کتاب آتش دل

کتاب آتش دل نوشته نویسندگانی چون الهام بیرانوند، زینب شاهسواری، ابوذر ذاکری و ریحانه حسنی‌راد توسط نشر دال منتشر شده است. این مجموعه شامل چند داستان کوتاه با محوریت زندگی، اعتیاد، خانواده و امید است که هرکدام از زاویه‌ای متفاوت به مسائل اجتماعی و انسانی می‌پردازند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آتش دل

کتاب آتش دل، مجموعه‌ی از داستان‌های کوتاه است که در فضای معاصر و شهری روایت می‌شود و دغدغه‌هایی چون اعتیاد، فقر، روابط خانوادگی و تلاش برای رهایی از چرخه‌های تکرارشونده‌ی زندگی را به تصویر می‌کشد. داستان‌ها اغلب در بستر محله‌های قدیمی و میان طبقات فرودست جامعه می‌گذرند و شخصیت‌هایی را نشان می‌دهند که با مشکلاتی مانند خماری، بی‌پولی، طردشدگی و حسرت گذشته دست‌وپنجه نرم می‌کنند. هر داستان با نگاهی واقع‌گرایانه و گاه تلخ، اما با رگه‌هایی از امید و امکان تغییر، به سراغ شخصیت‌هایی می‌رود که در تلاش‌اند معنایی تازه برای زندگی خود بیابند. این مجموعه در دوره‌ای نوشته شده که مسائل اجتماعی و بحران‌های فردی در جامعه پررنگ است و نویسندگان با انتخاب سوژه‌هایی ملموس، سعی کرده‌اند صدای آدم‌هایی باشند که معمولاً کمتر شنیده می‌شوند. فضای داستان‌ها اغلب با مناسبت‌هایی چون محرم و آیین‌های مذهبی گره خورده و این پیوند، لایه‌های عمیق‌تری به روایت‌ها می‌بخشد.

خلاصه کتاب آتش دل

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

داستان‌های کتاب آتش دل، هرکدام روایتی مستقل دارند، اما درون‌مایه‌هایی مشترک را دنبال می‌کنند. در داستان آبگوشت نوشته‌ی الهام بیرانوند، داوود پسری است که با اعتیاد دست‌وپنجه نرم می‌کند و رابطه‌ای پرتنش با مادرش دارد. او درگیر خماری و بی‌پولی، حتی دیگ آبگوشت نذری مادرش را برای تهیه‌ی مواد می‌فروشد و در این مسیر با خاطرات کودکی و عزاداری‌های محرم روبه‌رو می‌شود. داستان ساقی نوشته‌ی زینب شاهسواری، از زبان فردی روایت می‌شود که در خماری به‌دنبال مواد است و در شلوغی دسته‌های عزاداری محرم، با گذشته و عشق ازدست‌رفته‌اش روبه‌رو می‌شود. این داستان به تقابل سنت و اعتیاد و حسرت‌های جوانی می‌پردازد. 

منحنی برای بقا اثر ابوذر ذاکری، فضایی متفاوت دارد و با لحنی طنزآمیز و دیالوگ‌محور، اضطراب و بحران را در موقعیتی شبه‌آخرالزمانی به تصویر می‌کشد؛ جایی که شخصیت‌ها باید برای نجات خود و دیگران راهی بیابند. در نهایت، داستان آتش دل از ریحانه حسنی‌راد، سرگذشت متین را روایت می‌کند؛ جوانی که پس از سال‌ها اعتیاد و طردشدگی، با نجات یک دختربچه از آتش‌سوزی، جرقه‌ای از امید در دلش روشن می‌شود و تصمیم می‌گیرد زندگی تازه‌ای را آغاز کند. این داستان‌ها با پرداختن به زخم‌های اجتماعی و فردی، امکان رستگاری و تغییر را در دل تاریکی جست‌وجو می‌کنند.

چرا باید کتاب آتش دل را خواند؟

مجموعه داستان کوتاه آتش دل با روایت‌هایی از زندگی واقعی و ملموس، به سراغ موضوعاتی می‌رود که کمتر در ادبیات رسمی بازتاب یافته‌اند. نویسندگان با انتخاب شخصیت‌هایی از حاشیه و طبقات فرودست، تجربه‌هایی از اعتیاد، فقر، طردشدگی و امید را به تصویر می‌کشند و خواننده را با جهان آدم‌هایی روبه‌رو می‌کنند که در جست‌وجوی معنا و رهایی‌اند. مواجهه با این روایت‌ها می‌تواند زاویه‌ی دید تازه‌ای نسبت به مسائل اجتماعی و انسانی ایجاد کند و فرصتی برای همدلی و تأمل فراهم آورد.

خواندن کتاب آتش دل را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های اجتماعی، روایت‌های شهری و دغدغه‌های معاصر مناسب است. کسانی که به موضوعاتی چون اعتیاد، فقر، خانواده و تلاش برای تغییر علاقه دارند، می‌توانند با این مجموعه ارتباط برقرار کنند؛ همچنین این اثر به مخاطبانی که به‌دنبال داستان‌هایی با شخصیت‌های واقعی و فضاهای ملموس هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب آتش دل

«به در خانه رسید. دکمهٔ یکی از آستین‌هایش را بست. لباس‌هایش را تکاند و زنگ در را فشار داد. صدای قدم‌های مادرش را شنید که لنگان‌لنگان می‌آمد در را باز کند. صدیقه‌خانم در را باز کرد و وقتی داوود را دید لبخندی زد و گفت: «سلام مادر دردت به جونم اومدی؟ بیا که به‌موقع رسیدی.» داوود سلام سردی کرد و بی‌توجه به صدیقه‌خانم باعجله به داخل خانه رفت. صدیقه‌خانم پشت سر داوود راه افتاد؛ و با آب‌وتاب تعریف می‌کرد که همسایهٔ جدید برایشان گوشت نذری آورده و بعد از مدت‌ها آبگوشت بار گذاشته. داوود انگار که صحبت‌های صدیقه‌خانم را نمی‌شنید کتونی‌های خاکی و کهنه‌اش را درآورد و به کنار دیوار پرت کرد و باعجله به سمت اتاق کوچکی که درش همیشه قفل بود، رفت. داوود در حالی که بینی‌اش را بالا می‌کشید و به زمین نگاه می‌کرد، به سمت مادرش برگشت و با لحن طلبکارانه‌ای گفت: «کلید این خراب‌شده رو بده کار دارم.» صدیقه‌خانم چادرش را که به کمر بسته بود، درآورد و روی متکای کنار دیوار انداخت و بی‌توجه به داوود به داخل...»