از خودآگاه عامه یا سبک درمانی عمومی نشده است.

امیر عباس پور

ما اکنون می‌دانیم که داستان زندگی‌مان را نمی‌سازیم، این داستان زندگی ماست که ما را می‌سازد. همان‌گونه که یونگ خردمندانه بیان کرده است: «این من نیستم که خودم را خلق می‌کنم، بلکه من برای خودم اتفاق می‌افتم.»

lady_lawyer

بسیار اهمیت دارد که از محدوده‌هایمان فراتر برویم، متوجه رنجش آنهایی که به ما لطمه زده‌اند باشیم، منطق پشت رفتارهای افراد را بفهمیم و رنج کشیدن دیگران در بافت محدودیت‌هایشان را احساس کنیم.

کاربر ۲۸۶۳۶۰۷

ترجیح می‌دهیم تباه شویم به جای این که تغییر کنیم. ترجیح می‌دهیم از ترس بمیریم به جای این که از گذرگاه اکنون عبور کرده و بگذاریم توهمات‌مان از بین بروند. شعر «عصر اضطراب»، برگرفته از «مجموعه آثار اُدن»

lady_lawyer

ماهیت عمیقاً تکه‌تکه شده‌ای که ما به این جهان عرضه می‌کنیم. بنابراین، می‌توانیم ببینیم که سؤال ظاهراً بی‌ضررِ «اسطوره شخصی من چیست؟» اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد، چرا که این سؤال در واقع می‌پرسد: «من در خدمت چه ارزش‌های خودآگاه یا ناخودآگاهی هستم؟ چه چیزی مالک من است؟ من نسبت به چه چیزهایی آگاه نیستم؟» این سؤالات را نمی‌توان به طور مستقیم پاسخ داد، چرا که از طیف محدود عملیاتی «من» می‌گریزند. اما چنین سیستم‌های ارزشی ناخودآگاه زندگی ما را اداره می‌کنند، انتخاب‌های ما را برای ما انجام می‌دهند، پیامدهایی را باعث می‌شوند و باعث می‌شوند الگوهایی تکراری در زندگی ما رُخ دهند.

امیر عباس پور

داشتن عقده به خودی خود نشانه روان‌رنجوری نیست و این واقعیت که عقده‌ها دردناک هستند نشانه اختلال مریض‌گونه آنها نیست. رنج کشیدن، بیماری نیست؛ هرچند قاعدتاً نقطه مقابل شادی است. عقده زمانی مریض‌گونه می‌شود که ما فکر کنیم عقده نداریم.

کاربر ۲۲۴۹۲۲۷

در موقعیت دیگری بعد از یک گفتگو که در آن ما به بحث ایده «زندگی هوشمندانه» پرداختیم، خانمی از بین حضار پرسید: «من چرا باید به این سؤالات فکر کنم؟» در پاسخ گفتم: «زیرا اگر این سؤالات را از خودت نپرسی، ممکن است نادانسته زندگی کس دیگری را زندگی کنی.» «وقتی من در زندگی‌ام شاد هستم، چه اشکالی دارد؟» «شاید شادی هدف عمیق روح نباشد، شاید روح در نظر داشته باشد تو سفرت را در شکست، تبعید، و دره‌های درد و رنج پیدا کنی.» گفت: «اما من این را نمی‌خواهم.» در پاسخ گفتم: «هیچ‌یک از ما این را نمی‌خواهد. اما روان تو مقاصد خودش را می‌طلبد، و همیشه نسبت به این مسئله واکنش نشان می‌دهد، چیزی که می‌توان آن را اراده اسطوره‌ها نامید. علاوه بر این، روان با مریض کردن بدن‌تان، رفتارهای غیرعادی و طوفان‌های عواطف، به نافرمانی شما از دستورش واکنش نشان می‌دهد. یا شاید فرزندان شما مجبور شوند بار زندگی نزیسته شما را در سفر زندگی‌شان به دوش بکشند.»

کاربر ۲۲۴۹۲۲۷

زندگی ما یک مکان نیست بلکه یک سفر است، یک پاسخ نیست بلکه یک پرسش است و فردیت یک فرآیند است و نه یک مقصد. ما پیشینه‌مان نیستیم، هر چند پیشینه‌مان بخشی از ما است؛ بلکه ما خودمان کیفیت و حال و هوای سفرمان هستیم.

Zohreh

تعهد داشتن به رشد به معنی این است که مجبور خواهیم بود مکان امن را ترک کنیم و دل را به دریا زده و وارد «ناشناخته» شویم. اما در همین ناشناخته است که روح بزرگ خواهد شد.

Zohreh

فرد چه چیزی به دنیا مدیون است؟ پاسخ من این است: احترام، رفتار اخلاقی، و هدیه دادن بهترین نسخه خود به جهان.

Zohreh

انتخاب‌هایی که ما با آنها روبه‌رو می‌شویم ما را ملزم می‌کنند جایگاهی آشنا در زندگی را ترک کنیم و وارد دنیای ناشناخته شویم. این انتخاب‌ها معمولاً مستلزم پذیرش یک سطح بالاتر از اضطراب، احساس دوگانه و ابهام است که ما در آن احساس راحتی نمی‌کنیم. این انتخاب‌ها می‌طلبد که ما رشد کنیم، رشدی که اغلب همراه درد خواهد بود. در واقع این که این انتخاب‌ها ساده نیستند نشانه خوبی است که نشان می‌دهد ما در مسیر درست قرار داریم.

Zohreh

سایه چیزی است که مرا بی‌قرار و مضطرب می‌کند، ارزش‌های خودآگاه مرا تضعیف می‌کند یا مرا وادار می‌کند تا به طرزی خودآگاهانه‌تر با ارزش‌هایم رودررو شوم، به روشی که گاهی موجب شرمساری می‌شود.

الهام

در قلب تمام روابط یک تناقض وجود دارد. ما نمی‌توانیم خودمان را بشناسیم بدون این که با دیگران برخوردی از جنس گفتمان داشته باشیم، برخوردی که ما را ملزم می‌کند خودمان را تعریف کنیم و بفهمیم چه کسی هستیم و سپس با درونی کردن تجربه‌مان درباره دیگران رشد کنیم.

lady_lawyer

اگر سؤالات ما در نیمه دوم زندگی اینها باشند: من چگونه می‌توانم به امنیت مالی دست پیدا کنم؟ چگونه می‌توانم کسی را پیدا کنم که مراقب من باشد؟ چگونه می‌توانم کاری کنم که دیگران مرا دوست داشته باشند؟ در این صورت زندگی ما محدود خواهد شد، زیرا با وجود این که این دغدغه‌خاطرها طبیعی و قابل درک هستند، برای دستور کار روح در نیمه دوم زندگی بیش از حد کوچک هستند. در این صورت، همان‌گونه که یونگ می‌گوید: «با کفش‌هایی راه می‌رویم که بیش از حد کوچک هستند».

کاربر ۲۴۲۳۵۴۸

ترجیح می‌دهیم تباه شویم به جای این که تغییر کنیم. ترجیح می‌دهیم از ترس بمیریم به جای این که از گذرگاه اکنون عبور کرده و بگذاریم توهمات‌مان از بین بروند.

Moorche

«وقتی من در زندگی‌ام شاد هستم، چه اشکالی دارد؟» «شاید شادی هدف عمیق روح نباشد، شاید روح در نظر داشته باشد تو سفرت را در شکست، تبعید، و دره‌های درد و رنج پیدا کنی.» گفت: «اما من این را نمی‌خواهم.» در پاسخ گفتم: «هیچ‌یک از ما این را نمی‌خواهد. اما روان تو مقاصد خودش را می‌طلبد، و همیشه نسبت به این مسئله واکنش نشان می‌دهد، چیزی که می‌توان آن را اراده اسطوره‌ها نامید. علاوه بر این، روان با مریض کردن بدن‌تان، رفتارهای غیرعادی و طوفان‌های عواطف، به نافرمانی شما از دستورش واکنش نشان می‌دهد. یا شاید فرزندان شما مجبور شوند بار زندگی نزیسته شما را در سفر زندگی‌شان به دوش بکشند.»

کاربر ۳۰۰۸۵۲۰

حجم

۱۹۱٫۳ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۲۴۶ صفحه

حجم

۱۹۱٫۳ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۲۴۶ صفحه

قیمت:

۷۲,۰۰۰

۴۳,۲۰۰

۴۰%

تومان