کتاب دنیای معرکه تام گیتس

کتاب دنیای معرکه تام گیتس نوشتۀ لیز پیشون و ترجمۀ آتوسا صالحی و ویراستاری مژگان کلهر است. این کتاب را نشر افق منتشر کرده است.

درباره کتاب دنیای معرکه تام گیتس

مجموعه «تام گیتس» داستان گرفتاری‌ها و دردسرهای یک پسربچه شیطان و خلاص‌شدن او از این مخمصه‌هاست که به شکل یادداشت‌های روزانه با زبانی طنز و تصویر روایت شده است. داستان‌های «تام گیتس»، تلفیقی از متن و تصویرند و بیشتر حجم این کتاب‌های قطور و پربرگ را تصویر پرکرده که همین امر به‌علاوه طنز اثر آن را برای کودکان به‌ویژه کودکان کم‌خوان مناسب کرده است. از دیگر ویژگی‌های خوب این مجموعه این است که کودکان با خواندن داستان‌های تام گیتس نوشتن را فعالیتی سرگرم‌کننده خواهند یافت و احتمالاً به نوشتن و روایت‌کردن با کمک تصویر تشویق خواهند شد. ماجراهای «تام گیتس» نخستین مجموعه‌ای است که لیز پیشون برای نوجوانان نوشته و تا به امروز ده جلدش را منتشر کرده است.

در جلد اول مجموعه «تام گیتس» به نام «دنیای معرکه» صبح اولین روز مدرسه بعد از تعطیلات است؛ ولی تام تازه تکلیف تعطیلاتش را انجام نداده. جای همه میزهای کلاس عوض شده و مارکوس زرزرو بغل‌دستی تام شده. آقای فولرمن هم نقشه‌هایی در سر دارد.

خواندن کتاب دنیای معرکه تام گیتس را به چه کسانی پیشنهاد می‌ کنیم

خواندن این کتاب را به نوجوانان و دوستداران هنر گرافیک و صفحه‌آرایی پیشنهاد می‌کنیم. اگرچه برای گروه سنی کودک و نوجوان مناسب است؛ اما اگر بزرگسالان نیز کتاب تام گیتس را بخوانند از اتفاقات جذاب داستان شگفت‌زده خواهند شد.

درباره لیز پیشون

لیز پیشون، ۱۱ اوت ۱۹۶۳ در لندن به دنیا آمد. او تصویرگر و نویسندۀ کودکان است. شهرت او بیشتر برای نگارش و تصویرسازیِ کتاب‌های مجموعۀ تام گیتس است؛ کتاب‌هایی که به ۴۲ زبان ترجمه شده‌اند و برای نوجوانان مناسب هستند.

نخستین کتاب تصویری‌اش را با نام «حشره خیلی زشت» در سال ۲۰۰۴ منتشر کرد. این کتاب و چهارکتاب دیگرش «برادر بزرگم بویس»، «بیل خسته»، «پنگوئن‌ها» و «سه خوک ترسناک و گرگ گنده مهربان» که برای خردسالان نوشته و تصویرگری کرده، جایزه‌های بسیاری را از آن او کرده است.

بخشی از کتاب دنیای معرکه تام گیتس

«حتی با اینکه از خانۀ ما فقط چهار دقیقه تا مدرسه‌ام راه است، من بیشتروقت‌ها دیر می‌رسم به مدرسه. معمولاً دلیلش این است که من و درک (بهترین دوستم و همسایۀ دیوار به دیوارمان) سر راه مدرسه کمی (خب، کلی) «گپ» می‌زنیم. بعضی وقت‌ها دلیلش این است که حواس من پرت می‌شود به آدامس‌های میوه‌ای و ویفرهای کاراملی مغازه. هرازگاهی هم دلیلش این است که من یک کوه کارهای خیلی مهم‌تر دارم. مثلاً امروز صبح (اولین روز مدرسه بعد از تعطیلات) این کارها را انجام می‌دهم: بیدار می‌شوم. موسیقی گوش می‌کنم. گیتار می‌زنم. از جایم بلند می‌شوم. دنبال لنگه جورابم می‌گردم. دنبال لباس‌هایم می‌گردم. باز هم گیتار می‌زنم. یادم می‌افتد تکلیف تعطیلات را انجام نداده‌ام. البته بهانه‌های خوبی برای انجام‌ندادن تکلیفم دارم. خواهرم دلیا را اذیت می‌کنم. البته قبول دارم که امروز صبح زیادی دارم سر به سرش می‌گذارم.»