کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم)

کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم) نوشتۀ محمدحسین خانی و ویراستۀ شیما تقوی زنوز در انتشارات امید کویر به چاپ رسیده است. این کتاب داستانی تخیلی با درون‌مایۀ علمی در مورد جهان و موضوع سفر به گذشته است.

درباره کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم)

کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم) شرح داستانی تخیلی است که موضوعات پراکندۀ علمی را در خود جای داده است و به موضوع سفر در زمان نیز اشاره‌ای دارد. به نظر بسیاری از دانشمندان، سفر در زمان موضوعی تخیلی به شمار می‌رود؛ به‌ویژه سفر به گذشته غیرممکن است؛ اما در این کتاب سعی شده از منظری دیگر به موضوع نگاه شود. این کتاب همچنین حاوی مطالبی در مورد کیهان‌شناسی و فیزیک است گرچه به‌صورت حرفه‌ای، بحث علمی نکرده و تنها به قصد ایجاد علاقه در خواننده به‌ویژه جوانان و نوجوانان مشتاق یادگیری این مطالب نوشته شده است. داستان جلد دوم کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم)، ادامۀ جلد اول آن است و نام آن برگرفته از فصل نهم کتاب است. نویسنده اذعان می‌کند که هدف این کتاب، پاسخ به پرسش‌های علمی نیست بلکه آشنا شدن با خود پرسش‌ها است. در واقع، هدف برانگیختن فکر خواننده برای جست‌وجوی پاسخ‌ها است.

جلد دوم کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم) ۶ فصل دارد که دنبالۀ جلد اول کتاب هستند و عنوان آن‌ها عبارت است از: فصل هفتم: رهگذر ناشناس؛ فصل هشتم: تعقیب؛ فصل نهم: شاهد در ایستگاه قطار؛ فصل دهم: تصادف یا تقدیر؛ فصل یازدهم: ردزن؛ فصل دوازدهم: عاشقانه ای ورای زمان‌ها.

خواندن کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران داستان‌های علمی و تخیلی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شاهدی در ایستگاه قطار خیالی (جلد دوم)

«به زودی مسابقات فوتبال محله شروع می‌شود، احتمالاً با شور و هیجان همیشگی خودش، در همان زمین خاکی محبوب خودمان. یارگیری از همین الآن شروع شده است؛ اما این بار فرقش با مسابقات قبلی این بود که فکور نه در برنامه‌ریزی و قرعه‌کشی بازی‌ها بود و نه در هیچ تیمی. من هم برعکس همیشه، دل و دماغ شرکت در مسابقات را نداشتم. بچه‌های محله اصرار زیادی داشتند که شرکت کنند، حتی می‌گفتند که برای روحیه‌ام خوب است که در فلان یا بهمان تیم شرکت کنم؛ ولی اصلاً تمایلی نداشتم؛ می‌ترسیدم همین روجیۀ خراب باعث باخت تیم شود. خبری از فکور نبود. سراغش را از هرکسی که می‌گرفتم، می‌گفت او را ندیده است. در دانشگاه، پاتوق علمی، تیم پژوهشی استاد کمال؛ حتی به کلاس‌هایش هم نمی‌رفت. از همۀ آن‌ها بدتر، خبری بود که از عارف شنیدم: فکور رابطه‌اش را با زیبا به هم زده است.»