کتاب فلسفه لودویگ ویتگنشتاین

کتاب الکترونیکی فلسفه لودویگ ویتگنشتاین نوشتۀ عباس محمدی اصل است و انتشارات دیبای دانش آن را منتشر کرده است. کتاب فلسفه لودویگ ویتگنشتاین، به بیان مجمل اندیشه‌های ویتگنشتاین راجع به نسبت زبان و جهان پرداخته است.

درباره کتاب فلسفه لودویگ ویتگنشتاین

لودویگ یوزف یوهان ویتگنشتاین فیلسوف نامدار اتریشی قرن بیستم بود که باب‌های زیادی را در فلسفهٔ ریاضی، فلسفهٔ زبان، و فلسفهٔ ذهن گشود. از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۷، ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج تدریس کرد. فلسفه ویتگنشتاین، پژواکی از تحولات زبانی است که از اواخر سده نوزدهم، پدیدار گشت. زبان در این دوره، نخست، تبدیل به موضوعی فلسفی شد و سپس با رویکرد تألیفی، ظهور کرد که امروزه از آن، به فلسفه زبان، تعبیر می‌کنیم. در فلسفه ویتگنشتاین هر دو کارکرد زبان شکل می‌گیرد. او در رساله منطقی - فلسفی که به سال ۱۹۲۱ انتشار داد، از «نظریه تصویری زبان» سخن می‌گوید اما در دوره فترت که فلسفه را رها کرد، به نظریه دوم می‌اندیشید و با بازگشت به فلسفه، پژوهش‌های فلسفی را تدوین کرد که دو سال پس از درگذشت وی به سال ۱۹۵۳ منتشر شد.

ویتگنشتاین تنها فیلسوفی است که تمامی آرا و آثار وی بر محور زبان استوار است. او معتقد است که تمام فلسفه نقادی زبان است. در هر دو دوره مقصد و غرض وی فهم ساختار و حدود زبان استوار است وی در دوره نخست معتقد است که ساختار واقعیت، ساختار زبان را تعیین می‌کند و زبان نمی‌تواند جهان و واقعیت را برتاباند. این نظریه آن چنان ژرف صورت‌بندی و معماری شده بود که برتراند راسل را نیز به وجد آورده بود. ویتگنشتاین در مرحله دوم تأمل فلسفی خود، از رهیافت نخست انتقاد و آن را طرد می‌کند و نظریه «زبان، بنیاد جهان» را طرح کرد و از زبان به‌مثابه دانش و ابزار فاهمه و نه صرف ابزار و میانجی سخن گفت.

ویتگنشتاین معتقد بود که زبان ذاتاً سرشت تصویری دارد و ساختار عالم، ساختار آن را تعیین می‌کند. فلسفه را نیز فعالیتی نقادی می‌داند که وظیفه آن روشن ساختن اندیشه‌هاست. اما در دوره متأخر از این عقیده صرف‌نظر کرد و اعتقاد داشت که زبان همچون ابزار است و برای فهم معنای زبان بایستی به کاربرد آن در زندگی مردم توجه کنیم. در این دوره او قایل بود که ساختار زبان ما بیانگر نحوه اندیشه ما در خصوص عالم واقعی است و فلسفه در نظر او نوعی درمانگری است و فیلسوف کسی است که بیماری‌های فهم انسان را علاج می‌کند.

کتاب فلسفه لودویگ ویتگنشتاین، به بیان مجمل اندیشه‌های ویتگنشتاین راجع‌به نسبت زبان و جهان است که مشکلات فلسفی را زاده سوءتفاهم وفق بازی‌های زبانی معنادار حسب کاربردشان به قرینه سبک زندگی می‌انگارد. از این رو، چنین فلسفه‌ای می‌کوشد حدود زبان را مشخص سازد و نشان دهد با زبان چه چیزهایی را می‌توان بیان کرد و چه چیزهایی را نمی‌توان.

خواندن کتاب  فلسفه لودویگ ویتگنشتاین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای کسانی که به مباحث فلسفی علاقه دارند مناسب است.

بخشی از کتاب  فلسفه لودویگ ویتگنشتاین

«فلسفه زبان شاخه‌ای از فلسفه تحلیلی است که جنبه‌های کلی زبان را توصیف و تبیین می‌کند. این جنبه‌های عام و کلی، مسائلی هستند که اختصاص به زبان خاصی ندارند، بلکه نسبت به هر زبانی صادق‌اند. مسئله صدق، حکایت، معنا، ضرورت و مسائل دیگری از این دست، موضوع مطالعه فلسفه زبان هستند. بحث افعال گفتاری، ضرورت و امکان، تحلیل مفاهیم اصلی زبان، طبقه‌بندی کنش‌های زبانی یعنی طبقه‌بندی کاربردها یا کارکردهای زبانی، انواع ابهام، انواع الفاظ و انواع گوناگون استعاره، نقش استعاره در رشد و تحول زبان و همبستگی‌های میان زبان، تفکر و فرهنگ از دیگر مباحث فلسفه زبان است...»