کتاب هنر زن بودن

کتاب هنر زن بودن نوشتهٔ محسن پوراحمد خمینی است و نشر معارف آن را منتشر کرده است. مهارت‌هایی که هر خانمی در تعامل با شوهرش باید بداند در این کتاب آمده است.

درباره کتاب هنر زن بودن

هنر زن‌بودن در تعامل با شوهر شامل مهارت‌هایی است که اگر خانم‌ها آن‌ها را بدانند، می‌توانند جایگاهشان را به دست آورند، حفظ کنند و برای همسرشان جذاب باشند.

زن موفق باید خصلت‌هایی داشته باشد تا هنر زن‌بودن در تعامل با شوهرش را بداند.

زنی که جایگاهش را در زندگی نداند و چگونگی رفتار با همسرش را بلد نباشد، در زندگی‌اش ناراحتی و اختلاف پیش می‌آید. این امر باعث می‌شود زن و شوهر حرف همدیگر را متوجه نشوند و کار به جایی می‌رسد که آقا دوست ندارد در خانه وقت خالی داشته باشد؛ درنتیجه دیر به خانه می‌آید و از خانه فراری می‌شود. چنین مردی به هر نحوی که شده است، وقتش را پر می‌کند تا مجبور نباشد در خانه حضور داشته باشد. زن اگر جایگاه خودش را در زندگی پیدا کند، در کنار همسرش به جذاب‌بودن، یعنی همان چیزی که در زندگی به دنبال آن است، می‌رسد.

خواندن کتاب هنر زن بودن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ زنان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هنر زن بودن

«مهارت مهمِ دیگر پذیرش و احترام به شغل همسر است. برخی خانم‌ها فقط در فضای مقایسه‌اند؛ مثلاً باجناق همسر کار اداری دارد و ساعت دو به خانه می‌آید. خانم به شوهرش می‌گوید این چه شغلی است تو داری؟ صبح تا شب در مغازه هستی و ما زندگی نداریم. حتی نمی‌توانیم به مسافرت و تفریح برویم. آیا با گفتن این حرف‌ها به همسر مشکل کاری او حل می‌شود یا با این نوع سخنان فقط دل او را می‌شکنید؟ وقتی نمی‌توانید شغل او را تغییر دهید، بهتر است به جای گفتن چنین حرف‌هایی به او انگیزه بدهید؛ مثلاً بگویید من خوشحالم که همسرم تا این حد به لقمهٔ حلال اهمیت می‌دهد. مهم این است که برایمان روزیِ حلال بیاوری نه اینکه چه شغلی داشته باشی. مهم این است که سالم زندگی کنیم و رزق حلال داشته باشیم. ان‌شاءالله سرت که خلوت شد، مسافرت هم می‌رویم و خستگی در می‌کنیم.

اگر شغل همسرتان را نپذیرید و دائم به او بابت شرایط شغلی‌اش سرکوفت بزنید، آقا هم با خود می‌گوید چه شغل بدی دارم. زنم مرا به‌خاطر شغلم قبول ندارد. شغل برای آقایان خیلی مهم است. باید توجه داشت یکی از گزاره‌هایی که شخصیت مرد را می‌سازد، شغل اوست. زنی که با شغل همسرش درگیر شود، آرامش را از او می‌گیرد؛ پس سعی کنید هرگز از بدیِ شغل همسر نگویید و اگر نقدی دارید، طوری مطرح نکنید که تصور کند شغل بدی دارد. مرد شغلش را دوست دارد و هر روز صبح به عشق شغلش و برای اینکه بتواند درآمد حلال داشته باشد، از منزل بیرون می‌رود و زحمت می‌کشد. زن باید این را بداند و بگوید آقا، من فقط از شما نان حلال می‌خواهم. خط قرمز من در حوزهٔ شغلی شما لقمهٔ حلال است. حتی اگر درآمدت کم باشد، شاکر خدا و سپاسگزار شما خواهم بود.

اختلاف تحصیلی زن و مرد و بالاتربودن زن ازلحاظ تحصیلات و شغل درست نیست؛ البته برای افرادی که ظرفیت این اختلاف را ندارند. خانمی که خودش دکتر و شوهرش دیپلمه بود، در یکی از جلسات مشاوره می‌گفت من در طول ماه، بااینکه به‌صورت پاره‌وقت کار می‌کنم، پنج میلیون تومان درآمد دارم؛ ولی همسرم با اضافه‌کاری دو میلیون تومان حقوق می‌گیرد. در حضور دوستانم خجالت می‌کشم که زندگی و ماشینمان و... این گونه است. به شوهرم می‌گویم مهم نیست از کجا و به چه صورت، اما باید ماهی پنج میلیون تومان درآمد داشته باشی؛ چون من نزد دوستانم خجالت می‌کشم. چنین زنی در واقع زن نیست؛ بلکه بچهٔ سه‌ساله‌ای است که باید برای او آب‌نبات خرید.

زن باید بداند اگر ظرفیت ندارد، با مردی که از نظر تحصیلات پایین‌تر از اوست، ازدواج نکند. تحصیلات مهم نیست. انسانیت و شعور مهم است. چه بسیارند افراد تحصیل‌کرده‌ای که حداقل‌های انسانیت را ندارند و زندگی را برای همسر و فرزندانشان به جهنم تبدیل کرده‌اند؛ پس میزان تحصیلات ملاک نیست و نمی‌توان بین این دو مقوله ارتباط معناداری ایجاد کرد. کسانی که تحصیلات بالایی دارند، الزاماً زندگی موفقی ندارند؛ بلکه افرادی هم هستند که باوجود تحصیلات کمتر زندگی خوبی دارند. در بعضی از خانواده‌ها افراد، به دلایلی نتوانسته‌اند ادامهٔ تحصیل بدهند؛ اما زندگی‌شان با داشتن حداقل‌ها شیرین است؛ چون شعور، مهارت و هنر زندگی‌کردن دارند؛ آقا هنر مردبودن دارد و خانم هنر زن‌بودن.»