کتاب ﺳﻪ ﺑﺰ ﮐﻮﻫﯽ ﺧﺸﻦ

کتاب «ﺳﻪ ﺑﺰ ﮐﻮﻫﯽ ﺧﺸﻦ» نوشتۀ سایمون هود و ترجمۀ عبدالنبی مرشدزاده است و شرکت رسانه ساز دانش آن را منتشر کرده است. سه بز کوهی خشن، کتابی به ۲ زبان فارسی و انگلیسی است که ضمن روایت یک داستان زیبا، زبان انگلیسی کودکان را هم تقویت می‌کند.

درباره کتاب سه بز کوهی خشن

کتاب سه بز کوهی خشن داستانی ۲ زبانه دربارۀ ۳ بز کوهی است که برادر هستند؛ هیکل و جثۀ یکی از آن‌ها کوچک، دومی، متوسط و سومی از هردوی آن‌ها بزرگتر است. وقتی علف‌های منطقۀ آن ها کمیاب و خشک می‌شود، کوچک‌ترین بز تلاش می کند بدون اینکه به کسی چیزی بگوید از پلی بگذرد که آن‌طرفش پر از علف‌های سرسبز است اما نمی‌داند که پل متعلق به یک غول است که در زیر آن زندگی می‌کند و برای دردسر درست خواهد کرد. کودکان با خواندن کتاب ۲ زبانۀ سه بز کوهی خشن، هم زبان دوم خود را تقویت می‌کنند و هم یاد می‌گیرند که می‌توانند از موانع و سختی‌های زندگی عبور کنند و حریص بودن همیشه باعث نابودی می‌شود.

کتاب‌های ۲زبانه برای کودکان بسیار مفید است و معمولاً در آن‌ها متن فارسی را در بالای صفحه و انگلیسی را در پایین آن ارائه می‌دهند. خواندن کتاب‌های ۲ زبانه یکی از روش‌ها برای بهبود دایرۀ واژگان زبان انگلیسی کودکان دوزبانه است. مطالعۀ مستمر داستان‌ها و مکالمات به کودک ۲زبانه کمک می‌کند تا معنای کلمات انگلیسی را در هر متن به‌راحتی بفهمد و درک کند. خواندن این کتاب‌ها همچنین در تکرار و یادآوری واژگانی که قبلاً آموخته است تأثیر دارد. اگر معنای کلمات کلیدی موجود در متن داستان را از قبل بداند درک مطلب بسیار آسان‌تر می‌شود. به همین خاطر یادگیری معنا و تلفظ کلمات به کودک دوزبانه کمک می‌کند که بعداً در هنگام خواندن کتاب‌های داستان به‌راحتی با موضوع آنها ارتباط برقرار کند.

والدین،‌ مربیان یا بزرگ‌ترها می‌توانند بعد از خواندن کتاب برای کودکان همراه با آن‌ها دو متن را با هم مقایسه کنند و ببینند که آیا دیالوگ یا داستان‌ها با هم متفاوت است یا خیر. آن‌ها همچنین می‌توانند به دنبال کلمات هم‌ریشه‌ بگردند. یعنی کلماتی که از نظر شکل و معنی در هر ۲ زبان بسیار شبیه به هم هستند و یا کلماتی که بسیار متفاوت از هم هستند.

خواندن کتاب سه بز کوهی خشن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان و علاقه‌مندان به کتاب‌های ۲زبانه پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب سه بز کوهی خشن

«اون‌ها، عاشق تپه و علفزارشون بودند؛ ولی کم‌کم داشت پر از گل و صخره می‌شد و علف‌ها هر روز کم و کم‌تر می‌شدند و با اومدن زمستون سرد، فقط چند بوته پراکنده و خشک براشون باقی مونده بود. کمی دورتر، کوهی بلند پر از علفزارهاي سبز و بلند وجود داشت که بزها هیچ‌وقت به اون‌جا نزدیک نشده بودند. یه روز بز کوچیکه با خودش فکر کرد باید برم به اون کوه و یه عالمه علف خوشمزه و سبز بخورم تا منم مثل برادرم بزرگ و قوی بشم. برای همین بدون اینکه به کسی چیزی بگه به سمت کوه پر آب‌وعلف راه افتاد.»