کتاب به سوی بیداری

معرفی کتاب به سوی بیداری

کتاب الکترونیکی «به سوی بیداری» (Awakening) نوشتهٔ جین ویس با ترجمهٔ ترانه خداویردی و پریسا شیوافرد و نشر ترنگ، اثری در حوزهٔ خودشناسی و فلسفهٔ معنوی است که به آموزه‌های «گیورگس ایوانوویچ گرجیف» می‌پردازد. این کتاب با رویکردی تحلیلی و گفت‌وگومحور، مفاهیم بنیادین بیداری درونی، شناخت خویشتن و تحول فردی را بررسی می‌کند و برای علاقه‌مندان به عرفان، روان‌شناسی و فلسفهٔ شرق و غرب مناسب است. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب به سوی بیداری

«به سوی بیداری» مجموعه‌ای از گفت‌وگوها و مقالات است که به تبیین آموزه‌های «گرجیف» می‌پردازد؛ آموزه‌هایی که در قرن بیستم توجه بسیاری را به خود جلب کردند و بر پایهٔ سنت‌های باستانی و فلسفه‌های شرقی و غربی بنا شده‌اند. کتاب در فضایی میان‌فرهنگی شکل گرفته و تلاش دارد مفاهیم بنیادین انسان‌شناسی، خودشناسی و بیداری را به زبانی قابل پیگیری برای مخاطب امروزی بازگو کند. نویسنده با بهره‌گیری از تجربیات شخصی و ارجاع به آثار شاگردان گرجیف، مانند «آسپنسکی»، سعی دارد تصویری از مسیر تحول درونی و موانع آن ارائه دهد. این اثر در دوره‌ای نوشته شده که دغدغهٔ معنویت و جست‌وجوی حقیقت در میان انسان‌ها پررنگ‌تر شده بود و به همین دلیل، به پرسش‌هایی دربارهٔ معنای زندگی، نقش انسان در جهان و امکان رشد فردی می‌پردازد. کتاب به جای ارائهٔ راه‌حل‌های سریع، خواننده را به تأمل و تجربهٔ شخصی دعوت می‌کند و بر اهمیت کار عملی و زیسته در مسیر خودشناسی تأکید دارد.

خلاصه کتاب به سوی بیداری

این کتاب با مقدمه‌ای دربارهٔ آموزه‌های «گرجیف» آغاز می‌شود و سپس به پرسش‌های اساسی دربارهٔ ماهیت انسان، دوگانگی زندگی درونی و بیرونی و معنای مطالعهٔ خویشتن می‌پردازد. نویسنده توضیح می‌دهد که انسان دارای دو طبیعت است: یکی فردی و دیگری جهانی یا روحانی. کتاب بر اهمیت مشاهدهٔ بی‌طرفانهٔ خود و شناخت عادت‌ها، واکنش‌های خودکار و نقش شخصیت و ذات در شکل‌گیری هویت فردی تأکید می‌کند. مفاهیمی مانند وضعیت‌های حضور (خواب، بیداری، خودآگاهی و هشیاری عینی)، مراکز و کارکردهای انسان (عقلانی، هیجانی، حرکتی، غریزی و جنسی) و نقش توجه و اراده در مسیر بیداری، به تفصیل شرح داده می‌شوند. نویسنده بر این باور است که خودشناسی و رشد درونی تنها از طریق تجربهٔ عملی، مشاهدهٔ دقیق و کار مداوم بر خود ممکن است و صرفاً دانش نظری یا مطالعهٔ کتاب‌ها کافی نیست. کتاب همچنین به موانع رایج در مسیر بیداری، مانند فراموشی خود، عادت‌های ذهنی و هیجانی و نقش شخصیت در سرکوب ذات اشاره می‌کند و راه‌هایی برای آغاز کار عملی بر خود ارائه می‌دهد. در نهایت، اثر تأکید می‌کند که بیداری و رشد فردی نیازمند تلاش، راهنمایی و حضور در مکتبی اصیل است و بدون آن، انسان در وضعیت خواب و خودفراموشی باقی می‌ماند.

چرا باید کتاب به سوی بیداری را خواند؟

این کتاب برای کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تری از خود و معنای زندگی هستند، فرصتی فراهم می‌کند تا با یکی از جریان‌های مهم معنویت معاصر آشنا شوند. اثر حاضر با پرداختن به مفاهیمی مانند خودآگاهی، مشاهدهٔ بی‌طرفانه و کار عملی بر خود، مخاطب را به تجربهٔ زیسته و تأمل شخصی دعوت می‌کند. همچنین، کتاب با تکیه بر آموزه‌های گرجیف و سنت‌های کهن، راهی برای درک بهتر وضعیت‌های ذهنی و موانع رشد فردی پیش پای خواننده می‌گذارد.

خواندن کتاب به سوی بیداری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان به خودشناسی، فلسفهٔ معنوی، روان‌شناسی عمقی و کسانی که دغدغهٔ رشد فردی و معنوی دارند توصیه می‌شود. همچنین برای افرادی که با پرسش‌هایی دربارهٔ معنای زندگی، هویت و امکان تحول درونی روبه‌رو هستند، این اثر می‌تواند الهام‌بخش باشد.

فهرست کتاب به سوی بیداری

- مقدمه: معرفی ایده‌ها و آموزه‌های گرجیف و جایگاه آن‌ها در سنت‌های معنوی و فلسفی. - زندگی درونی و زندگی بیرونی: بررسی دوگانگی وجود انسان و نقش هر یک در مسیر رشد. - معنای مطالعهٔ خویشتن: اهمیت خودشناسی و تفاوت دانش نظری و تجربهٔ زیسته. - مشاهدهٔ اصولی خویشتن: روش‌های مشاهدهٔ بی‌طرفانه و موانع رایج در مسیر خودشناسی. - مروری مختصر بر ساختمان وجود انسان: معرفی مراکز و کارکردهای اصلی (عقلانی، هیجانی، حرکتی، غریزی، جنسی) و نقش آن‌ها در شکل‌گیری شخصیت و ذات. - شرایط، ابزارها و اهمیت مشاهدهٔ حقیقی خود: نقش توجه، اراده و حضور در مسیر بیداری و رشد فردی. - وضعیت‌های حضور: شرح چهار وضعیت اصلی (خواب، بیداری، خودآگاهی، هشیاری عینی) و ویژگی‌های هر یک. - مراکز و کارکردها: تحلیل ساختار روانی و بدنی انسان و ارتباط آن با مسیر تحول درونی.

بخشی از کتاب به سوی بیداری

«روشن است که در جهان پیرامون ما هیچ چیز از بین نمی‌رود. هر چیزی از جایی آمده، تا حدی تغییر می‌کند یا متحول می‌شود و نهایتاً به جایی بازمی‌گردد. هیچ چیز که به صورت ماده درآمده یا جان دارد نامیرا نیست و تمام این تغییرات به نحوی در خدمت زندگی هستند. انسان هم از این قاعده مستثنا نیست. او که از نعمت تفکر برخوردار شده، چطور می‌تواند بدون پرسیدن چنین سوالاتی از خودش سر کند؟ و او به چنین پرسش‌هایی بی‌تفاوت باشد؟ حیوانات، نباتات، حیوانات و انسان‌ها هر یک فرمانروایی خود را بر این سیاره دارند و حاوی ویژگی‌های متمایز خاصی هستند و با تفاوت‌هایی نسبت به یکدیگر هر یک رسالتی برای انجام بر عهده دارند. آیا انسان که به نعمت تفکر مجهز شده ناگزیر از خود نمی‌پرسد ویژگی مشخصهٔ حیات انسانی چیست که تنها بشر قادر به برآورده ساختن آن است؟ اگر روزی به پاسخی ظاهراً موثق رسید، آیا انسان (اگر بتوانیم او را شایستهٔ چنین نامی بدانیم) رسالتی جز این بر عهده دارد که از آن پس با تمام امکانات موجود این ویژگی را در خود و همنوعانش پرورش دهد؟»