کتاب زندگی و آرزوها

کتاب زندگی و آرزوها نوشتهٔ نصرت کارگر (غفاری) است. انتشارات نظری این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر ۱۵ داستان کوتاه و نیمه‌بلند را از این نویسندهٔ معاصر ایرانی در بر گرفته است.

درباره کتاب زندگی و آرزوها

کتاب زندگی و آرزوها ۱۵ داستان کوتاه و نیمه‌بلند را در خود جای داده است. عنوان بعضی از این داستان‌ها عبارت است از: «هدیهٔ آسمانی»، «از محبت...»، «ازدواج ممنوعه»، «ازدواج اینترنتی» و «نامه‌ای به خواهرم».

نویسنده در ابتدای کتاب توضیح داده است که ۳ یا ۴ مورد از این داستان‌ها را با اقتباس از ماجراهای واقعی زندگی افرادی که می‌شناسد، نوشته است. او می‌گوید داستان‌های حاضر ویژگی‌هایی دارند که آن‌ها را برای عموم مردم اهل کتاب جذاب و خواندنی می‌کنند. نصرت کارگر می‌گوید آنچه در این قصه‌ها می‌گذرد، ممکن است برای هر فردی اتفاق بیفتد. این داستان‌ها درون‌مایه‌هایی اجتماعی دارند.

داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب زندگی و آرزوها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایران و قالب داستان پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب زندگی و آرزوها

«مونس‌خانم درحالی‌که نوه‌اش را روی پاهایش گذاشته بود و تکان می‌داد تا بخوابد با خود خاطراتش را این چنین مرور کرد.»