کتاب طرحی از دوست

«طرحی از دوست» نوشته محمد شعبانی پیرپشته نگاهی دارد به زندگی و آثار فیلمساز اندیشمند عباس کیارستمی(۱۳۹۵-۱۳۱۹)، کارگردان صاحب‌سبک ایرانی. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: کیارستمی فیلمسازی متفکر و درون‌گراست. مسائل بدیهی که در گوشه و کنار ما اتفاق می‌افتد و بسیار سطحی به آن نگاه می‌کنیم، از دوربین این فیلمساز مخفی نمی‌ماند و هم اوست که در آن لحظه می‌گوید: «من بیش از آنکه از کتاب بیاموزم، از زندگی فرا می‌گیرم، از آنچه در دور و برم اتفاق می‌افتد، من از هم‌کلاسی‌هایم چیزهایی به خاطر دارم که خودشان به یاد ندارند، یادم هست در یک روز زمستانی به بیمارستان جم رفتم، کودک هفت هشت ماهه‌ای توجه‌ام را جلب کرد، صورتش نشان می‌داد که سرخک یا مخملک گرفته، برایش دست تکان دادم، او همان طوری که به من نگاه می‌کرد، به زحمت دستش را از توی قنداق درآورد و برایم دست تکان داد و این عمل را در آن محیط خلوت و سرد هیچ کس ندید. آن خاطره، سالها در ذهن من بود تا این که موفق شدم آن را در فیلم زندگی و دیگر هیچ بگنجانم، انگار مسئولیت داشتم این را به همه کسانی که ندیده بودند نشان بدهم. این ایماژها و تصاویر در حالی که برای خودم بسیار گویاست در آرشیو ذهنم نگه‌داری می‌شود. وقتی آن کودک قنداقی در برابر حرکت من عکس‌العمل نشان داد، نمی‌دانید چقدر دلم می‌خواست یک شاهدی داشتم، حتی مادرش هم نمی‌دانست که بین ما چه گذشت. آن روز او برای من دست تکان داد و من حالا برایش دست تکان می‌دهم. بعضی مواقع خودم را درگیر مسائل آدمهایی می‌کنم که فقط از یک مددکار اجتماعی برمی‌آید. بعضی دوستان به من می‌گویند آخر تو چه کاره‌ای، مگر مددکار اجتماعی هستی؟ ولی من اصلاً نمی‌خواهم به کسی کمک کنم. من فقط دارم جواب کنجکاوی‌های خودم را می‌دهم»