کتاب ذهن زیرک

کتاب ذهن زیرک نوشتهٔ سانجی گوپتا و ترجمهٔ بنفشه شریفی خو است. انتشارات بذر خرد این کتاب را روانهٔ بازار کرده است؛ کتابی در باب پرورش مغز و مبارزه با زوال عقل.

درباره کتاب ذهن زیرک

کتاب ذهن زیرک (Keep Sharp) که دربردارندهٔ راهکارهایی برای پرورش مغز و مبارزه با زوال عقل است، به تشریح سازوکار پیچیده و شگفت‌انگیز مغز پرداخته و برنامه‌ای کاربردی به مخاطب ارائه داده است تا مغز خود را از آسیب‌ها محافظت کند و همیشه زیرک بماند. سانجی گوپتا در این کتاب، راهنمایی عملی و کاربردی برای محافظت از مغز در برابر آسیب‌ها و زوال عقل ارائه کرده است. گفته شده است که با خواندن این اثر می‌توانیم مغز خود را جوان، سالم و هوشمند نگه داریم. این اثر یکی از کتاب‌های پرفروش نیویورک تایمز بوده است. آشنایی نویسنده با ساختار بدن انسان به‌ویژه مغز و سیستم‌های عصبی، او را تبدیل به فردی مناسب برای نگارش این کتاب کرده است.

خواندن کتاب ذهن زیرک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب پرورش مغز و مبارزه با زوال عقل پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ذهن زیرک

«چطور عقلتان را از دست ندهید

پیشگیری، قوی‌ترین نوشدارو در برابر بیماری‌ها، علی‌الخصوص بیماری‌های تحلیل‌برنده مانند بیماری‌های مغز و دستگاه عصبی است. واقعیت تکان‌دهنده این است که نیمی از بزرگ‌سالان از عواملی که خطر ابتلا به دمانس را افزایش می‌دهند آگاهی ندارند و همین باعث بدفهمی دربارهٔ این بیماری شده و ترسناک‌ترش می‌کند. نمی‌توانید از چیزی که «نمی‌بینید» و درکش نمی‌کنید اجتناب کنید.

سن‌وسال تاکنون یکی از مهم‌ترین عوامل خطرزای شناخته‌شده در ارتباط با دمانس و بیماری آلزایمر است و متأسفانه هنوز کسی پیدا نشده که بتواند به شما بگوید چطور جلوی افزایش سن تقویمی‌تان را بگیرید. آنچه می‌دانیم این است که احتمال ابتلا به آلزایمر و دمانس عروقی از سن شصت‌وپنج‌سالگی به بعد به‌شدت افزایش پیدا می‌کند و می‌شود گفت هر پنج سال یک بار احتمال ابتلا تقریباً دو برابر می‌شود. حدود یک‌سوم افراد هشتادوپنج سال به بالا به دمانس مبتلا هستند. اما این به معنای ریشه دواندن بیماری در همین سنین نیست. در بین هشتادوپنج‌ساله‌ها، که حدود یک‌سومشان به دمانس مبتلا هستند، علائم تحلیل قوای شناختی در حدود پنجاه‌وپنج تا شصت‌وپنج سالگی و در سکوت شروع شده‌اند. به همین ترتیب، برای آن ده درصدی از افراد شصت‌وپنج ساله که به دمانس مبتلا هستند، علائم اولیه جایی بین سی‌وپنج تا چهل‌وپنج سالگی شروع شده‌اند. به قول یک متخصص مغز و اعصاب معروف «بیماری آلزایمر را باید در واقع بیماری جوانی و میان‌سالی نامید».

ما معمولاً در سنین جوانی به دمانس فکر نمی‌کنیم، اگرچه شاید بهتر باشد این کار را بکنیم چون می‌تواند مزایای زیادی برایمان داشته باشد. داده‌های حاصل از مطالعات مشاهده‌ای طولی، جمع‌آوری‌شده در چند دههٔ گذشته، نشان داده‌اند که به‌غیراز سن، اکثر عوامل خطرزای دیگر برای بیماری‌های مغزی قابل کنترل هستند. این یعنی شما می‌توانید سهم زیادی در پیشگیری از ابتلای خود به تحلیل قوای شناختی داشته باشید. همان‌طور که احتمالاً حدس می‌زنید، تأثیرگذارترین و درعین‌حال تغییرپذیرترین عوامل خطرزا مربوط به شیوهٔ زندگی هستند: بی‌تحرکی بدن، تغذیهٔ ناسالم، مصرف دخانیات، انزوای اجتماعی، خواب نامناسب، انجام ندادن فعالیت‌هایی که مغز را به چالش بکشند و مصرف بیش‌ازاندازهٔ الکل. بیش از نیمی از موارد ابتلا به آلزایمر در ایالات متحده به‌واسطهٔ مخلوطی از این عادات بد ایجاد شده یا شدت پیدا می‌کنند. فشارخون بالا، چاقی مفرط، دیابت، میزان بالای کلسترول خون خصوصاً در سال‌های میانی زندگی احتمال ابتلا به آلزایمر در سال‌های بعد -گاهی حتی چند دهه بعد- را افزایش می‌دهند. پیشگیری باید زود آغاز شود، اما برای اینکه بتوان روی آن حساب کرد احتیاج به یک راهکار دارید. این راهکار باید به‌راحتی قابل‌ادغام با زندگی روزمره‌تان باشد. در بخش دو، تعدادی ابزار در اختیارتان قرار می‌دهم که می‌توانید همین حالا آن‌ها را به کار بگیرید؛ ابزارهایی که شانس تیز ماندنتان تا آخر عمر را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهند. این ابزارها بازتاب‌دهندهٔ پنج ستون اصلی عملکرد و سلامت مغز هستند و در نهایت با استفاده از آن‌ها برنامهٔ دوازده هفته‌ای خاص خودمان را تدوین خواهیم کرد.

همچنین برایتان توضیح خواهم داد که چرا این عوامل بر مغزتان اثر می‌گذارند تا بتوانید آن‌ها را بهتر درک کرده و مزایای توصیه‌های من برای تیزماندن را راحت‌تر تجسم کنید. به آن‌ها به چشم سازمان مغزی انحصاری خودتان نگاه کنید. خوشبختانه همهٔ آن‌ها به‌راحتی قابل‌دسترسی هستند.»