کتاب تفسیر رهایی

کتاب «تفسیر رهایی» نوشتۀ مسعود ریاعی است و انتشارات عصر کنکاش آن را منتشر کرده است. موضوع کتاب تفسیر رهایی، تشریح و تفسیر سی و هفتمین سورۀ قرآن کریم یعنی صافات است. 

درباره کتاب تفسیر رهایی

برای درک و فهم قرآن باید وجه درونی یا باطنی آن را فهمید اما به این مسئله یعنی وجه درونی قرآن، آن هم به‌صورت آزادمنشانه،‌ گویا و همه‌گیر کمتر توجه شده است. کسی که این وجه را به‌درستی درک کند، وجه بیرونی و ظاهری آن هم برایش ممکن می‌شود. اگرچه این فهم دارای درجات و مراتب است اما تفکر در آن و دریافتش ضروری است اما اگر عکس آن رخ دهد می‌تواند بسیار زیان‌بار و غیرقابل‌جبران باشد. در همین نقطه است که ریشۀ انحراف فرقه‌های اسلامی آغاز می‌شود. وقتی کسی برداشت و فقط فهم خود را حق بداند و دریافت دیگران را باطل در نظر بگیرد مشکلات جبران‌نشدنی شروع خواهد شد.

چگونه می‌توان به وجه درونی و حقیقت قرآن دست پیدا کرد؟ امام صادق (ع) فرمودند: «قرآن را طوری بخوان که گویی بر تو نازل شده است. آن، کتاب توست، ماجراهای توست. افت‌وخیزهای زندگی توست.» مسعود ریاعی، نویسندۀ کتاب تفسیر رهایی هم عقیده دارد که فقط این نگاه است که می‌تواند انسان را به سمت وجه درونی قرآن بکشاند و او را به سلوک ببرد. انسان باید قرآن را بخواند و حقیقت وجود خودش را از آن دریافت کن. آنجاست که راه رهایی و نجات را پیدا کرده است.

جهان امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به چنین دریافتی از آیات قرآن است، دریافتی که نسبی و بدون هرگونه مطلق‌اندیشی است. مسعود ریاعی در کتاب تفسیر رهایی تلاش کرده است به روشی که درخورِ دنیای امروز باشد،‌ به وجه درونی قرآن بپردازد. او در این کتاب معانی سورۀ صافات را تشریح و بررسی می‌کند.

خواندن کتاب تفسیر رهایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به علاقه‌مندان به علوم قرآنی و دوستداران کتاب‌های تفسیر سوره‌های قرآن کریم پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب تفسیر رهایی

«این صف هر صفی نیست. صف صاف‌شدگان است، ناب شدگان. خلاص گشتگان. رهایی یافتگان از تعلقات. تصفیه گشتگان. هم آنان که در برابر حقیقت محض، از خود رأیی ندارند و شفاف شفاف‌اند. خالی‌شدگان از منیت،‌ نیروهای اصیل «حق» و اینان در کیفیت صف‌اند. در کیفیت نظمی حقیقی. یک خلوص تمام. آن لایۀ آگاهی که اینان در آن به سر می‌برند،‌بالاترین افق وجود است. یک قرب ناب و این کیفیت از بالاترین مقام‌هاست. اینان خادمان ذات حق‌تعالی‌اند. جز به او،‌توجه به هیچ‌کس و هیچ‌چیز نسپرده و نمی‌سپارند.»