کتاب شکوفه و شب تاب

کتاب شکوفه و شب تاب نوشتهٔ شری ال. اسمیت و ویراستهٔ ندا امیدی را انتشارات دانش‌آفرین منتشر کرده است. این کتاب روایتی است از عشق دو جوان ژاپنی در بحبوحهٔ جنگ جهانی دوم. داستانی سراسر لطافت در روزگاری سراسر خشونت.

درباره کتاب شکوفه و شب تاب 

شکوفه و شب‌تاب به‌قلم نویسندهٔ آمریکایی، شری ال. اسمیت روایت عشق دختر نوجوانی به اسم هانا و خلبان جوانی به اسم تارو در روزهای جنگ جهانی دوم در ژاپن است. قصه‌ای که از بیم و امید برای وصال در روزهایی سخت می‌گوید. روزهایی که هیچ چیز قطعی نیست جز قلب‌هایی که فقط و فقط برای عشق به دیگری می‌تپد، عشقی که می‌تواند همهٔ معادلات را عوض کند. این کتاب در ۶۹ فصل به روایت این عشق صمیمانه و بی‌آلایش می‌پردازد و روایت‌هایی از کودکی دو شخصیت اصلی را نیز بازگو می‌کند و سبب می‌شود تا خواننده احساس نزدیکی بیشتری با شخصیت‌ها داشته باشد.

خواندن کتاب شکوفه و شب‌ تاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به داستان‌های خارجی عاشقانه با مضامین ضدجنگ و میهن‌پرستانه از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

درباره شری ال. اسمیت

شری ال. اسمیت نویسندهٔ رمان‌هایی موفق در ژانر جوانان ازجمله لوسی دی جاینت، اسپارو، گرم، ترش، شور و شیرین، فلای‌گرل و اورلئان است. شری در زمینهٔ فیلم، انیمیشن، کتاب‌های کمیک و ساختمان‌سازی فعالیت کرده است. کتاب‌هایش در زمرهٔ بهترین کتاب‌های انجمن کتابخانه آمریکا برای جوانان فهرست شده‌اند. فلای‌گرل در سال ۲۰۰۹ برندهٔ مدال طلای جوایز کتاب کالیفرنیا شد.

بخشی از کتاب شکوفه و شب‌ تاب

«امروز بعدازظهر از بدرقه کردن معافیم و چون برادران بزرگتر ما منتظر دستور هستند، یک استراحت نیم‌روزه نصیب ما شده. رادیو می‌گوید که ما پیروزی دیگری بر نیروهای بریتانیا و آمریکا در دریای ژاپن کسب کرده‌ایم. سه تن از برادران بزرگ ما با شنیدن این خبر اشک ریختند. فرماندهٔ قدیمی‌شان در طول نبرد هواپیمایش را به کشتی دشمن کوبیده و بسیاری از ملوانان دشمن را به کام مرگ کشانده. اگر آن‌ها هم به همراه فرمانده رفته بودند، مأموریتشان را به انجام رسانده بودند. اما هواپیمای آن‌ها قبل از پرواز به سمت ناوگان آمریکایی، نیاز به تعمیر دارند. وقتی به پایگاه رسیدند بیش از یک هواپیما به هنگام فرود آمدن دچار مشکل شده بود و از بعضی از آن‌ها دود سیاه روغنی خارج می‌شد. نمی‌شد همه را به‌موقع تعمیر کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند به خاطر ناتوانی برای پرواز سرزنش کند، بااین‌حال، آن‌ها خود را مقصر می‌دانند و خواهان تمام کردن مأموریتشان هستند. هنگامی که خلبانان توکو مشغول تمرین در خوابگاه‌های خود هستند، ما ملافه‌ها و لباس‌های آنان را برای شستن به رودخانه می‌بریم. به ما قول داده‌اند که حین انجام کارمان و ترانه‌هایی از محل زندگی‌شان برای ما بخوانند. ماریکو با این که پشتش به من است و نمی‌بیند که من از او عقب افتاده‌‌ام به من می‌گوید: «فس‌فس نکن دیگه.» بی‌میلی عادتم شده نه دلم می‌خواهد به رودخانه بروم و نه دوست دارم و نه دوست دارم به پادگان برگردم.»