کتاب جامعه در عصر دیجیتال

کتاب جامعه در عصر دیجیتال نوشتهٔ ویلیام هاوسلی و ترجمهٔ مهدی مختارپور و سروش فتحی است. انتشارات اندیشه احسان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از دیدگاه کنش‌گرایی متقابل سخن گفته است.

درباره کتاب جامعه در عصر دیجیتال

کتاب جامعه در عصر دیجیتال کوشیده است در این باره سخن بگوید که چگونه رشته‌های خاصی از تفکر تعاملی شامل روش‌شناسی قومی و تجزیه‌وتحلیل گفت‌وگو می‌تواند به‌عنوان منابع مفهومی و روش‌شناختی برای درک جوامع دیجیتال و برخی از مفاهیم اجتماعی الگوریتم‌ها، معماری پلتفرم، رسانه‌های اجتماعی، داده‌های بزرگ و اتوماسیون برای زندگی روزمره و فعالیت‌های اجتماعی به‌صورت دیجیتالی مورد استفاده قرار گیرد. این کتاب شش فصل دارد و با تکیه بر آثار اروینگ گافمن، هارولد گارفینکل و هاروی ساکس به‌دنبال بررسی عقاید و اندیشه‌ها در این حوزه و رسیدن به یک درک متمایز جامعه‌شناختی است.

خواندن کتاب جامعه در عصر دیجیتال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران علوم اجتماعی و دیدگاه کنش‌گرایی متقابل‮‬ پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جامعه در عصر دیجیتال

«یکی از موضوعات کلیدی این کتاب مربوط به برخی از روش‌هایی است که بواسطه آن ظهور و گسترش سریع رسانه‌های اجتماعی و تعامل شبکه‌ای دیجیتالی "نظم تعامل" را تغییر می‌دهد. گفته می‌شود که فن‌آوری‌های جدید و اشکال نوظهور ارتباطات میانجی، روابط بین اعضا و نزدیکی را بازنویسی می‌کنند. رابطه بین فن‌آوری، ارتباطات و روابط اجتماعی در درک جوامع مدرن متأخر و توسعه آنها نقش اساسی داشته است.

در زمینه خاص جامعه دیجیتال، با ورود تلفن همراه، سیستم عامل‌های رسانه‌های اجتماعی، ارتباطات ویدئویی و دستیارهای دیجیتالی با استفاده از صدا، امکانات ارتباطی جدیدی پدیدار شده است. اینها از اشکال ارتباطی تک حالته متمایز هستند زیرا نه تنها ارتباط لحظه‌ای بین کنشگران اجتماعی مستقر را تسهیل می‌کنند، بنابراین روابط فضا و زمان را دگرگون می‌کنند، بلکه خود مولد فضاهای جدید ارتباطی هستند. همچنین قابل تشخیص است که آنها در جریانات متقابل رودررو و مجازی احتمالات جدید، اختلال و رقیق سازی ایجاد می‌کنند. با این حال، در عین حال، چنین فن‌آوری‌هایی بطور طراحی شده و غیر رسانه‌ای به شیوه بازیگران و روش اعضا وابسته هستند. بنابراین، به این معنا، ممکن است فن‌آوری‌های ارتباطی جدید و اشکال تعامل دیجیتالی نه تنها به طور بالقوه "مخرب" باشند، بلکه به طور معمول توسط افراد در زندگی روزمره و محیط‌های روزمره و نهادی که در آنها یافت می‌شود، تنظیم می‌شوند. خود، به شکلی پیچیده و متقابل روش‌شناسی قومی و تجزیه و تحلیل مکالمه سهم قابل توجهی در مطالعه تعامل میانجی و شبکه‌ای و راه‌هایی دارد که در آن بستر معماری و پیکربندی فن‌آوری به عنوان منبع استفاده می‌شود و به طور معمول توسط کنشگران اجتماعی در تعامل هدایت می‌شود. ریشه‌های تجزیه و تحلیل مکالمه تا حدی به روش‌های مستند ثابت شده است، تا حدی با ورود سریع فن‌آوری‌های ضبط مقرون به صرفه و "رسیدن سن تلفن و صوت در دهه ۱۹۶۰" مرتبط است. تماس‌های تلفنی وسیله‌ای برای بررسی چگونگی سازماندهی تعاملات معمول مردم بدون نشانه‌های رو در رو، تنها با اتکا به "گفتگو" و قراردادهایی بود که در طول قرن بیستم در این قالب انقلابی و به عنوان استفاده معمول و دسترسی به آنها ایجاد شد. توسعه شبکه باز شد همانطور که هارپر و همکارانش (۲۰۱۷b: ۳۰۹) بیان می‌کنند:

قوم‌شناسی و تجزیه و تحلیل مکالمه، به طرق مختلف، بر جزئیات متقابل ارتباط بین افراد به گونه‌ای تمرکز می‌کند که ممکن است برای نگرانی‌های ما مناسب باشد. افکار ما به‌ویژه به این موارد می‌پردازد زیرا آنها در باز کردن سازماندهی اشکال مختلف ارتباطات غیربصری و در عین حال واسطه‌ای، مانند تلفن صوتی، م in ثر بوده‌اند، به نحوی که درک نحوه سازماندهی این ارتباطات توسط کسانی که آنها را انجام می‌دهند، امکان‌پذیر باشد- به اصطلاح از درون به هر حال، این ضبط تلفن بود که در مطالعات پیشگامانه Sacks در مورد چگونگی صحبت روزمره یک سیستم اجتماعی ساخته شده توسط شرکت کنندگان، شواهد بود.

به‌منظور در نظر گرفتن برخی از پیامدهای بیشتر این کار برای جامعه دیجیتال و محوریت صداگذاری، شایسته است برخی از ویژگی‌های اساسی مشاهدات Sacks در مورد سازماندهی پی‌درپی گفتگوی متقابل را به خاطر بسپاریم. در عین حال، شایان ذکر است، در این مرحله، گسترش عظیمی از مطالعاتی که اکنون توسط "نیروی هوایی CA" انجام شده است (Stokoe and Attenborough، ۲۰۱۵) از جمله تعامل سریع با زبان‌شناسی و سایر حوزه‌های انضباطی به هدف ما در اینجا پوشش این تکثیر مطالعات نیست، بلکه به طور مختصر برخی از ویژگی‌های اساسی سازماندهی متوالی گفتگو در تعامل را که تا حدی از یکی از ستون‌های زمینه‌ای مرتبط با منشاء CA، یعنی مطالعه صدا، به دست آمده است، به خاطر می‌آوریم. تلفن یک پلتفرم مهم که به خودی خود یک فن‌آوری مخرب زمان و سایت اصلی خود را برای تبدیل نهایی از ارتباطات و تعاملات آنالوگ به شبکه‌های دیجیتالی نشان می‌دهد.»