کتاب تهدیدات نرم سیاسی در قرآن کریم

کتاب تهدیدات نرم سیاسی در قرآن کریم نوشتهٔ محمدجواد جاوری را انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر کرده است. این کتاب به تبیین و تشریح مفهوم تهدیدات نرم و جلوگیری از آثار آن از نگاه قرآن کریم می‌پردازد. 

درباره تهدیدات نرم سیاسی در قرآن کریم

یکی از ابزارهای سلطه در طول تاریخ، انواع اقدامات تهدید‌آمیز و تبلیغاتی است که به‌عنوان سلاحی برای جنگ نرم به کار می‌روند و درصورت عدم شناخت و آگاهی می‌توانند موجبات انتشار شایعه و جنگ روانی شدید در جامعه را تشدید کنند. کتاب حاضر به تحلیل و بررسی نمونه‌هایی از این تهدیدات از منظر قرآن کریم و معرفی راه‌هایی برای خنثی کردن اثر آن‌ها می‌پردازد.

خواندن کتاب تهدیدات نرم سیاسی در قرآن کریم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مباحث مرتبط با جنگ نرم و نیز قرآن‌پژوهان و دانشجویان الهیات از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب تهدیدات نرم سیاسی در قرآن کریم

«مفهوم تهدید نرم

تهدید نرم را می‌توان تحولی دانست که موجب دگرگونی در هویت فرهنگی و الگوهای رفتاری مورد قبول یک نظام سیاسی می‌گردد. این تهدید، نوعی سلطهٔ کامل در ابعاد سه‌گانهٔ حکومت، اقتصاد و فرهنگ است که ازطریق استحالهٔ الگوهای رفتاری ملی در این حوزه‌ها و جایگزینی الگوهای رفتاری بازیگر مهاجم نسبت به بازیگر هدف محقق می‌شود. با این نگرش کلیهٔ اقداماتی که موجب می‌شود تا زیرساخت‌های فکری باورها و الگوهای رفتاری یک نظام سیاسی در حوزهٔ اقتصاد، فرهنگ و سیاست به خطر افتد یا موجب ایجاد تغییر و دگرگونی اساسی (استحاله) در عوامل تعیین‌کنندهٔ هویت ملی یک کشور گردد تهدید نرم گفته می‌شود. تهدید می‌تواند با تأکید بر توان فیزیکی ازطریق لشکرکشی، اشغال خاکریز و سرزمین نابودی و کشتن انسان‌ها و ویران کردن مراکز اقتصادی انجام شود و یا می‌تواند با تکیه بر روش‌های سیاسی روانی و شیوه‌های غیرخشونت‌آمیز و با استفاده از قدرت نرم برای تأثیرگذاری بر ارادهٔ حریف و نیروی مقابل انجام گیرد. در تهدید نرم بدون منازعه و لشکرکشی فیزیکی کشور مهاجم ارادهٔ خود را بر یک ملت تحمیل و آن را در ابعاد گوناگون با روش‌های نرم‌افزارانه اشغال می‌کند. تردید در مبانی و زیرساخت‌های فکری یک نظام سیاسی، بحران در ارزش‌ها و باورهای اساسی جامعه، بحران در الگوهای رفتاری جامعه و بحران‌های سیاسی را می‌توان به‌عنوان مؤلفه‌های این تهدید نام برد.»