کتاب بالاتر از بازی دراز

کتاب «بالاتر از بازی دراز» نوشتۀ علی الله سلیمی است و نشر معارف آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب بالاتر از بازی دراز

کتاب بالاتر از بازی دراز، تازه‌ترین اثر علی‌الله سلیمی، روایتی داستانی و الهام‌بخش برای نوجوانان است که به موضوع دفاع مقدس و جست‌وجوی هویت فردی و اجتماعی می‌پردازد. این کتاب در قالب داستان، نوجوانی به نام مصطفی را معرفی می‌کند که با شرکت در یک مسابقۀ فرهنگی، به نوشتن سرگذشت دایی شهید خود می‌پردازد. این داستان، ترکیبی از دغدغه‌های نوجوانانه و رقابتی پرهیجان در بستر فضای مجازی و وبلاگ‌نویسی را به تصویر می‌کشد که به سبک زندگی مدرن نوجوانان امروزی و تعامل آنان با تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی پرداخته است.

کتاب بالاتر از بازی دراز، با روایت جذاب و زبانی ساده، تلاش دارد روحیۀ نسل جدید را که در عصر تکنولوژی و فضای مجازی رشد یافته‌اند، به ارزش‌های الهام‌بخش شهدای دفاع مقدس پیوند بزند. با معرفی سبک زندگی ایرانی و اسلامی برگرفته از سیره و رفتار شهدای جنگ، نویسنده الگویی از زندگی را ارائه می‌دهد که ضمن جذابیت و دوری از شعارگرایی، هویت و ارزش‌های اجتماعی و دینی را در قالب داستانی قابل‌درک و ملموس برای نوجوانان بیان می‌کند. این اثر نه‌تنها به تقویت پیوند نسل جوان با گذشتۀ پرافتخار ایران پرداخته، بلکه با بهره‌گیری از زاویه دید نسل امروز و به‌ویژه نوجوانانی که در تعامل روزمره با تکنولوژی و پیام‌رسان‌های دیجیتالی هستند، به دغدغه‌های هویتی آنان نیز توجه ویژه‌ای دارد.

خواندن کتاب بالاتر از بازی دراز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به تمام نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بالاتر از بازی دراز

«همه چیز از یک اتفاق ساده شروع شد. اولش مثل یک بازی ساده و بچگانه بود، اما رفته‌رفته قضیه جدی شد و بیشتر بچه‌ها با جدیت، کار را دنبال کردند و آخرسر کار به جایی رسید که مجبور شدیم بپذیریم حالا این بازی جدید هم بخشی از زندگی عادی ما شده است و کم‌کم دارد برای خودش در برنامه‌های روزانه ما جای بخصوص باز می‌کند. البته برای بعضی از بچه‌ها، قضیه جدی‌تر از این هم شده و کار به جایی رسیده بود که همین مسئله تازه در زندگی‌شان حرف اول را می‌زد. این مسئله تازه چیزی نبود جز تب بالای وبلاگ‌نویسی در بین بچه‌های هنرستان، آن هم با موضوع ورزش و چهره‌های ورزشی که اصل مطالب هیچ‌یک از پُست‌ها به قلم خود بچه‌های هنرستان نبود.»