کتاب کتابچه راهنمای شکل های اشتغال

کتاب کتابچه راهنمای شکل های اشتغال (UNECE کمیسیون اقتصادی ملل متحد برای اروپا) نوشتهٔ کمیسیون اقتصادی ملل متحد برای اروپا و ترجمهٔ نیکتا رضوان است. انتشارات نور علم این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب کتابچه راهنمای شکل های اشتغال

کتاب کتابچه راهنمای شکل های اشتغال (Handbook on Forms of Employment) چارچوبب گسترده برای دسته‌بندی و درک شکل‌های اشتغال ارائه می‌دهد که حول دو بعد اصلی متمرکز است: روابط کاری (همان‌طور که در طبقه‌بندی بین‌المللی ۲۰۱۸ وضعیت اشتغال تعریف شده است) و شیوه‌های کار (روشی که در آن کار هماهنگ، اجرا و پاداش داده می‌شود). این اثر همچنین به مفهوم کلی شکل‌های اشتغال می‌پردازد که شامل شرایط فردی، حمایت اجتماعی و کیفیت اشتغال می‌شود تا به درک بهتری از تأثیر شکل‌های اشتغال بر روی رفاه کمک کند. این کتاب راهنما تعاریفی از مفاهیم کلیدی، اصول عمومی و رهنمودها فراهم می‌آورد، همچنین لیستی از شاخص‌های کلیدی توصیه شده، با هدف تسهیل تلاش‌های آماری ملی برای دسته‌بندی، اندازه‌گیری و پیگیری شکل‌های مختلف اشتغال که مرتبط با زمینه ملی آن‌هاست.

این کتاب راهنما به توصیه‌ها و مستندات بین‌المللی موجود، همچون آن‌هایی که توسط دفتر آمار اتحادیه اروپا۱، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) و سازمان بین‌المللی کار (ILO) تهیه شده‌اند، اشاره و از آن‌ها استفاده می‌کند. کتاب حاضر در هفتادمین جلسهٔ عمومی کنفرانس متخصصین آمار اروپا در سال ۲۰۲۲ مورد تأیید قرار گرفته است.

خواندن کتاب کتابچه راهنمای شکل های اشتغال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب اشتغال پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کتابچه راهنمای شکل های اشتغال

«۶.۷ هر گونه ارزیابی از کیفیت اشتغال تا حدی به دیدگاه انتخابی بستگی دارد و ممکن است بین کشورها و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. یک ویژگی اشتغال ممکن است توسط یک کارگر بسیار ارزشمند و توسط کارگر دیگر استرس‌زا تلقی شود. به‌عنوان مثال، برخی ممکن است کار پاره‌وقت را فرصتی برای ترکیب کار و زندگی خانوادگی بدانند، در حالی‌که برخی دیگر ممکن است بر کاهش فرصت‌های درآمدی مشاغل پاره‌وقت تأکید کنند.

۷.۶ چارچوب کیفیت اشتغال کمیسیون اقتصادی اروپا UNECE، شاخص آماری فردی را ارائه می‌دهد که در هفت بعد کیفیت اشتغال توزیع شده‌اند. این شامل شاخص‌هایی است که شکل خودِ اشتغال (روابط کاری یا روش‌های کاری) و همچنین طیف وسیعی از جنبه‌های دیگر از جمله محیط کار، حمایت اجتماعی و روابط صنعتی را منعکس می‌کند. برای هر شاخص، چارچوب تعاریف و دستورالعمل‌هایی را برای تدوین و تفسیر شاخص پیشنهاد می‌کند. این چارچوب شامل هر دو شاخص "عینی" و "ذهنی" است. شاخص‌های عینی شرایط واقعی شکل‌دهنده کیفیت اشتغال (به‌عنوان مثال، تعداد ساعات کار) را توصیف می‌کنند. هدف شاخص‌های ذهنی اندازه‌گیری چگونگی درک کارگران از جنبه‌های خاصی از کیفیت اشتغال (به‌عنوان مثال، در رابطه با شدت کار یا استقلال شغلی) است. این چارچوب قضاوت‌های ارزشی را به شاخص‌ها نسبت نمی‌دهد. اینکه آیا توسعه‌ای در یک شاخص باید مطلوب تلقی شود یا خیر، به دیدگاه انتخابی بستگی دارد، و این به کاربران محول می‌شود که تفسیر کنند که آیا توسعه در یک شاخص باید مطلوب یا غیرمطلوب تلقی شود.

۸.۷ سایر چارچوب‌های کیفیت اشتغال موجود، مانند چارچوب کیفیت شغل OECD (OECD، ۲۰۱۶) و شاخص‌های کار شایسته سازمان بین‌المللی کار (ILO، ۲۰۱۳) رویکردهای کمی متفاوت دارند. چارچوب کیفیت شغل OECD تا حد زیادی بر نتایج کیفیت شغل تمرکز دارد در حالی‌که شاخص‌های کار شایسته سازمان بین‌المللی کار همچنین شامل "شاخص‌های چارچوب قانونی" نیز است که قوانین، سیاست‌ها و نهادهای ملی مربوطه را توصیف می‌کند، از جمله اطلاعات مربوط به شرایط واجد شرایط بودن، تأمین مالی مزایا، شواهد اثربخشی اجرا (همان‌طور که توسط نهادهای نظارتی سازمان بین‌المللی کار ثبت شده است، برآورد پوشش واقعی و قانونی کارگران و اطلاعات مربوط به تصویب کنوانسیون‌های مربوطه سازمان بین‌المللی کار را توصیف می‌کند). علی‌رغم تفاوت‌هایشان، تمام چارچوب‌های کیفیت اشتغال موجود بر جنبه‌هایی از اشتغال متمرکز هستند که به‌طور گسترده با نیازهای انسانی مرتبط می‌شوند.»