کتاب بازنگری در موضوع خودکشی

معرفی کتاب بازنگری در موضوع خودکشی

کتاب الکترونیکی «بازنگری در موضوع خودکشی (دلایل ناکامی در پیشگیری و راه‌های بهبود آن)» نوشتهٔ کریگ ج. برایان و با ترجمهٔ حمید پیروی و محمدصادق تقی‌پور، توسط نشر دیده‌بان قلم فرتاک و با حمایت جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران منتشر شده است. این کتاب به بررسی انتقادی فرضیات رایج دربارهٔ خودکشی و ناکامی‌های برنامه‌های پیشگیری می‌پردازد و راهکارهایی برای بهبود این وضعیت ارائه می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بازنگری در موضوع خودکشی

این کتاب در سال‌های اخیر و در بستری از افزایش نرخ خودکشی در جوامع مختلف، به‌ویژه میان نظامیان، نوشته شده است. نویسنده با تکیه بر تجربهٔ شخصی و پژوهش‌های گسترده، به نقد مدل‌های سنتی پیشگیری از خودکشی می‌پردازد و فرضیه‌هایی مانند ارتباط قطعی خودکشی با اختلالات روانی را به چالش می‌کشد. «بازنگری در موضوع خودکشی» با رویکردی تحلیلی، به بررسی ناکارآمدی ابزارهای غربالگری، نقش عوامل محیطی و اجتماعی، و اهمیت توجه به کیفیت زندگی می‌پردازد. کتاب تلاش می‌کند تصویری چندوجهی و پیچیده از پدیدهٔ خودکشی ارائه دهد و بر ضرورت بازنگری در سیاست‌ها و رویکردهای پیشگیرانه تأکید دارد. نویسنده همچنین بر اهمیت پذیرش نادانسته‌ها و دوری از قطعیت در تحلیل این پدیده تأکید می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که به جای جست‌وجوی راه‌حل‌های قطعی، باید به دنبال فرآیندهای پویا و متناسب با شرایط مختلف باشیم.

خلاصه کتاب بازنگری در موضوع خودکشی

این کتاب با نقدی بر تلاش‌های معاصر برای پیشگیری از خودکشی آغاز می‌شود و نشان می‌دهد که بسیاری از فرضیات رایج، مانند ارتباط مستقیم خودکشی با بیماری‌های روانی، نیازمند بازنگری هستند. نویسنده با مثال‌هایی از تجربیات شخصی در ارتش و پژوهش‌های علمی، نشان می‌دهد که درصد قابل توجهی از افرادی که اقدام به خودکشی می‌کنند، لزوماً دچار اختلال روانی نیستند و عوامل محیطی، اجتماعی و موقعیتی نقش مهمی دارند. کتاب به ناکارآمدی ابزارهای غربالگری و علائم هشداردهندهٔ رایج اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که این ابزارها اغلب نمی‌توانند رفتارهای خودکشی را به‌درستی پیش‌بینی کنند. همچنین، نویسنده بر اهمیت توجه به نوسانات ریسک خودکشی در طول زمان و نقش عوامل ناگهانی و بحران‌های کوتاه‌مدت تأکید دارد. در بخش‌هایی از کتاب، مدل‌های ریاضی و نظریه‌های سیستم‌های پویا برای توضیح رفتارهای پیچیدهٔ خودکشی به کار گرفته می‌شود. نویسنده پیشنهاد می‌کند که به جای تمرکز صرف بر درمان اختلالات روانی، باید به بهبود کیفیت زندگی، ایجاد شبکه‌های حمایتی و محدود کردن دسترسی به ابزارهای کشنده توجه شود. در نهایت، کتاب بر این نکته تأکید دارد که پیشگیری از خودکشی نیازمند رویکردی چندوجهی و پذیرش پیچیدگی‌های این پدیده است.

چرا باید کتاب بازنگری در موضوع خودکشی را خواند؟

این کتاب با رویکردی انتقادی و تحلیلی، بسیاری از باورهای رایج دربارهٔ خودکشی و پیشگیری از آن را به چالش می‌کشد و با ارائهٔ شواهد علمی و تجربیات میدانی، مخاطب را به بازاندیشی دربارهٔ سیاست‌ها و روش‌های فعلی دعوت می‌کند. مطالعهٔ این اثر می‌تواند به درک عمیق‌تر از عوامل موثر بر خودکشی و ناکامی‌های برنامه‌های پیشگیری کمک کند و راهکارهایی برای طراحی مداخلات موثرتر و انسانی‌تر ارائه دهد.

خواندن کتاب بازنگری در موضوع خودکشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای روان‌شناسان، روان‌پزشکان، مشاوران، سیاست‌گذاران حوزه سلامت روان، پژوهشگران علوم اجتماعی و تمامی افرادی که دغدغهٔ پیشگیری از خودکشی یا مواجهه با این پدیده را دارند، مفید است. همچنین برای خانواده‌ها و افرادی که به دنبال درک بهتر دلایل و راهکارهای مقابله با خودکشی هستند، توصیه می‌شود.

فهرست کتاب بازنگری در موضوع خودکشی

- مقدمه: شرح تجربه‌های شخصی نویسنده و زمینه‌سازی برای ورود به بحث خودکشی به‌عنوان یک مسئلهٔ پیچیده.- فصل اول: بررسی مزایای جهل خلاق؛ نقد فرضیات رایج و تأکید بر اهمیت پذیرش نادانسته‌ها در پژوهش و پیشگیری از خودکشی.- فصل دوم: نگاهی به آمار ۹۰ درصد؛ تحلیل انتقادی ارتباط خودکشی با بیماری‌های روانی و بررسی سوگیری‌های رایج در پژوهش‌ها و آمارها.- فصل سوم: تحلیل تعادل‌سنج‌ها و روش‌های شناسایی خطر خودکشی؛ نقد ابزارهای غربالگری و بررسی نوسانات ریسک خودکشی.- فصل چهارم: نقش عملکردها و فجایع ناگهانی؛ بررسی عوامل موقعیتی و بحران‌های کوتاه‌مدت در افزایش ریسک خودکشی.- فصل پنجم: ارتباط بین تصمیم‌گیری و سیستم‌های توقف؛ تحلیل نقش فرآیندهای شناختی و تصمیم‌گیری در رفتارهای خودکشی.- فصل ششم: اهمیت شستن دست‌ها و شکستن وضعیت‌های تثبیت‌شده؛ بررسی اثربخشی درمان‌های متمرکز بر خودکشی و نقد آموزش ناکافی متخصصان.- فصل هفتم: کمربندهای ایمنی و فرصت دوباره برای زندگی؛ تأکید بر نقش محدودیت دسترسی به ابزارهای کشنده و تغییر رویکردهای پیشگیرانه.- فصل هشتم: خلق زندگی‌های بامعنا و ارزش هر روز؛ تمرکز بر بهبود کیفیت زندگی و ایجاد دلایل قوی برای ادامهٔ زندگی.

بخشی از کتاب بازنگری در موضوع خودکشی

«در عراق من برای اولین بار به طور مستقیم با آسیب‌های روانی و خشونت خودکشی روبه‌رو شدم در میان نیروهای نظامی مستقر خودکشی‌ها اغلب به دلیل شلیک گلوله‌های خودی هستند؛ زیرا این نیروها به طور مداوم دسترسی آسان به سلاح‌های گرم دارند. زمانی که در عراق بودم گاهی اوقات پرسنل نظامی که فوت کرده بودند به بیمارستان منتقل می‌شد‌ند و موقتاً تحت مراقبت قرار می‌گرفتند تا عملکرد اعضای بدنشان حفظ شود. درحالی‌که منتظر انتقال به ایالات متحده بودند. پس از انتقال به ایالات متحده کسانی که داوطلب اهدای عضو بودند به اتاق عمل منتقل می‌شدند تا اعضای بدنشان پیوند زده شود. این پروسه برای تمام پرسنل نظامی فوت شده فارغ از دلیل مرگشان از جمله فوت‌شدگان ناشی از خودکشی انجام می‌شد. با این حال فوت‌شدگان ناشی از خودکشی معمولاً تأثیر متفاوتی بر ما می‌گذاشتند. وقتی یک نفر بر اثر خودکشی فوت می‌کرد جو بیمارستان تغییر می‌کرد. تغییراتی که هر چند زیاد محسوس نبود؛ اما احساس می‌شد. یک روز یادم می‌آید که در وقت ناهار با چند نفر از همکاران بیمارستان نشسته بودیم و یکی از آن‌ها پرسید که آیا پرسنل نظامی فوت شده همان روز خودکشی کرده بود. هیچکدام از ما مطمئن نبودیم اما پرسیدیم چرا این سوال را می‌پرسد. او پاسخ داد که هیچ دلیلی ندارد. فقط احساس می‌کنم که خود کشی بوده است. پس از ناهار متوجه شدیم که او درست حدس زده بود.»