کتاب سیستم های کاربردی

کتاب «سیستم های کاربردی» نوشتۀ علی نجات بخش اصفهانی، محسن اصلانی و حسین محمدبیکی خورتابی است و انتشارات آذرفر آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب سیستم های کاربردی

نظریۀ سیستم‌ها نوعی روش‌شناسی علمی و نگرش به جهان است که بر کاربرد رویکردی سیستمی در تحلیل و بررسی پدیده‌های مربوط به آن متکی است. این دیدگاه اجزاء خود را در کنش متقابل و یا تعامل با یکدیگر قرار می‌دهند . ویژگی‌هایی مانند حدومرز، محیط، سلسله‌مراتب و سطوح سیستم‌ها اعم از خورده سیستم‌ها یا فرا سیستم‌ها از خواص عمومی آنها بوده و صاحب‌نظران این رشته را به ارائۀ نظریه‌ها و ایده‌های مختلف واداشته است. دانشمندان بسته به این که از کدام منظر به پدیده‌ها نظر کنند و یا از کدام ابزار شناخت عقل تجربه و یا شهود استفاده کنند، بازخوردی از ایده‌های خود را به جامعه ارائه می‌دهند

کتاب سیستم‌های کاربردی مهم‌ترین مفاهیم و مدل‌های نظریه سیستم‌های کاربردي را معرفی کرده و براي تشریح و تحلیل اشیا و موجودیت‌ها، باهدف درک، اصلاح یا پیش‌بینی ساختار و رفتار آنها روش‌هایی ارائه می‌کند. تدریس تئوری شناختی و نظریه‌های سیستمی از دروس اصلی رشتۀ مدیریت فناوری اطلاعات است و در سایر مقاطع دکتری مدیریت هم به‌عنوان دروس اختصاصی پیش‌بینی‌شده است. کتاب سیستم‌های کاربردی باهدف اطلاع‌رسانی و تأمین منابع درسی برای این درس تدوین شده و مؤلفین تلاش کرده‌اند تا سرفصل دروس این رشته را پوشش دهند.

خواندن کتاب سیستم های کاربردی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دانشجویان رشته‌های کامپیوتر، مدیریت و فناوری اطلاعات پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سیستم های کاربردی

«رفتار یک سیستم به‌عنوان یک کل، و تغییرات در روابط آن با محیط (همان ساختار خارجی)، توسط وقایع و رویدادهایی که در مرز سیستم اتفاق می‌افتد، ایجاد می‌شوند. براي مثال در پاراگراف قبلی می‌توان گفت: جاده و شرایط آب‌وهوا، تغییرات رقابتی و تغییرات اقلیمی و آب‌وهوایی. تعدادي از این تغییرات منجر به رفتارهای تکراری می‌شوند. از جمله مثال خودرو که جاده می‌تواند بسیار دست‌انداز باشد و راه و موقعیت جاده به طور نسبی قابل‌پیش‌بینی باشد. در این حالت‌ها، رفتار ایستا نامیده می‌شود. اما برعکس، تغییرات اقلیمی ممکن است باعث انقراض برخی گونه‌ها و ایجاد سازگاری برای گونه‌های دیگر موجودات شود. این سیستم‌ها به‌سختی حتی به مجموعه‌ای از عناصر و روابط مشابه می‌رسند که این رفتار پویا نامیده می‌شود. درنهایت می‌توان گفت رویدادهایی که به ساختار خارجی سیستم اثر می‌گذارند، منجر به تغییر رفتار (پویا) یک سیستم می‌شوند که این تغییرات در ساختار خارجی در رفتار ایستا اتفاق نمی‌افتند.»