کتاب نماز تراویح

کتاب «نماز تراویح» نوشتۀ نجم الدین طبسی و ترجمۀ محمدحسین شیرازی است و انتشارات دلیل ما آن را منتشر کرده است. موضوع این کتاب بررسی دیدگاه‌های شیعه و سنی دربارۀ نماز تراویح است.

درباره کتاب نماز تراویح

کمتر دیده شده است که یک مسئلۀ فقهی نزد شیعه با فتوای هیچ‌کدام از مذاهب اهل‌سنت مطابقت نداشته باشد و نقاط اشتراک بیشتر از نقاط اختلاف و جدایی است. یکی از مسائل اختلافی میان شیعه و اهل‌سنت نماز تراویح و نافله‌های شب‌های ماه مبارک رمضان است که در نگاه نخست شاید از مختصات اهل‌سنت شمرده شود؛ ولی تحقیقات نشان می‌دهد که اصل این مسئله یعنی قیام در ماه رمضان و نمازهای مستحب در شب‌های آن از امور و مسائل مشترک بین شیعه و سنی به‌حساب می‌آید حتی در تعداد رکعات آن. تنها تفاوتی که وجود دارد دربارۀ فرادی و یا جماعت خواندن آن است. نوشته‌ها و بیانات دانشمندان اهل‌سنت بیانگر این نکته است در زمان پیامبر (ص) این نمازهای مستحبی به‌صورت جماعت برگزار نشد و جماعت خواندن آن، بدعت خلیفۀ دوم در سال چهاردهم هجری است و علمای اهل‌سنت نظرات و تعبیرات خاص بسیاری دربارۀ ابداع و بدعت خلیفۀ دوم داشته‌اند که در کتاب نماز تراویح مفصل به آن اشاره شده است.

کتاب نماز تراویح ابتدا به تعریف نماز تراویح پرداخته، سپس شب‌زنده‌داری در ماه رمضان در روایت‌های شیعه و سنی را بررسی می‌کند. این کتاب در بخشی دیگر نظرات فقهای امامیه در مشروعیت نافلۀ ماه رمضان را بیان می‌کند. حکم جماعت در نافله ماه رمضان نیز از دیدگاه فقهای اهل‌سنت و فقهای امامیه بررسی می‌شود. بخش‌های پایانی کتاب نماز تراویح به بیان دیدگاه پیامبر (ص) و اهل‌بیت (ع) درباره تراویح، ادلۀ جایز بودن نماز تراویح به جماعت، نقد ادلۀ جواز نماز تراویح به جماعت می‌پردازد و به ۲ پرسش پاسخ می‌دهد که آیا عمر نماز تراویح را به جماع خواند؟ و اینکه آیا عمل و قول خلیفۀ دوم حجت است؟

خواندن کتاب نماز تراویح را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به پژوهشگران دین اسلام، دانشجوریان رشتۀ الهیات و معارف اسلامی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نماز تراویح

«تراویح جمع ترویحه است و در اصل به معنی مطلق «نشستن» است؛ ولی به‌ندرت در مورد جلسه‌ای که بعد از چهار رکعت نماز در ماه مبارک رمضان است اطلاق گردید چون مردم بعد از آن چهار رکعت قدری به استراحت می‌پرداختند و بعد از آن کم‌کم به هر چهار رکعت نماز و ترویح و نیز به بیست رکعت در شب‌ها اطلاق و نام‌گذاری شد.

و ترویحه به‌یک‌بار استراحت‌کردن گفته می‌شود. مثل تسلیمه (به معنی یک‌بار سلام‌کردن). بعضی گفته‌اند تراویح به نماز در شب‌های ماه رمضان به‌صورت جماعت اطلاق می‌شود. چون آن‌ها که اجتماع بر این نماز کرده‌اند، بین دونماز قدری استراحت می‌کنند.»