کتاب درآمدی بر چالش ها و فرصت های حکمرانی صنعت پتروشیمی در ایران

کتاب درآمدی بر چالش ها و فرصت های حکمرانی صنعت پتروشیمی در ایران نوشتۀ امیر کارگر و علی اکبر محمدی سمچولی و ویراستۀ محمدرضا صادقی فروشانی است و انتشارات چاپ و نشر بازرگانی آن را منتشر کرده است. در این کتاب خبرگان و صاحب‌نظران صنعت پتروشیمی به طور تخصصی دربارۀ آن صحبت می‌کنند.

درباره کتاب درآمدی بر چالش ها و فرصت های حکمرانی صنعت پتروشیمی در ایران

صنعت پتروشیمی، صنعت قرن بیستمی و نسبتا تازه‌ای است و شاید تعیین دقیق تاریخ ظهور آن در مقایسه با صنعتی مثل فولاد مشکل باشد، اما وقتی جهان با پایان گرفتن جنگ جهانی اول نفس راحتی کشید، استفاده تجاری از محصولات پتروشیمی آغاز گردید و در سال ۱۹۱۸ اولین کارخانه پتروشیمی ساخته شد. در آن زمان در ایران کشور در تب و تاب حاصل از نقض بی‌طرفی و اشغال متفقین به سر می‌برد. در جهان به‌تدریج مواد پتروشیمیایی گوناگونی ساخته شد تا این که در اواخر دهه ۱۹۲۰ عمل بسپارش (پلیمریزاسیون)، یعنی ساختن مولکول‌های بزرگ از تک مولکول‌های مواد، کشف شده و فناوری تولید مواد از مایعات نفتی و گاز طبیعی شروع به رشد کرد.

اولین سازمان نسبتا متشکل که حرف پتروشیمی را در ایران به میان آورد و اقدامی در این مورد انجام داد، «بنگاه کود شیمیایی» است که ایجاد کارخانه کود شیمیایی در مرودشت را در سال ۱۳۷۷ آغاز کرد. این کارخانه که قسمتی از مجتمع پتروشیمی شیراز امروز است، در سال ۱۳۴۲ به بهره‌برداری رسید و به این ترتیب اولین محصول تجاری پتروشیمی در ایران، درست با ۴۷ سال تاخیر از تولید اولین محصول پتروشیمی و ۳۵ سال تاخیر از تجاری شدن محصولات پتروشیمی جهان، وارد بازار شد.

کتاب چالش ها و فرصت های حکمرانی صنعت پتروشیمی در ایران با مراجعه به بزرگان، خبرگان و صاحب‌نظران صنعت پتروشیمی کشور، نقطه نظرات آن‌ها را بیان می‌کند تا خوانندگان بتوانند آشنایی بیشتر و دقیق‌تری با چالش‌ها و فرصت‌های صنعت پتروشیمی پیدا کنند. 

خواندن کتاب درآمدی بر چالش ها و فرصت های حکمرانی صنعت پتروشیمی در ایران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان، پژوهشگران، فعالان و علاقه‌مندان صنعت پتروشیمی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب درآمدی بر چالش ها و فرصت های حکمرانی صنعت پتروشیمی در ایران

«موضوع بعدی دانش فنی است که اگر بومی شود، طبعا تجهیزات مورد نیاز اجرای آن مجموعه و طرح نیز به خودی خود داخلی‌سازی می‌شود. قرارداد ساخت کاتالیست و به رسمیت شناختن لایسنس داخلی توسط وزیر نفت تایید شده است که خود نشان‌دهنده پیشرفت خوبی است. حدود ۲۰ کاتالیست، بومی‌سازی شده که از چهارچوب آزمایشگاهی خارج خواهد شد و به سمت تجاری‌سازی پیش می‌رود. انتقال فناوری از طریق خرید واحدهای دست دوم نیز امکان دارد که این راه سریع‌تری نیز می‌باشد. فعال‌سازی واحدهای پایش تکنولوژی در چین و هند برای دست‌یابی به تکنولوژی از دیگر راهکارها است.»