کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا)

کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا) نوشته‌ی سیدعلی خامنه‌ای و با همکاری معاونت پژوهش و آموزش مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی، اثری پژوهشی و تحلیلی درباره واقعه عاشورا و ابعاد مختلف آن است. این کتاب توسط انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است و به‌عنوان بخشی از مجموعه چهل‌جلدی ره‌نامه، به تبیین مبانی، ارزش‌ها و اصول اسلام ناب محمدی با تمرکز بر نیازها و چالش‌های معاصر می‌پردازد. ره نامه با بهره‌گیری از بیانات و دیدگاه‌های رهبر انقلاب، تلاش دارد اندیشه و سلوک جوان مؤمن انقلابی را در زمینه‌های اعتقادی، اجتماعی، تربیتی، اخلاقی و سیاسی ترسیم کند. جلد دوازدهم این مجموعه به موضوع عاشورا اختصاص یافته و با نگاهی تحلیلی، ابعاد مختلف قیام امام حسین (ع)، اهداف، پیامدها و عبرت‌های آن را بررسی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا)

ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا) اثری است که با محوریت تحلیل واقعه عاشورا و نقش آن در تاریخ اسلام و جامعه معاصر نگاشته شده است. این کتاب با تکیه‌بر بیانات سیدعلی خامنه‌ای، ساختاری منظم دارد و هر فصل آن به یکی از ابعاد مهم عاشورا می‌پردازد؛ از تداوم هجرت پیامبر و اهداف قیام امام حسین (ع) تا شرایط جامعه اسلامی در نیمه دوم قرن اول هجری و ویژگی‌های شخصیتی امام حسین (ع). کتاب، ضمن بررسی زمینه‌های اجتماعی و سیاسی منتهی به عاشورا، به تحلیل علل انحراف جامعه اسلامی و پیامدهای این حادثه می‌پردازد. همچنین، نقش شهادت، عبرت‌های عاشورا، جایگاه عزاداری و تبلیغ، و اهمیت حفظ یاد شهدا در تاریخ اسلام از دیگر محورهای کتاب است. ره نامه تلاش کرده است با زبانی تحلیلی و مستند، نه‌تنها به روایت تاریخی بسنده نکند، بلکه پیام‌ها و درس‌های عاشورا را برای امروز جامعه اسلامی و به‌ویژه جوانان برجسته کند. این اثر، عاشورا را نه صرفاً یک واقعه تاریخی، بلکه الگویی زنده برای مبارزه با ظلم و احیای ارزش‌های دینی معرفی کرده است.

خلاصه کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا) با مقدمه‌ای درباره هدف مجموعه ره نامه آغاز می‌شود و جایگاه عاشورا را در منظومه فکری اسلام ناب و انقلاب اسلامی تبیین می‌کند. در فصل اول، حرکت امام حسین (ع) به‌عنوان تداوم هجرت پیامبر و تلاش برای اقامه حق و عدل معرفی شده است. نویسنده با استناد به سخنان امام حسین (ع) و زیارات معتبر، هدف قیام را اصلاح امت، امر به معروف و نهی از منکر و مقابله با انحرافات سیاسی و اجتماعی می‌داند. در ادامه، کتاب به تحلیل شرایط جامعه اسلامی پس از پیامبر می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه فاصله گرفتن از ارزش‌های توحیدی و عدالت، زمینه‌ساز انحراف و سلطنت‌طلبی شد. ویژگی‌های شخصیتی امام حسین (ع) همچون اخلاص، اعتماد به خدا، شناخت موقعیت و همت در خودسازی، به‌عنوان عوامل کلیدی در شکل‌گیری قیام عاشورا برجسته شده‌اند. در فصل‌های بعدی، ابعاد مختلف شهادت و جایگاه آن در فرهنگ اسلامی بررسی شده و تأکید شده است که شهادت، موتور حرکت جامعه و عامل پایداری ارزش‌هاست. کتاب، عبرت‌های عاشورا را نیز مورد توجه قرار داده و هشدار می‌دهد که بی‌توجهی به معنویت و آرمان‌خواهی، جامعه را به انحراف می‌کشاند. در نهایت، نقش زینب کبری و امام سجاد (ع) در حفظ پیام عاشورا و اهمیت عزاداری و تبلیغ این حادثه برای تداوم بیداری جامعه اسلامی تبیین شده است.

چرا باید کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا) را بخوانیم؟

ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا) اثری است که با رویکردی تحلیلی و مستند، واقعه عاشورا را از زاویه‌های مختلف تاریخی، اجتماعی و اعتقادی بررسی کرده است. این کتاب با بهره‌گیری از بیانات سیدعلی خامنه‌ای، نه‌تنها به روایت واقعه عاشورا بسنده نکرده، بلکه تلاش کرده است پیام‌ها و درس‌های آن را برای شرایط معاصر و دغدغه‌های امروز جامعه اسلامی برجسته کند. از ویژگی‌های شاخص این اثر، توجه به ریشه‌های انحراف جامعه اسلامی، تحلیل اهداف و ابعاد قیام امام حسین (ع)، و بررسی نقش شهادت و عزاداری در پایداری ارزش‌هاست. خواننده با مطالعه این کتاب، تصویری جامع‌تر از فلسفه عاشورا و اهمیت آن در شکل‌دهی هویت دینی و اجتماعی به‌دست می‌آورد و با عبرت‌های تاریخی و راهبردی این حادثه آشنا می‌شود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان تاریخ اسلام، پژوهشگران حوزه اندیشه دینی، فعالان فرهنگی و اجتماعی، و کسانی که دغدغه شناخت عمیق‌تر واقعه عاشورا و پیامدهای آن را دارند پیشنهاد می‌شود. همچنین برای دانشجویان و جوانانی که به دنبال الگویی برای مبارزه با ظلم و احیای ارزش‌های دینی هستند، مناسب است.

بخشی از کتاب ره نامه (جلد دوازدهم، عاشورا)

«کسی مثل حسین‌بن‌علی (ع) که خودش تجسّم ارزشها است، قیام میکند، برای اینکه جلوی این انحطاط را بگیرد؛ چون این انحطاط میرفت تا به آنجا برسد که هیچ چیز باقی نماند؛ که اگر یک وقت مردمی هم خواستند خوب زندگی کنند و مسلمان زندگی کنند، چیزی در دستشان نباشد. امام حسین می‌ایستد، قیام میکند، حرکت میکند و یک‌تنه در مقابل این سرعت سراشیب سقوط قرار میگیرد. سلام بر حسین‌بن‌علی که با یاران معدود خویش برای برچیدن بساط ظلم غاصبان خلافت به پا خاست و از ناچیز بودن عِدّه و عُدّه به خود خیال سازش با ستمگر را راه نداد و کربلا را قتلگاه خود و فرزندان و اصحاب معدودش قرار داد و فریاد «هَیهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ»اش را به گوش حق‌طلبان رساند. اسلام را تا حالایی که شما می‌بینید، اینجا ما نشسته‌ایم، سیّدالشّهداء زنده نگه داشته است؛ سیّدالشّهداء (سلام‌الله‌علیه) تمام چیز خودشان را، همهٔ جوانان خودش را، همهٔ مال و مَنال، هر چه بود، هر چه داشت _ مال و مَنال که نداشت _ هر چه داشت، جوان داشت، اصحاب داشت، در راه خدا داد و برای تقویت اسلام و مخالفت با ظلم قیام کرد. [در] مخالف با امپراتوری آن روز، که از امپراتوری‌های اینجا زیادتر بود، قیام کرد؛ در مقابل او با یک عدّهٔ قلیل. و با این عدّهٔ قلیل در عین حالی که شهید شد، غلبه کرد. غلبه کرد بر این دستگاه ظلم و شکست داد آنها را.»