کتاب در ذهن نوجوان من چه می گذرد؟

کتاب در ذهن نوجوان من چه می گذرد؟ نوشتهٔ تانیت کری و آنغاراد رودکین و ترجمهٔ فاطمه رضایی است. انتشارات امید آینده این محتوای روان‌شناسی عملی برای والدین را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب در ذهن نوجوان من چه می گذرد؟

کتاب در ذهن نوجوان من چه می گذرد؟ معمولی‌ترین شرایطی را بررسی کرده است که به‌عنوان والدین یک نوجوان ممکن است با آن روبه‌رو شوید. نویسنده‌ها نگاهی کرده‌اند به افکار غیرمفید نوجوان‌ها که می‌تواند منجر به بروز سوءتفاهم شود. آن‌ها معتقدند که باید در لحظات سخت بدانید که شما تنها والدینی نیستید که برخی از احساس‌ها را تجربه می‌کنید. با کمک این کتاب می‌آموزید که چگونه در شرایط بحرانی نفس‌های عمیق بکشید و روش‌های مؤثر برای عبور از موقعیت‌های احساسی حاد را «در لحظه» پیدا کنید و یا چگونه راهکارهایی بلندمدت برای بهبود ارتباط‌های خود داشته باشید. در این کتاب به نگرانی‌های مهم شما پرداخته شده است. این کتاب کمک می‌کند موضوعات پیچیده‌ای مانند فشار هم‌سالان و اضطراب امتحان را در نوجوان‌هایتان کم کنید تا به خودشان آسیب نرسانند، به مواد مخدر روی نیاورند و آسیب‌های روحی نبینند.

خواندن کتاب در ذهن نوجوان من چه می گذرد؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ پدرها و مادرها و مربی‌ها و معلم‌های نوجوان‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب در ذهن نوجوان من چه می گذرد؟

«اینترنت همان‌طور که ابزار یادگیری بی‌نظیری است که به نوجوان‌ها امکان دسترسی فوری به مجموعهٔ وسیعی از دانش و اطلاعات را می‌دهد، می‌تواند آن‌ها را به طور ناخواسته با تصاویر خشن یا نامناسب روبه‌رو کند.

اتفاقی که ممکن است با آن روبه‌رو شویم: نوجوان روی پیوندی با عنوان «این تصاویر شما را می‌خندانند» کلیک می‌کند، اما تصاویر حیوان‌آزاری یا شکنجه به او نشان داده می‌شود و باعث رنجش و ناراحتی‌اش می‌شود.

وقتی نوبت به نوجوان‌ها می‌رسد که در معرض مطالب نامناسب یا خشن قرار می‌گیرند، متأسفانه موضوع مهمی که باید به آن بپردازیم «چه زمانی» است، نه «اگر». نوجوان‌ها از طُرق مختلفی ممکن است چنین تصاویری تماشا کنند. کنجکاوی دربارهٔ روابط جنسی می‌تواند آن‌ها را به سمت پورنوگرافی شدید سوق دهد. نوجوان‌ها ممکن است در شبکه‌های اجتماعی پیوندهایی با عنوان عکس‌های خش، خودکشی، یا خودآزاری دریافت کنند و به دلیل کنجکاوی تمایل دارند نگاهی به آن‌ها بیاندازند. از رایج‌ترین ویدئوهای ناراحت‌کننده، خشونت علیه حیوانات است که معمولاً یک چهارم نوجوان‌ها آن‌ها را تماشا می‌کنند. این تصاویر معمولاً از طریق پیوندهایی با عناوین گمراه کننده ارسال و به اشتراک گذاشته می‌شوند. برای نوجوان‌ها پس از دیدن تصاویر آزاردهنده فراموش کردن خاطرات بصری سخت‌تر می‌شود. از آنجا که خاطرات آسیب‌زا با شیوه‌ای متفاوت از خاطرات غیرآسیب‌زا پردازش می‌شوند، ممکن است تصاویر به طور تصادفی تا ماه‌ها بعد در ذهن نوجوان‌ها بماند.

موضوع از زاویه‌ی‌دید والدین

شاید نگران باشید نوجوان‌ها نتوانند آنچه دیده‌اند را نادیده بگیرند، و این می‌تواند دیدگاه‌شان نسبت به اینکه جهان مکانی امن است را متزلزل کند. شاید تلاش کنید ظلم و تلاش برای نادیده گرفتن آن را برای‌شان توضیح دهید.

موضوع از زاویه‌ی‌دید نوجوان‌ها

- نوجوان‌ها اگر روی پیوندی کلیک کنند که نمی‌دانند چه محتوایی دارد، ممکن است حس کنند حماقت کرده و بابت آن ناراحت شوند. شاید هم از کسی که این پیوند را برای‌شان فرستاده عصبانی شوند.

- اگر به دلیل کنجکاوی تصاویر نامناسبی پیدا کرده باشد، ممکن است به دلیل دیدن این تصاویر آزاردهنده خودش را سرزنش کند. یا بترسد دسترسی به اینترنت را برایش محدود کنید.

- نوجوان ممکن است قبلاً برای مدیریت نگرانی خود از آنچه دیده سعی کرده دیگر به آن فکر نکند. اما بعد متوجه شده این تصاویر مدام در ذهنش هستند. هربار که چشمانش را می‌بندد یا سعی دارد تمرکز کند، آن تصاویر جلوی چشمش ظاهر می‌شوند.

«با دسترسی آسان به اینترنت نوجوان‌ها به راحتی ممکن است با مطالب یا تصاویر آزاردهنده روبه‌رو شوند.»»