کتاب پنج تن از بزرگان علم و تاریخ جهان

کتاب پنج تن از بزرگان علم و تاریخ جهان نوشته و ترجمهٔ حسن اخوان است. انتشارات کنکاش این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب پنج تن از بزرگان علم و تاریخ جهان

کتاب پنج تن از بزرگان علم و تاریخ جهان، به‌مثابهٔ هدیه‌ای است از ۵ نفر از بزرگان منتخب که در عرصهٔ علم، تاریخ و اجتماع جایگاه ویژه‌ای دارند؛ چرا که این کتاب، به شرح زندگانی این بزرگان که هر لحظهٔ آن در هر مقطعی از بدنۀ زندگیشان قابل‌تأمل است، پرداخته است. با مطالعهٔ این کتاب، واقعیت‌های ملموسی را درخواهید یافت که هم به دل می‌نشیند و هم اندیشهٔ را متحول می‌کند. کتاب حاضر همچنین سؤالاتی مربوط به هر کدام از این شخصیت‌ها طرح کرده که خواننده را به خودآزمائی وا‌می‌دارد.

حسن اخوان در کتاب حاضر به روش و منش «مهماتما گاندی»، «فلوارنس نایتینگل»، «آبراهام لینکلن»، «مادام کوری» و «آلبرت شوایتزر» پرداخته است.

خواندن کتاب پنج تن از بزرگان علم و تاریخ جهان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد بزرگان جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پنج تن از بزرگان علم و تاریخ جهان

«"خودمختاری برای هندوستان"

مبارزه مردم هند برای خودمختاری شروع‌شده بود. گاندی نیز موافق بود اما معتقد بود که هندوستان باید آمادگی آن را داشته باشد. او می‌گفت حتی خدا هم نمی‌تواند آن را بما اهدا کند. ما خودمان باید تلاش کنیم تا پیروز شویم. او حمله به انگلستان را با نوشته‌هایش آغاز کرد، زیرا با آزادی هندوستان نظر مساعدی نداشت. اما گاندی هنوز هم مهر و دوستی را به روش قهرآمیز ترجیح می‌داد و از به‌کارگیری زور و خشونت پرهیز می‌کرد. او را چندین مرتبه به خاطر حرف‌ها و کارهایش زندانی کردند. هنگامی‌که طرفدارانش از او اطاعت نکرده و از خشونت استفاده کردند او اعتصاب غذا کرد که تا سرحد مرگ پیش رفت.

طرفدارانش روزبه‌روز بیشتر و قوی‌تر می‌شدند. جمعیت برای دیدن او و شنیدن حرف‌هایش هجوم می‌آوردند. تمام هندی‌ها نوشته‌هایش را می‌خواندند. رهبران مهم هندوستان و سایر نقاط جهان می‌آمدند تا با او گفتگو و از برنامه‌هایشان آگاه شوند و به پیام‌های مهر و دوستی و صلحی که به جهان می‌داد گوش فرا می‌دادند. مبارزه برای خودمختاری به طول انجامید اما بالاخره موفقیت و پیروزی حاصل شد. پس از سال‌ها قانون آزادی هندوستان به تصویب رسید. همه می‌دانستند این پیروزی بیش از هر کس مدیون وجود گاندی بوده است، ولی گاندی باوجود موقعیتی که به‌دست‌آمده بود احساس نگرانی می‌کرد. زیرا کشمکش وحشتناکی بین مسلمانان و هندوها با توجه به دونیمه شدن هندوستان آغازشده بود. هندوستان برای هندوها و پاکستان برای مسلمانان، گاندی همان‌قدر که هندوستان را دوست می‌داشت، همان‌قدر از منازعه حاصل از این جدائی جغرافیایی ناخشنود بود.»