کتاب دوستی خاله خرسه

کتاب الکترونیکی دوستی خاله خرسه نوشتۀ مجید شفیعی است و نشر مهاجر آن را منتشر کرده است. کتاب دوستی خاله خرسه، مجموعه‌ای گردآوری شده از حکایات طنز فارسی کهن برای نوجوانان است.

درباره کتاب دوستی خاله خرسه

از زمان‌های بسیار دور تاکنون، طنز از درون شرایطی بی‌تناسب تا هماهنگ و غیرعادلانه بیرون آمده است. بیان مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی مانند ریا، دروغ، حسد، تزویر، بی‌عدالتی و سالوس با زبان طنز، تأثیرگذاری فوق‌العاده‌ای دارد. طنز، تلنگری است که انسان‌های غفلت زده را بیدار کرده و آن‌ها را از تفاوت میان وضعیت چنان‌که هست و چنان‌که باید باشد آگاه می‌سازد. در این مجموعه به طنز در ادبیات کهن ایران پرداخته شده و به این خاطر، حکایات طنز از کتاب‌های بسیار مهم و تأثیرگذاری چون لطایف‌الطوایف، رساله دلگشا، جامع‌التمثیل، امثال و حکم، طوطی‌نامه، سندباد‌نامه، فوائد‌السلوک، مرزبان‌نامه، انوار سهیلی، بهارستان، روضه خلد، جوامع‌الحکایات و فیه ما فیه دست‌چین شده‌اند. اگر چه این کتاب‌ها خود به تمامی کتاب طنز نیستند؛ اما از حکایات طنز نیز خالی نیستند. به عنوان مثال، روضه خلد یا مرزبان‌نامه که آکنده از حکایات حکمی و تربیتی هستند، اما خالی از حکایات طنز نیز نمی‌باشند و یا کتابی چون فیه ما فیه که مجموعه‌ای از گفتارهای عرفانی مولانا است، اما حکایات طنز هم در آن یافت می‌شود. 

در کتاب دوستی خاله خرسه با آوردن اصل حکایت، رنگ و بو و خاصیت منحصر به فرد نثر هر دوره حفظ شده است. معانی لغات و عبارات مشکل و همچنین پاره‌ای توضیحات تکمیلی‌تر به سبب مطالعه آسان نوجوانان در پاورقی به صورت کامل آورده شده است. لازم به ذکر است که به سبب سهولت مطالعه و بهره‌بردن بیشتر نوجوانان از حکایات، به جای بعضی عبارات بسیار مشکل و لغات مهجور، معنای آن‌ها در متن آمده و مابقی معانی در پاورقی درج گردیده است. همچنین، از آوردن بعضی توصیفات و عبارات ثقیل و مشکل در حکایات به جهت دور نیفتادن از موضوع اصلی، چشم‌پوشی شده است.

خواندن کتاب دوستی خاله خرسه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای نوجوانان گروه سنی ج مناسب است.

بخشی از کتاب دوستی خاله خرسه

«بزرگمهر  بامداد به خدمت خسرو شتافتـى و او را گفتى «سحرخيز باش تا كامروا باشى!»

خسرو به سبب آنكه شب تا دير وقت بيدار مانده بود از بزرگمهر به سبب اين کلمه‌ اندكى متأثر و متغِير گشتى و اين معنى همچون سـرزنشـى دانستى. 

يك روز خسرو، چاكران را بفرمود تا به وقت صبحى كه ديده جهان از سياهه ظلمات و سپيده نور، نیم‌گشوده باشد و بزرگمهر روى به خدمت نهد؛ متنكر وار بر وى زنند و بى آسيبى كه رسانند جامه او بستانند. چاكران به حكم فرمان رفتند و آن بازى در پرده تاريكى شب با بزرگمهر نمودند. او بازگشت و جامه ديگر بپوشيد. چون پيش خسرو آمد برخلاف اوقات گذشته كمى دير شده بود. خسرو پرسيد: «موجب دير آمدن چيست؟» ...»