تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب لباس محلی سامر

نویسنده:گری اسمیت

مترجم:اسماعیل پورکاظم

انتشارات:خانه داستان چوک

دسته‌بندی:

امتیاز:

۲.۹از ۸۰ رأیخواندن نظرات

۲٫۹

(۸۰)

خواندن نظرات

معرفی کتاب لباس محلی سامر

«لباس محلی سامر» داستان کوتاهی از گری اسمیت، از مجموعه مطالعه در وقت اضافه است. زمان تقریبی مطالعه: ۹ دقیقه

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳۸)

Dexter

۱۳۹۶/۰۹/۰۸

زیبا و دلچسب بود👌 همین طور توضیح می داد که برده ها هنوز هم برده هستند ، فقط مدل برده داری عوض شده!

عاشق کتاب

۱۳۹۷/۰۲/۱۸

شبیه افسانه های کودکانه بود که آخرش به خوبی تموم میشه.

امیرحسین

۱۳۹۷/۰۵/۲۸

جالب بود ولی نمیدونم چرا نوع نوشتنش این حس رو به من میداد که قراره یه اتفاق بدی بیفته!😅😅😅

بید مجنون

۱۳۹۹/۱۰/۱۶

یه داستان خیلی ساده و معمولی که من فکر نمی کردم چنین چیزی اصلا به عنوان داستان تو کتاب چاپ بشه !!!!!

ta hamishe aftab

۱۳۹۷/۰۵/۰۲

به نظرم خوب ترجمه نشده بود، شایدم مدل داستان این طوری بود! نوشته اش خشک بود، ولی تخیل منو با خودش کشید یاد سریال ریشه ها افتادم داستان اون هم مشابه این داستان کوتاه بود.

beigloo57

۱۳۹۸/۰۵/۲۲

تلاش بی ثمر نویسنده برای انتقال مفهوم یک ارزش به مخاطب. داستان نقطه های اتصال زیادی نیاز داشت تا ذهن مخاطب از مفهوم مورد نظر دور نشه، چیزی که اصلاً بهش توجه نشده.

جواد

۱۳۹۶/۱۲/۲۶

بچه ها فک کنم نباید مینویسید مزخرف؟!!!!!! شاید صرفاً شما دوستش ندارین،همین

گابو

۱۳۹۶/۱۰/۱۴

خوب نبود

خانوم کوچولو

۱۳۹۶/۰۹/۱۱

خوب بود

عباس علی یراگدیاد

۱۳۹۷/۱۰/۱۱

بردگی یکی از بدترین اتفاقات جهان بوده

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۶)

«نگران نباش. همه چیز درست می‌‌شود. ما باید به خداوند قادر متعال ایمان داشته باشیم و بدانیم که او هر چیز را که احتیاج داشته باشیم، به موقع برایمان فراهم می‌‌سازد»

امیر تاجور

پیرزن تصوّر می‌‌کرد که کِنته قدرت عجیبی دارد؛ آن چنان‌که او را در نظر مردم از یک پیرزن حرّاف بسان قصّه‌گویی دوست‌داشتنی و محبوب تجسّم می‌‌بخشد.

امیرحسین

لباس محلی سامِر غروب یک روز با آغاز تیرگی هوا، گروهی از مردم روستای کوچکی در کشور غنا به نام آسانته در اطراف آتشی بزرگ گرد هم آمدند. دقایقی بعد، پیرزن موقری وارد شد و در میان جمع نشست. سکوت کاملی همه جا را فرا گرفته بود، زیرا او لباس محلی مخصوصی که از جنس جاجیم سبز و قرمز بود و کِنته نامیده می‌‌شد، بر دوش انداخته بود. پیرزن همواره از پوشیدن کِنته به خود می‌‌بالید، لذا اینک آن را کاملاً به دور خویش پیچیده بود. پیرزن تصوّر می‌‌کرد که کِنته قدرت عجیبی دارد؛

💕Adrien💕

«نگران نباش. همه چیز درست می‌‌شود. ما باید به خداوند قادر متعال ایمان داشته باشیم و بدانیم که او هر چیز را که احتیاج داشته باشیم، به موقع برایمان فراهم می‌‌سازد».

کاربر ۷۴۹۲۲۶۴

پیش رُخ داده است. آن زمان که تاجران بَرده به این روستا می‌‌آمدند و یکی یکی مردم آسانته را به دام انداخته و می‌‌دزدیدند. سپس آن‌ها را به درون دهلیزهای تنگ و تاریک کشتی‌های حمل بَرده می‌‌کشاندند. آن‌ها آن گاه بادبان برمی‌‌افراشتند و سفر دریایی خویش را برای گذشتن از اقیانوس پهناور اطلس و رساندن برده‌ها جهت فروش به امریکا آغاز می‌‌نمودند. این چنین بود که زبان و فرهنگ آن‌ها دچار زوال می‌‌شد؛ علایق و رسوم آن‌ها نابود می‌‌گردید؛ اسامی اصلی آن‌ها نادیده انگاشته می‌‌شد؛ و جادوی کِنته را از آنان می‌‌زدودند.

بوک‌ورم

ملی خانم

نمایش صوتی قصه « جنگل سنجاب کوچولو»

مهدی رضایی

سنگی بر گوری

جلال آل احمد

مغزنوشته‌های یک نوزاد

مهرداد صدقی

بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم

نادر ابراهیمی

در مترو اتفاق افتاد

پل دیوچمن